آیا چین بر دنیای نیمه هادی ها مسلط خواهد شد؟

DURING ریاست جمهوری دونالد ترامپ بسیاری از مردم به مهارت های تکنولوژیکی چین نگاه تازه ای داشتند. برخی به این نتیجه رسیدند که این امر تهدیدی برای اقتصادهای غربی و شاید حتی امنیت جهانی است. در عناوین خبری هواوی، یک تولید کننده درخشان تجهیزات مخابراتی، به چهره این تهدید تبدیل شد. آمریکا این شرکت را متهم کرد که به عنوان مجرای نظارت و کنترل دولت چین عمل می کند. در سال ۲۰۱۸ آمریکا هوآوی را به کلک زد. این کشور صادرات ریزتراشه های آمریکایی ضروری برای محصولاتش را به شرکت چینی ممنوع کرد. به نظر می رسد این امر تأثیر مطلوب را داشته است. سال گذشته درآمد هواوی برای اولین بار در یک دهه اخیر تقریباً یک سوم کاهش یافت.

برای یک ایالت بی سابقه بود که جلوی یک شرکت فناوری بزرگ را بگیرد. درآمد هواوی تقریباً به اندازه درآمد مایکروسافت بود. اما این شاهکار بدون هزینه نبود. از آنجایی که دولت ترامپ بدون همکاری نزدیک با دوستان آمریکا عمل کرد، سرمایه‌گذاران را از دور و دراز ترغیب کرد تا حلقه‌های گمشده‌ای را به بخش‌هایی از زنجیره تامین نیمه‌رسانا اضافه کنند که خارج از دسترس قوانین آمریکا است.

شرکت‌های ژاپنی، در میان سایرین، بی سر و صدا بازاریابی محصولات خود را به گونه‌ای آغاز کرده‌اند که از مقررات اداره صادرات آمریکا طفره می‌روند و آنها را به‌عنوان «EAR-free» معرفی می‌کنند. شرکت‌های آمریکایی، که بسیاری از آنها سالانه میلیاردها دلار تجهیزات به چین می‌فروشند، شروع به جستجوی سرزمین‌های بی‌طرفی کردند که ممکن است از آنجا به صادرات کالا ادامه دهند. سنگاپور و مالزی پیشتاز بودند. “چه کسی با میل خود ثبت نام می کند تا توسط دولت ایالات متحده محدود شود؟” یک وکیل در واشنگتن که مشتریان فناوری را پیرامون محدودیت‌های جدید هدایت می‌کند، می‌خندد.

در همین حال، شرکت‌های چینی که با میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری توسط دولت تشویق شده‌اند، دو برابر شده‌اند. تلاش‌های آنها برای توسعه نسخه‌های خود از فناوری‌های تراشه‌ای که قبلاً در زنجیره‌های تامین مرتبط با شرکت‌های آمریکایی وارد کرده بودند. همانطور که همه چیز شروع شد، به نظر می رسید که دولت آمریکا به طور پیوسته کنترل خود را بر زنجیره تامین تراشه از دست خواهد داد. برای جلوگیری از این نتیجه، و برای حفظ مقدار کمی از کنترل بر روی فناوری‌هایی که به چین سرازیر می‌شود، باید با کشورهای دوست توافق نظر ایجاد کند.

از زمانی که جو بایدن یک سال پیش روی کار آمد. مقامات او هر زمان که با متحدان خارجی صحبت می کنند، موضوع کنترل تراشه ها را مطرح می کنند. یک لابی گر در واشنگتن می گوید که در ۲۵ سال گذشته هرگز ندیده است که نیمه هادی ها به طور مداوم در دستور کار دیپلماتیک قرار گیرند. دولت‌ها و شرکت‌ها تالارهایی را برای همسو کردن سیاست‌ها در مورد تجارت تراشه‌ها و تجهیزات و مواد مورد استفاده برای ساخت آن‌ها راه‌اندازی کرده‌اند.

