اثرات غیرمستقیم این همه گیری بر کودکان کوچک ممکن است ادامه داشته باشد یک عمر

MENUMATU گروه NALLO زیر درختی در کامبیا، شهری در شمال غربی سیرالئون، ملاقات می‌کنند. حدود ۴۰ زن (و چند مرد) روی صندلی های پلاستیکی جمع شده اند. خانم نالو در حالی که کارت‌های تصویری را پررنگ می‌کند، به همسایه‌هایش یادآوری می‌کند که چه غذاهایی برای زنان باردار مناسب است. او از مادران جوان التماس می کند که به نوزادان فقط با شیر مادر تغذیه کنند و فنجان های آبی را که بستگان خوش نیت ارائه می دهند رد کنند. خانم نالو دوست دارد جلسات خود را با دعای مسیحی باز کند. او آنها را با یک داستان مسلمان به پایان می رساند.

گروه‌های مادر و نوزاد یک دفاع مهم در برابر بیماری و سوء تغذیه در این گوشه از سیرالئون. بی سوادی اشتراک گذاری پیام ها را از راه های دیگر دشوار می کند. اما تا یک سال پس از ورود کووید-۱۹ به سیرالئون، چنین تجمعاتی امکان پذیر نبود. محمد بانگورا، یک کارمند بهداشت، می گوید که والدین از آوردن بچه های کوچک به بیمارستان اجتناب می کردند. بسیاری از آنها واکسینه نشدند. برخی از بچه های کم تغذیه هیچ کمک غذایی دریافت نکردند. حداقل یکی از کودکان نوپایی که در جلسه خانم نالو روی دوش می‌چرخد، موی بی‌رنگ ناشی از سوء تغذیه دارد.

در قرعه‌کشی زندگی، خانواده‌های مرفه و حامی و جوامع به کودکان کمک بزرگی می کنند. اما شوک‌های تصادفی در دوران کودکی نیز می‌توانند تفاوت بزرگی ایجاد کنند. برای مثال، در اندونزی، کودکانی که در سال‌هایی با بارندگی زیاد به دنیا می‌آیند، در بزرگسالی ثروتمندتر از حد متوسط ​​هستند. در آمریکا، تحقیقات نشان می دهد که افرادی که در اواخر سال ۱۹۱۸ در اوج آنفولانزای اسپانیایی در رحم بودند، ۵ درصد کمتر احتمال داشت که دبیرستان را به پایان برسانند و در بزرگسالی کمی کمتر درآمد داشتند.

جدیدترین بیماری همه گیر جهان نیز دست بدی را برای کودکان زیر پنج سال به همراه داشته است که احتمالاً اثرات طولانی مدتی خواهد داشت. این مشکلات عبارتند از نرخ بسیار بالاتر سوء تغذیه، توجه کم از سوی مراقبین تحت استرس، و کاهش دسترسی به پیش دبستانی. واضح‌ترین داده‌ها از کشورهای ثروتمند می‌آیند، اما بدترین تأثیرات احتمالاً در کشورهای فقیر خواهد بود.

این بیماری همه‌گیر می‌تواند به نوزادان قبل از تولد آسیب برساند. کودکان کوچک در صورت ابتلا به کووید، بسیار کمتر از بزرگسالان احتمال دارد که بسیار بیمار شوند. اما احتمال بروز علائم شدید در زنان باردار کمی بیشتر از حد متوسط ​​است که خطر تولد زودرس یا وزن کم فرزندانشان را افزایش می‌دهد. این بیماری همه گیر همچنین باعث شد که بسیاری از مادران باردار تحت استرس شدید قرار بگیرند، که مطالعات نشان می دهد می تواند بر کودکان متولد نشده تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، تحقیقات در سوئد نشان داده است که فرزندان زنانی که یکی از بستگان خود را در دوران بارداری از دست می دهند، بیشتر در معرض اختلال کمبود توجه، اضطراب یا افسردگی هستند.

رژیم غذایی نیز بدتر شده است. حتی قبل از فاجعه، بیش از ۴۵ میلیون کودک زیر پنج سال (حدود ۷ درصد از کل) از هدر رفتن، حادترین شکل سوء تغذیه رنج می بردند. حدود ۱۵۰ متر (یا ۲۲ درصد) از کوتاه‌قدی رنج می‌بردند، که در آن سوءتغذیه طولانی‌مدت مانع از رشد درست مغز و بدن کودکان می‌شود. این بیماری همه گیر قیمت مواد غذایی را افزایش داد و در عین حال بسیاری از بزرگسالان را مجبور به توقف کار کرد. در سال ۲۰۲۱، گروهی از محققین هشدار دادند که تا پایان سال جاری، تعداد کودکان مبتلا به اسراف ممکن است به ۶۰ میلیون نفر افزایش یابد – که تقریباً ۳۰ درصد از زمان شروع همه‌گیری افزایش یافته است.

استرس و حواس پرتی باعث دور شدن برخی از والدین شد. LENA، یک موسسه خیریه در کلرادو، سال‌هاست که از میکروفون‌های پوشیدنی استفاده می‌کند تا میزان پچ پچ نوزادان و مراقبانشان را ردیابی کند. در طول همه‌گیری، تعداد این «گفت‌وگوها» کاهش یافت. جیل گیلکرسون از LENA خاطرنشان می‌کند که والدینی که مجبور بودند آموزش کودکان بزرگ‌تر را در خانه شروع کنند، ممکن است زمان کمتری برای بچه‌های کوچک داشته باشند. اما تعامل زیاد در سال‌های اولیه زندگی برای رشد سالم ضروری است، بنابراین این نوع داده‌ها «پرچم قرمز هستند».

