قطع درختان در مرکز اختلافات در سراسر جهان است بریتانیا

تاو محافظه‌کاران در انتخابات شهرداری اوایل این ماه عملکرد بدی داشتند. بسیاری از اعضای شورای محلی، سیاست ملی را مقصر این تخریب دانستند. اما در پلیموث، جایی که محافظه‌کاران تقریباً تمام کرسی‌های خود را از دست دادند، نتایج نیز نشان‌دهنده نگرانی‌های نابه‌جا بود. هنگامی که 110 درخت در مرکز شهر در ماه مارس زیر پوشش تاریکی قطع شد تا راه را برای بازسازی 12.7 میلیون پوندی (15.8 میلیون دلار) باز کند، خشم عمومی به سرعت رئیس شورای محافظه‌کاران را سرنگون کرد. خشم همچنان در شعب اخذ رای موج می زد. یکی از اعضای شورای محافظه‌کار در آنجا به بی‌بی‌سی گفت: «آن‌ها روی برگه‌های رأی‌گیری درخت‌ها را می‌کشیدند». “که باعث تغییر از نمادهای فالیک می شود.”

قطع درختان در مرکز اختلافات فراتر از پلیموث قرار دارد. کمپین‌ها در سنت آلبانز به طرح‌هایی برای قطع کردن 250 درخت خیابان اعتراض کردند. حدود 17000 نفر طوماری را علیه اتوبوسی به ارزش 160 میلیون پوند بین کمبریج و کامبورن، یک شهر مجاور، امضا کرده اند، زیرا می تواند از میان باغی 100 ساله عبور کند.

در ماه مارس. بیش از 50 درخت لیمو – که مشمول دستورات حفاظت از درختان (TPOs) بودند، یک قدرت قانونی که به حفاظت از درختان مهم جامعه کمک می‌کند- برای قطع به منظور ایجاد مسیر برای دوشاخه به عنوان بخشی از توسعه 1 میلیارد پوندی استنتون کراس در نورث همپتون شایر. قطع پس از دو هفته اعتراض که منجر به دستگیری چهار نفر شد، متوقف شد. توسعه دهنده، Vistry Group، در حالی که با سهامداران محلی صحبت می کند، کار را متوقف کرده است. بین سال‌های 2020 تا 21، سازمان خیریه وودلند تراست، شاهد افزایش 173 درصدی درخواست‌های کمک برای تهدید درختان خیابانی و جنگل‌ها بود.

معترضان می گویند که درختان فاقد حفاظت مناسب هستند. اولین صدایی که مردم محلی ممکن است از قطع کردن بشنوند صدای اره برقی است. برخلاف کشورهایی مانند ایتالیا که درختان باستانی شبیه به ساختمان های فهرست شده هستند، در بریتانیا اکثر قدیمی ترین درختان از نظر قانونی محافظت نمی شوند. TPO توسط مقامات برنامه‌ریزی محلی اعطا می‌شود که می‌توانند آنها را به دلخواه حذف کنند. پل پاولزلند، یک مبارز و وکیل مدافع در وکلای طبیعت، یک گروه فشار، می‌گوید: «کهن الگوی روباهی است که از مرغداری محافظت می‌کند، جایی که مشاوری که می‌خواهد درختان را قطع کند، شخصی است که قرار است از درختان محافظت کند.

و همچنین نمی‌توان همه درخت‌ها را مانند اینها جایگزین کرد: درختان بالغ برای ترسیب کربن، ذخیره‌سازی کربن و تنوع زیستی بسیار بهتر هستند. درختانی که به تازگی کاشته شده اند ممکن است با شکست مواجه شوند: از 860,000 نهال کاشته شده برای “بهبود خالص تنوع زیستی” در طی یک به روز رسانی 1.5 میلیارد پوندی بزرگراه A14 بین کمبریج و هانتینگدون در سال 2020، سه چهارم آنها مرده اند.

تعداد کمی از مردم ایده قطع درختان را دوست دارند. اما مشکل درختکاری-فعالیت این است که بریتانیا از قبل برای ساختن چیزها تلاش می کند. برخی از درختانی که کانون خشم بوده اند چندان خاص نیستند: آنهایی که در پلیموث بودند در دهه 1980 در چمنی محصور در جاده کاشته شدند. و برخی پروژه ها به شدت مورد نیاز هستند. برای مثال، اتوبوس کمبریج، توسعه‌های مسکن جدید را به هم متصل می‌کند و سفرهای خودرویی به شهر را کاهش می‌دهد، که در غیر این صورت تا سال 2031 70 درصد افزایش می‌یابد.

«تقابلی بین آنچه وجود دارد وجود دارد. بارونس باربارا یانگ، رئیس انجمن وودلند تراست، می‌گوید که عموم مردم می‌خواهند و احزاب سیاسی فکر می‌کنند که به آن نیاز دارند: مسکن بیشتر، جاده‌های بیشتر، زیرساخت‌های بیشتر، رشد بیشتر. مشاوره می تواند کمک کند. پیشنهادی برای راه اندازی خطوط برق شبکه ملی از طریق هینتلشم وودز در سافولک پس از گفتگو با صندوق حیات وحش سافولک، وودلند تراست و انجمن سلطنتی برای حفاظت از پرندگان اصلاح شد. قوانین منسجم تر در مورد TPOها، به جز افسران درخت بیشتر، ممکن است اعتماد عمومی را به سیستم برنامه ریزی تقویت کند. دوستداران درخت و توسعه دهندگان دوستان طبیعی نیستند. اما راه‌هایی برای ریشه‌یابی کمی درک متقابل وجود دارد. ■