کاهش مشکلات ترافیکی تهران

تهران و دیگر کلان‌شهرهای ایران هر روز گرفتار ترافیک سنگین می‌شوند. رفت و آمد به یک کابوس تبدیل شده است، گاهی اوقات رانندگی در یک مسافت کوتاه ساعت ها طول می کشد.

به گفته حمید آذرمند، محقق اقتصادی، راه بندان‌های دائمی ترافیک تنها ناشی از یک عامل نبوده است و بنابراین راه‌حلی برای حل این معضل مدام بدتر نمی‌شود. او ازدحام ترافیک را ناشی از برنامه ریزی ضعیف شهری و سوء مدیریت می داند.

خلاصه ای از گفت و گوی وی با هفته نامه فارسی تجارت فردا درباره علل و راه حل های احتمالی معضلات ترافیکی ایران به شرح زیر است:  

عملکرد ضعیف چندین نهاد از جمله وزارت راه و شهرسازی، شهرداری، نیروی انتظامی، اداره محیط زیست، وزارت کشور و وزارت صنایع، معدن و تجارت به افزایش ترافیک در پایتخت و سایر کلانشهرهای ایران کمک کرده است. /p>

به عنوان مثال، شهرداری تهران به ساختمان‌های چند طبقه که با ملاحظات مربوط به مقررات منطقه‌بندی مرتبط نیستند، مانند فضای پارکینگ مورد نیاز برای یک ساختمان اداری، اجازه می‌دهد.

از دیگر انتقاداتی که به شهرداری وارد می شود، تصمیمات خودسرانه آن در مورد گسترش مناطق شهری است. اگر پروژه های توسعه شهرهای جدید و یا ایجاد زیرساخت های ریلی به درستی انجام می شد، امروز کلانشهرهای ایران زیر بار ترافیک شدید نمی رفتند.

متروی تهران که بزرگ‌ترین متروی ایران است، از نظر تعداد مسافر در رتبه بیست و دوم جهان قرار دارد. با این حال، برای جا دادن تعداد زیادی از کاربران جدید کافی نیست.

فاصله زیادی بین ظرفیت مترو تهران با سایر کلانشهرها وجود دارد. متروی پاریس را مثال بزنید: این مترو ۷.۵ برابر بیشتر از متروی تهران جابجا می شود. با وجود طول قابل توجه مترو در پایتخت ایران (۱۸۰ کیلومتر) که آن را در زمره طولانی ترین سیستم های متروی جهان قرار می دهد، هنوز به طور کامل توسعه نیافته است.  

یکی دیگر از دلایل شلوغی ترافیک در کلانشهرهای بزرگ ایران، مزیت استفاده از وسایل نقلیه موتوری شخصی نسبت به حمل و نقل عمومی است. سوخت یارانه ای و حمل و نقل عمومی ضعیف مردم را به استفاده از وسایل نقلیه شخصی ترغیب می کند.

قیمت بنزین در ایران نسبت به سایر کشورهای تولیدکننده نفت ارزان‌تر است: در نروژ یک ششم قیمت، در انگلیس یک پنجم، در برزیل یک چهارم و در روسیه کمتر از نیمی است. .

عدم هماهنگی بین ارگان های درگیر در بخش حمل و نقل و سیستم های مدیریت سنتی و ناکارآمد آنها نیز عامل تراکم ترافیک در تهران و سایر شهرهای ایران است.

هیچ راه حل آسان و سریعی برای بدتر شدن مشکل ترافیک کشور وجود ندارد، اما دولت تعدادی ابزار سیاستی در اختیار دارد تا نتیجه مطلوب را دنبال کند. مزایای این ابزارها ممکن است به اندازه تمایل آنها برای تغییر وضعیت برای سیاستگذاران مهم باشد. اینها شامل ابزارهای اقتصادی (مالیات، هزینه‌ها، مشوق‌ها) و مقررات (داوطلبانه، قانونی) است.

دولت باید به یارانه سوخت پایان دهد و مزایای استفاده از خودروهای شخصی را به خودروهایی که از حمل و نقل عمومی استفاده می کنند تغییر دهد. تا زمانی که شهروندان به بنزین ارزان دسترسی داشته باشند، به استفاده از خودروهای خود ادامه خواهند داد.

توسعه زیرساخت ها بدون مشارکت بخش خصوصی و سرمایه گذاری خارجی به دلیل محدودیت بودجه عمومی امکان پذیر نیست.

کاهش قیمت سوخت و خدمات ناکافی حمل‌ونقل عمومی، سرمایه‌گذاران را از سرمایه‌گذاری در توسعه زیرساخت‌های ریلی شهری و درون شهری منصرف می‌کند.

طبق اعلام شرکت راه آهن شهری و حومه تهران، کرایه های مترو تهران ارزان ترین قیمت در جهان است. قیمت بلیط مترو لندن ۲۶ برابر مترو تهران است. در توکیو، قیمت بلیط هشت برابر و در آنکارا هفت برابر بیشتر است.

چنین کرایه‌های سیخ‌شده حمل‌ونقل مانعی جدی برای مشارکت بخش خصوصی و سرمایه‌گذاران خارجی است، زیرا منطقاً نرخ بازده پروژه‌های زیربنایی باید برای سرمایه‌گذاران جذاب باشد.