برخی مشابهی را با سازمان نفت می‌بینند. کشورهای صادرکننده که بیشتر با نام اوپک شناخته می شوند. برای دهه‌ها اعضای آن، همه صادرکنندگان نفت، دست به دست هم داده‌اند تا سعی کنند مقدار نفت به بازار جهانی را کنترل کنند تا بر قیمت‌ها تأثیر بگذارند. انجمن های جدید امروز اولین گام ها را در جهت ایجاد یک مجموعه مشابه برای کنترل صادرات نیمه هادی ها، به امید حفظ برتری تکنولوژیکی نسبت به چین، نشان می دهند. می‌توان آن را سازمان کشورهای صادرکننده نیمه‌رسانا نامید: OSEC.

نهادهای دیپلماتیکی که به جعل توافق‌نامه‌های چندجانبه بر سر صادرات فناوری اختصاص داده شده‌اند، از قبل وجود دارند. اما آنها در اداره تجارت نیمه هادی ها ضعیف هستند. در سال ۱۹۹۶، ترتیبات واسنار، از جمله موارد دیگر برای نظارت بر تجارتی که ممکن است کاربرد نظامی داشته باشد، ایجاد شد. این سازمان جانشین کمیته هماهنگی برای کنترل‌های چندجانبه صادرات، معروف به COCOM است، نهادی در دوران جنگ سرد که در واقع تحریم غرب بر تجارت با بلوک شوروی را حفظ کرد. مقامات به ایده به روز رسانی Wassenaar توجه می کنند تا بتواند به کنترل تجارت نیمه هادی ها کمک کند. اما تعداد کمی انتظار دارند که این نقش را ایفا کند، به ویژه به دلیل عضویت روسیه.

بنابراین انجمن های جدیدتری در حال ظهور هستند. رسمی ترین شورای تجارت و فناوری EU–ایالات متحده است که در ژوئن گذشته با یک گروه کاری اختصاص داده شده به کنترل صادرات تشکیل شد. نیمه هادی ها در دستور کار هستند. بیانیه مشترک پس از اولین جلسه شورا در پیتسبورگ در ماه سپتامبر، قصد خود را برای همکاری در “تعادل مجدد” زنجیره های تامین تراشه جهانی اعلام کرد. این زبان دیپلماتیک برای دور نگه داشتن آنها از چین بود. صنعت تراشه در غرب و بخش هایی از آسیا که نسبت به چین محتاط هستند، حداقل به طور رسمی از این بحث استقبال کرده است. این سازمان امیدوار است که قوانین صادرات شفاف‌تر که در سطح جهانی اعمال می‌شود، عدم اطمینان را کاهش دهد.

اما دیپلماسی جهانی تراشه هنوز ضعیف است. هنگامی که تجارت نیمه هادی مورد بحث قرار می گیرد، تمایل دارد در دستور کار سایر انجمن های جهانی قرار گیرد. وکلای کنترل صادرات و مقامات دولتی اغلب به صورت مجازی در راهروهای جلسات Quad جمع می شوند، باشگاهی از کشورهایی که آمریکا، استرالیا، هند و ژاپن را در بر می گیرد. در ماه سپتامبر اعلام کرد که یکی از اهدافش ایمن سازی زنجیره های تامین در نیمه هادی ها است.

تراشه هایی نیز در حاشیه جلسات برای بحث در مورد تحریم هایی که ممکن است اعمال شود، ارائه شده است. اگر قرار بود روسیه به اوکراین حمله کند (به گزارش توجیهی مراجعه کنید). دولت آمریکا انجمن صنایع نیمه هادی را در مورد اینکه چگونه نوع کنترل صادراتی که علیه هواوی استفاده می شود می تواند بخشی از بسته تحریمی علیه روسیه باشد، برای قطع دسترسی این کشور به فناوری غربی توضیح داده است. برخلاف چین، روسیه صنعت الکترونیکی ندارد که بتوان از آن صحبت کرد، بنابراین چنین کنترل هایی به این کشور آسیب نمی رساند. اما ممکن است انجام حملات سایبری علیه دشمنان روسیه را برای روسیه دشوارتر کند.

