آیا هوش مصنوعی می تواند مخترع باشد؟

جudicial فرآیندها شامل تفکر آهسته و مشورتی است. هوش مصنوعی (AI) شامل سرعت محاسباتی شگفت انگیز است. در دوم مارس، در جلسه دادگاه عالی لندن، این دو جهان گرد هم آمدند تا سوالات بزرگی را برای مالکیت معنوی در عصر ماشین‌ها مطرح کنند.

در سال ۲۰۱۹، اداره مالکیت معنوی بریتانیا، استفان تالر، دانشمند کامپیوتر آمریکایی، حق اختراع دو اختراع را رد کرد – یک ظرف نوشیدنی و یک دستگاه جستجو و نجات. برنامه ها رد نشدند زیرا اختراعات تازگی نداشتند، بلکه به این دلیل که مخترع نامبرده یک انسان نبود.

AI اغلب به عنوان ابزار استفاده می شود. برای کمک به محققان در یافتن اختراعات جدید. متقاضیان معمولاً نام شخص (یا افرادی) را که بیشترین همکاری را با دستگاه داشته اند به عنوان مخترع می گذارند. تا به حال این مشکلی نبوده است زیرا AI همیشه به کمک انسانی نیاز داشته است. اما دکتر تالر ادعا می‌کند که «ماشین خلاقیت» او، DABUS (مخفف «دستگاهی برای راه‌اندازی خودکار حس واحد»)، بدون هیچ مداخله‌ای به این دو اختراع دست یافته است و این کار غیرصادقانه خواهد بود. ادعا کند که او مخترع است. او همین استدلال را در حوزه های قضایی دیگر مطرح می کند. اما این اولین بار است که به بالاترین دادگاه یک کشور می رسد.

مخاطرات فوری ممکن است چندان زیاد به نظر نرسد. دولت بریتانیا در سال ۲۰۲۱ رایزنی درباره حق اختراع و AI انجام داد. علیرغم اظهارات دکتر تالر، اکثر پاسخ دهندگان گفتند که AI به اندازه کافی برای اختراع بدون دخالت انسان پیشرفته نیست. و یک حکم به نفع او در بریتانیا به تنهایی پیامدهای تجاری محدودی خواهد داشت. مت هروی از Gowling WLG، یک شرکت حقوقی، می‌گوید: «فقط بریتانیا از اختراعات AI محافظت می‌کند، نکته بسیار کمی وجود دارد. “اگر یک شرکت انتخابی مناسب برای مخفی نگه داشتن اختراع خود و بهره برداری از آن داشته باشد، این راز را در یک درخواست ثبت اختراع فاش نمی کند تا تنها در یک کشور به انحصار دست یابد.”

اما تکنولوژی به سرعت در حال حرکت است و سوالات مطرح شده توسط پرونده عمیق است. در قوانین بریتانیا ابهام وجود دارد که چه کسی یا چه چیزی می تواند اعتبار یک اختراع را ادعا کند. قانون ثبت اختراعات در سال ۱۹۷۷ بسیار قبل از اینکه طراحان آن تصور کنند روبات‌ها چیزی را خلق می‌کنند نوشته شد و از مخترع به عنوان «ابداع کننده» یاد می‌کند. اگر دیوان عالی قانون را به گونه‌ای تفسیر کند که ماشین‌ها را نیز در بر بگیرد، این می‌تواند معامله اجتماعی را که بر اساس آن حق اختراع است، تضعیف کند. مخترعان تشویق می شوند که نوآوری کنند با این درک که اگر آنها اختراعات خود را در یک پتنت افشا کنند، حقوق انحصاری برای بازیابی سرمایه خود به آنها اعطا خواهد شد. یک AI متفاوت است: روبات‌ها برای نوآوری به هیچ انگیزه‌ای نیاز ندارند.

اگر دادگاه تصمیم بگیرد که فقط یک مخترع انسانی می تواند حق ثبت اختراع داشته باشد، نظرش در مورد چگونگی انتقال قانونی حقوق از یک AI به انسان ( به خصوص اگر مشخص نباشد که AI چگونه کار می کند) از نزدیک مشاهده می شود. اگرچه یک دستگاه هنوز به تنهایی محصول دارویی تولید نکرده است، آوی گلدفارب، اقتصاددانی که روی AI و مراقبت های بهداشتی در دانشگاه تورنتو تحقیق می کند، نگران است که اگر چنین اختراعاتی قابل ثبت نباشند، انگیزه کمی وجود خواهد داشت. برای شرکت ها برای ایجاد ماشین هایی که تحقیقات دارویی انجام می دهند. قرار است دادگاه تا چند ماه دیگر حکم خود را صادر کند. حرف آخر نخواهد بود.

برای تحلیل تخصصی بیشتر از بزرگترین داستان های بریتانیا، ثبت نام در Blighty، هفته نامه ما خبرنامه فقط برای مشترکین