فولاد ایران با افزایش ظرفیت، کاهش تقاضای داخلی گسترش می یابد

صنعت فولاد ایران، به ویژه بخش مواد خام آن، به طور قابل توجهی در حال گسترش است.

زمانی که صحبت از تجارت محصولات نیمه تمام فولادی به میان می‌آید، نام ایران به طور فزاینده‌ای در بازار جهانی فولاد شنیده می‌شود، زیرا ظرفیت‌های رو به رشد فولادسازی در کشور به همراه تضعیف تقاضای داخلی، حجم صادرات را افزایش می‌دهد.

به گزارش متال بولتن، در نیمه اول سال جاری (۲۱ مارس تا ۲۲ شهریور ۱۳۹۶) این کشور ۳.۲ میلیون تن محصولات نیمه تمام فولادی صادر کرده است که در مقایسه با ۱.۸ میلیون تن سال گذشته ۷۷ درصد افزایش داشته است.

این رشد عمدتاً به محموله‌های اسلب بالاتر نسبت داده می‌شود که در این دوره به ۱.۶ میلیون تن رسید که تقریباً سه برابر شده است. صادرات بیلت و شکوفه ۲۵ درصد نسبت به سال قبل افزایش یافت که در مجموع به ۱.۶ میلیون تن در ماه مارس تا سپتامبر رسید.

کشور در ۱۲ ماه سال جاری (منتهی به ۳۰ اسفند ۱۳۹۶) صادرات ۵.۳ میلیون تن محصولات نیمه تمام را هدف قرار داده است که حدود ۳۵ درصد آن مربوط به اسلب و مابقی به بیلت و شکوفه است.

سهم عمده در رشد صادرات

توسعه ظرفیت های فولادسازی کشور در سال ۹۶-۱۳۹۵ یکی از عوامل اصلی تأثیرگذار بر رشد حجم صادرات بوده است.

برای اسلب، این توسعه عظیم در بزرگترین فولادساز کشور، شرکت فولاد مبارکه و شرکت های تابعه آن بود که ظرفیت کل شرکت برای تولید اسلب را با ۲.۶ میلیون تن به ۱۰.۳ میلیون تن در سال افزایش داد.

این شرکت در نوامبر ۲۰۱۶ یک دستگاه ریخته‌گری پیوسته ۱.۸ میلیون تنی در کارخانه اصلی خود واقع در استان اصفهان اضافه کرد که ظرفیت تولید اسلب خود را به ۷.۲ میلیون تن در هر ساعت افزایش داد. در آوریل ۲۰۱۷، این تولیدکننده همچنین ظرفیت تولید اسلب را در شرکت تابعه مجتمع فولاد صبا دو برابر کرد و به ۱.۶ میلیون تن در هر روز رساند.

یکی دیگر از زیرمجموعه های MSC، شرکت فولاد هرمزگان، ظرفیت تولید ۱.۵ میلیون تن اسلب را دارد. در مجموع، MSC دارای ۸۵ درصد از ۱۲ میلیون تن در هر ظرفیت تولید اسلب کشور و همچنین ۷۱ درصد از ظرفیت ۱۰ میلیون تنی آن برای محصولات تخت نورد گرم است.

بخش بیلت نیز طی دو سال گذشته شاهد افزایش ظرفیت حدود ۵ میلیون تن در هر ساعت بوده است که اکثر پروژه ها در سال ۲۰۱۷ راه اندازی شده اند. این بدان معنی است که آنها هنوز برای تقویت موقعیت خود و ادامه صادرات به زمان نیاز دارند.

از جمله آنها می توان به مجتمع فولاد قائنات با ظرفیت ۸۰۰ هزار تن، پروژه توسعه ۶۵۰ هزار تن در مجتمع فولاد خراسان، هر دو در استان خراسان رضوی، کارخانه فولادسازی چادرملو با ظرفیت ۱.۲ میلیون تن در استان یزد و کارخانه فولادسازی بردسیر با ظرفیت ۱ میلیون تن در سال اشاره کرد.