توافق‌هایی که بین دولت‌های کشورهای پیشرو در زنجیره تامین تراشه منعقد شده است – آمریکا، ژاپن و هلند – هنوز هم مهمتر از هر مغازه صحبت کردن است. این سه نفر سهم شیر از ماشین آلات مورد استفاده برای ساخت تراشه را تولید می کنند. اجماع بین آنها بر سر تجارت چیپس اولین گام برای محدود کردن چین در پایان دوره ریاست جمهوری آقای ترامپ بود. یک شرکت بزرگ هلندی، ASML (در اصل به معنای لیتوگرافی مواد نیمه هادی پیشرفته) آماده شده بود تا پیچیده ترین ابزارهای خود را به SMIC، بزرگترین و قوی ترین سازنده تراشه چین بفروشد. مقامات ژاپنی و آمریکایی دولت هلند را مورد انتقاد قرار دادند، که به طور مقتضی از دادن مجوز ASML برای صادرات ماشین آلات پیشرفته خود به SMIC خودداری کرد.

مقامات آمریکایی با موضع جنگ طلبانه تر در قبال چین که خواهان یک گسست پاک در زنجیره تامین هستند از این رویکرد ائتلاف محدودتر دیپلماسی حمایت می کنند. تعداد کمی از اعضای آن که به طور محتاطانه برنامه ریزی می کنند، حرکت سریع در برابر تهدیدات درک شده را آسان تر می کند. این همچنین به آمریکا حرف اصلی را می‌دهد و نگرش خودسرانه آقای ترامپ را در قبال چین تکرار می‌کند، به جای اینکه وقت بگذارد تا شرکای خود را نادیده بگیرد و راه‌هایی برای نوشتن کتابی از قوانین روشن برای تجارت چیپس بیابد. اروپایی ها و ژاپنی ها هر دو خواهان یک رویکرد چندجانبه رسمی تر هستند. اما آمریکا بر این باور است که توانایی آن برای واکنش سریع به تهدید چین به ناچار مهار می شود.

بدون سهم، بدون تراشه

مسئله، به عنوان یک مقام سابق در تیم صادرات باراک اوباما استدلال می‌کند که هر چه آمریکا بخواهد قوی‌تر به چین پاسخ دهد، سخت‌تر است که متحدان غربی و آسیایی آمریکا را همراهی کند. بدون حضور دوستان آمریکا، موضع سخت آمریکا در صادرات، شرکت های خود را تضعیف می کند. دلیل این امر این است که می تواند سرمایه گذاری را به مکان هایی خارج از دسترس آمریکا هدایت کند، اما هنوز برای سازندگان تراشه چینی مناسب است. آمریکا بین انتخاب یک مجموعه نرم‌افزاری از کنترل‌ها که ممکن است در بلندمدت بهتر عمل کند، یا مجموعه‌ای سخت‌تر که می‌تواند در کوتاه‌مدت به فناوری چینی آسیب بیشتری وارد کند اما در کل به صنعت آمریکا آسیب برساند، گیر کرده است. بدتر از آن، در صورتی که روزی روابط بهتری از سر گرفته شود، ممکن است چشم انداز تجارت تراشه های آمریکایی و چینی را از بین ببرد.

<. span itemscope="" itemprop="image" itemtype="https://schema.org/ImageObject" data-slim="1">

در حال حاضر دولت به دنبال مصالحه ای با قطع دسترسی چینی ها به تراشه ها و ابزارهای ساخت تراشه بالاتر از سطح معینی از پیچیدگی است. به عنوان مثال، هواوی را به طور کامل از دریافت تراشه‌هایی که تجهیزات شبکه ۵G را اجرا می‌کنند مسدود می‌کند، اما به آن اجازه می‌دهد فناوری‌های قدیمی‌تری داشته باشد. به همین ترتیب SMIC می‌تواند ابزارهای قدیمی‌تر ساخت تراشه را دریافت کند، اما نه آخرین نسخه‌هایی را که می‌توان برای تراشه‌هایی که در آیفون‌ها و خودروهای خودران استفاده می‌شوند، استفاده کرد. با این حال، دوستان آمریکا هنوز با این مصالحه موافقت نکرده‌اند، مصالحه‌ای که هنوز به‌طور یک‌جانبه از طریق قوانین کنترل صادرات دولت آمریکا تحمیل می‌شود.

