بهبود وضعیت مسکن به دلیل کاهش تقاضا
آمار رسمی نشان میدهد که بخش مسکن اخیراً افزایش قیمتها را تجربه کرده است، اما این افزایش مطابق با تورم نبوده است، به این معنی که این بخش همچنان در رکود است.
بر اساس گزارش مرکز آمار ایران از قیمت مسکن در شهر تهران در تابستان، میانگین قیمتها نسبت به مدت مشابه سال قبل ۶ درصد رشد داشته است.
متوسط قیمت مسکن در ایران در این مدت به ۴۲.۷۲ میلیون ریال (۱۰۷۰ دلار) برای هر متر مربع رسید. قیمت مسکن در مقایسه با سه ماهه اول ۰.۲٪ کاهش یافت.
آمارهای SCI همچنین نشان می دهد که تعداد کل خرید و فروش مسکن در شهر تهران نسبت به سه ماهه قبل ۲۴.۹ درصد رشد داشته است. زمین ها و خانه های قدیمی در این مدت به طور متوسط به ازای هر متر مربع ۴۵ میلیون ریال (۱۱۲۸ دلار) فروخته شد که نسبت به مدت مشابه سال قبل ۳.۳ درصد رشد داشته است.
اجاره ها در طول تابستان ۹.۹ درصد رشد داشتند.
علی چگینی، مدیرکل دفتر برنامه ریزی و اقتصاد وزارت راه و شهرسازی معتقد است حجم بالای عرضه در چند سال گذشته همراه با کاهش تقاضا، عامل اصلی رکود پایدار بوده است. .
چگینی در گفت و گو با ایلنا در خصوص دلایل این امر گفت: بررسی ها نشان می دهد که در نتیجه فضای تجاری غیردوستانه در بخش های مختلف اقتصادی و سرکوب مالی بین سال های ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۲، بخش مسکن حجم بالایی از سرمایه گذاری را در این مدت جذب کرده است. رشد منفی در بخش مسکن.
با توجه به دوره دو تا سه ساله ساخت مسکن در ایران، این سرمایه گذاری ها منجر به ورود حجم بالایی از واحدهای مسکونی تکمیل شده در بازار طی یکی دو سال گذشته شد.
این مقام مسئول خاطرنشان کرد: در نتیجه کاهش قدرت خرید خریداران بالقوه که خود ناشی از سال ها تحریم و کاهش ازدواج بود، «تقاضا در بخش مسکن کاهش یافت».
چگنی خاطرنشان کرد: متراژ، قیمت و در نتیجه ارزش واحدهای مسکونی با شرایط اقتصادی خریداران مسکن همخوانی ندارد و این خود دلیل دیگری بر مازاد عرضه است.
این امر همچنین بخش قابل توجهی از داراییهای کشور و سرمایهگذاران را در بخش مسکن به دام میاندازد، “که تاثیرات نامطلوبی بر ذهنیت و توانایی سرمایهگذاران برای ورود مجدد به بخش مسکن داشته است”.
تقاضای بالا
این مقام مسئول با حمایت از افزایش تقاضا، تاکید کرد که بودجه مورد نیاز برای تحریک ساخت و ساز در مناطق آسیب دیده و ایجاد تقاضا در سایر مناطق شهری کمبود است. وی همچنین خاطرنشان کرد: تجربیات گذشته نشان داده است که استفاده از «دارایی قوی بانک مرکزی ایران» میتواند پیامدهای اقتصادی منفی در میانمدت و بلندمدت برای همه خانوارها بهویژه خانوارهای بدون مسکن داشته باشد.
از سوی دیگر، دولت با کسری بودجه شدید مواجه است و زیرساختهای ابزاری و بنیادی مورد نیاز برای تامین اعتبارات پایدار و ارزان در بخش مسکن ایجاد نشده است، بنابراین دولت گزینههای محدودی در تامین مالی دارد. برای القای رشد در این بخش.
چگینی بر لزوم حمایت دولت برای نوسازی مناطق آسیبدیده شهری تاکید کرد و گفت: از آنجایی که رونق اقتصادی در بخش مسکن تاثیر قابلتوجهی بر سایر بخشها خواهد داشت، باید بخشی از بودجه سالانه به مناطق آسیبدیده در قالب مسکن اختصاص یابد. یارانه های ساخت و ساز”.
در مجموع ۸.۱۴ تریلیون ریال (۲۰۶.۹ میلیون دلار) برای بخش مسکن در بودجه سالانه در نظر گرفته شده است که کمتر از ۱۰ درصد از کل بودجه اختصاص یافته به وزارت راه و شهرسازی را تشکیل می دهد.
منبع: Financial Turbine