در سال ۱۳۹۵ تنها شرکت ذوب آهن اصفهان با افزودن دستگاه ریخته گری پیوسته شمش ۱.۲ میلیون تن در هر سال به ظرفیت ۳.۸ میلیون تنی موجود خود، تولید بیلت را توسعه داد. این پرتاب ها به افزایش ظرفیت کل کشور برای تولید بیلت به حدود ۲۳ میلیون تن در هر روز کمک کرد. با این حال، حدود نیمی از این ظرفیت‌ها به دلیل کمبود منابع مالی و تقاضا در بازار داخلی کم‌استفاده است.

تقاضای داخلی ضعیف

انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران اعلام کرد مصرف داخلی فولاد نیمه تمام در نیمه اول سال جاری با کاهش ۴ درصدی به ۷.۲۶ میلیون تن در کشور رسیده است.

این امر عمدتاً به کاهش تولید فولاد بلند تمام شده در بحبوحه کمبود منابع مالی در بخش ساخت و ساز داخلی نسبت داده شد.

علیرغم این واقعیت، تولید بیلت و اسلب در ایران با حمایت صادرات بیشتر افزایش یافت و با رشد ۱۵ درصدی و ۱۳ درصدی به ترتیب به ۵.۶ و ۴.۹ میلیون تن رسید.

در عین حال، به دنبال افزایش تولید خودرو در نیمه اول سال جاری، تقاضا برای محصولات تخت تمام شده فولادی در کشور در کنار تولید لوله و پروفیل فولادی بهبود یافت.

این به تولیدکنندگان ایرانی کمک کرد تا اثر منفی پرونده های ضد دامپینگ بر واردات HRC در اروپا و تایلند را کاهش دهند.

صادرات HRC ایران در نیمه اول سال جاری با ۸۰ درصد کاهش به ۱۵۶۰۰۰ تن رسید. تایلند در ماه مه تعرفه قطعی برای محصولات MSC را ۷.۲۵ درصد تعیین کرد، در حالی که تعرفه برای سایر تولیدکنندگان ایرانی ۳۸.۲۷ درصد است.

کمیسیون اروپا تحقیقات خود را در اکتبر سال جاری با اعمال هزینه های ثابت ۱۷.۶۰-۹۶.۵۰ یورو (۲۰.۶۶-۱۱۳.۲۹ دلار) به ازای هر تن به عنوان یک اقدام دفاعی تجاری علیه HRC از چهار کشور به پایان رساند که بر اساس آن ایران ۵۷.۵۰ یورو (۶۸ دلار) دریافت کرد. ) در هر تن.

گسترش مرزها

با این حال، این اقدامات محدودکننده به عنوان یک چالش برای تولیدکنندگان ایرانی تلقی نمی شود، زیرا تقاضای داخلی فولاد تخت حمایت گسترده ای از بخش تولید می کند.

در مقابل، فعالان بازار آن را فرصتی به موقع برای افزایش صادرات نیمه تمام می دانند.

یک منبع گفت: “بازار فولاد نیمه تمام در اروپا محافظت نمی شود و صادرات HRC ممکن است با اسلب و بیلت جایگزین شود.”

در حال حاضر عمده مصرف کنندگان محصولات نیمه تمام فولاد ایران در آسیا و همچنین خاورمیانه و شمال آفریقا قرار دارند.

اواخر اکتبر، اخباری در مورد افزایش احتمالی ۲۵ درصدی محموله های بیلت از ایران به آسیا در میان مدت در بازار پخش شد.

یک تاجر مستقر در شمال شرق آسیا گفت: «حجم صادرات [بیلت] از ایران [به آسیا] ممکن است در میان مدت تا ۲۵ درصد افزایش یابد و به ۷۵۰ هزار تن برسد». منبع دیگری گفت: «در آینده ممکن است ایران مقداری مواد را به چین نیز صادر کند، زیرا تولیدکنندگان ایرانی از مزیت دسترسی به گاز و سنگ آهن ارزان در مقایسه با چین برخوردار هستند.