دولت آقای بایدن به‌هرحال تحت تأثیر سیاست قرار گرفته است. در داخل، هر مسیر جدیدی که آمریکا ممکن است بخواهد با چین ترسیم کند. ریچارد تورستون، زمانی وکیل ارشد شرکت تولید نیمه هادی تایوان (TSMC)، بزرگترین تولید کننده تراشه جهان، می گوید: «بسیاری بدبین هستند، زیرا مطمئن نیستند که آیا بایدن در اطراف باشد یا نه. او می‌گوید که دولت ممکن است اشتهای خود را برای چیپلوماسیت پرانرژی از دست بدهد، زیرا می‌ترسد که اگر کنگره جمهوری‌خواه شود، هر توافقی که انجام می‌دهد اواخر امسال از بین برود.

< /figure>

آقای تورستون بر این باور است که به هر حال کنترل صادرات ماشین‌ها و قطعات خاص غیرعاقلانه است، زیرا هیچ شبکه کنترلی نمی‌تواند به اندازه کافی محکم کشیده شود که یک کشور مصمم و قدرتمند را از دستیابی به ابزارها باز دارد. . اما با این وجود، دستیابی چین به دانش استفاده از این ابزارها برای ساخت تراشه‌هایی در حجم‌های تجاری قابل دوام دشوار خواهد بود. آقای ترستون پیشنهاد می‌کند که دولت‌ها به جای محدود کردن زنجیره‌های تامین نیمه‌رسانا، باید بر حفاظت از اسرار تجاری تمرکز کنند. شرکت های نیمه هادی آمریکایی و آنهایی که در کشورهای دوست هستند می توانند پیشرفته ترین خدمات تولید تراشه خود را به بازار چین بفروشند، با این حال همچنان می توانند از توسعه پیشرفته ترین ظرفیت تولید توسط شرکت های چینی جلوگیری کنند.

این دیدگاه رایجی در واشنگتن نیست، جایی که آقای بایدن به راحتی مورد ضرب و شتم تیترهایی قرار می گیرد که از جریان تراشه ها و ابزارها به چین ابراز تاسف می کنند. با این حال، یک واقعیت ناخوشایند این است که سازندگان ابزارهای نیمه هادی خود آمریکا هنوز هم چین را به عنوان یکی از بزرگترین بازارهای خود می دانند. Applied Materials، یک شرکت کالیفرنیایی که ماشین‌هایی را می‌سازد که برای حکاکی مدارهای دقیقه‌ای روی ویفرهای سیلیکونی استفاده می‌شوند، ابزارهایی به ارزش ۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ به چین فروخت که بیش از هر بازار دیگری است.

در همین حال. چین به پیشرفت خود ادامه می دهد. نسبت تراشه های جهانی فروخته شده توسط چین در حال افزایش است (نمودار ۱ را ببینید). علیرغم کمپین ترامپ برای از بین بردن صنایع بومی چین و تلاش‌های چندجانبه‌تر آقای بایدن برای دستیابی به همین هدف، این موضوع برای هیچ کشور بزرگ تولیدکننده تراشه صادق نیست. آمریکا و متحدانش ممکن است هنوز در مورد چگونگی مهار جاه طلبی های نیمه هادی چین به توافق برسند. اما ممکن است ثابت شود که کنترل چنین صنعت پیچیده ای برای یک کشور غیرممکن است. اگر چنین باشد، ممکن است آمریکا از تلاش برای مداخله پشیمان شود. ■