کودکان از تحریک در خانه نیز گرسنه هستند. شانس کمتری برای یافتن آن در بیرون داشت. جیمی ساودرا از بانک جهانی می‌گوید در سال ۲۰۲۰ آموزش در دوران کودکی در بسیاری از نقاط جهان «به معنای واقعی کلمه به صفر رسید». مدرسه مجازی به سختی گزینه ای برای بچه های کوچک بود. در کشورهای در حال توسعه مدارس پیش دبستانی به دلیل نگرانی های ایمنی بیشتر از مدارس ابتدایی تعطیل می ماندند. این موارد اغلب اغراق آمیز بود: اگرچه بچه های کوچک علاقه ای به رعایت فاصله اجتماعی یا ماسک (از نوع غیر بتمن) ندارند، اما کمتر در معرض ابتلا به کووید هستند.

در یک پیش دبستانی و مهدکودک در سائوپائولو، در برزیل، کودکان نوپا پس از تعطیلی که بسیار طولانی‌تر از بسیاری از مکان‌ها طول کشید، دوباره ناهار خود را روی میزها می‌مالند. اما کلودیا روسو، رئیس، می گوید که بسیاری از آنها در طول قرنطینه گرسنه بودند. او با این ایده که می‌توانستند در خانه به یادگیری ادامه دهند، می‌خندد: «می‌توانید تصور کنید کلاس‌های آنلاین با کودکان صفر تا سه ساله چقدر دشوار است؟» خانم روسو می‌گوید حتی زمانی که پیش‌دبستانی او بازگشایی شد، تعداد زیادی از کودکان دور ماندند.

در کودکان در سن مدرسه، تأثیرات همه‌گیری در نمرات آزمون آشکار است. اندازه گیری هزینه برای نوزادان و کودکان پیش دبستانی دشوارتر است. ابزارهای ردیابی رشد اولیه کودک چندان پیچیده نیستند و تأثیر شوک ها در اوایل کودکی ممکن است سال ها طول بکشد تا ظاهر شود. محققان بر روی تشخیص تأخیر در کودکان در مرحله رشد اولیه از بارداری تا دو سالگی تمرکز دارند. امیلی اوستر، اقتصاددان سلامت در دانشگاه براون، هشدار می دهد که آنها اغلب فاقد اطلاعات کافی از قبل از همه گیری هستند تا بتوانند مقایسه دقیقی انجام دهند. برخی دیگر به دلیل کووید مجبور شده اند نحوه انجام مطالعات خود را تغییر دهند (با استفاده از ماسک هنگام معاینه کودکان یا تغییر از آزمایش های حضوری به نظرسنجی والدین). این امر تشخیص تغییرات را در طول زمان سخت می‌کند.

مطالعه‌ای که در اکتبر منتشر شد، یافته‌های هشت آزمایش اولیه را که در آمریکا، کانادا، چین و کویت انجام شد، ارزیابی کرد. این نتیجه می‌گیرد که در بیشتر موارد، نوزادانی که در سال اول همه‌گیری به دنیا می‌آیند یا بزرگ شده‌اند، بدتر از نوزادان قبل از خود نیستند. اما آنها به احتمال زیاد در آزمون هایی که مهارت های ارتباطی اولیه را اندازه گیری می کنند، نمره ضعیفی کسب می کردند. یکی از نویسندگان این مطالعه، علیرضا شمشیرساز از بیمارستان کودکان بوستون، می‌گوید که نمی‌توان گفت که آیا کودکان عقب مانده به سرعت به آن‌ها می‌رسند یا خیر، زیرا تغییرات اجتماعی در طول کووید بی‌سابقه است. او می‌گوید همانطور که کودکان بزرگ می‌شوند، محققان ممکن است دلایل بیشتری برای نگرانی پیدا کنند.

برای میلیون‌ها کودک خردسال که به دلیل همه‌گیری گرسنه بودند، پیش‌بینی نتایج ضعیف آسان‌تر است. . ساسکیا اوسندارپ از انجمن ریز مغذی‌ها، یک گروه تحقیقاتی و حمایتی، می‌گوید کودکانی که از سوء تغذیه رنج می‌برند، حتی پس از بهبودی رژیم غذایی‌شان، «عواقب مادام‌العمر و غیرقابل برگشت» را تهدید می‌کنند. گرسنگی تأثیر بدی بر مغزهای در حال رشد دارد. مطالعه‌ای در پنج کشور با درآمد کم و متوسط ​​نشان داد که کودکان با رشد کوتاه‌قد یک سال کمتر از مدرسه را به پایان می‌رسانند. مطالعه دیگری بر روی داده‌های ده‌ها کشور در حال توسعه تخمین می‌زند که رشد کوتاه‌قدی درآمد را تا ۲۲ درصد کاهش می‌دهد. زنانی که در دوران کودکی دچار کوتاه‌قدی بوده‌اند، بیشتر در حین زایمان دچار عوارض می‌شوند. فرزندان خود نیز بیشتر در معرض سوءتغذیه هستند.

کودکان رنج بکشند

شاید محکم ترین شواهد مربوط به غیبت در پیش دبستانی باشد. محققان در آمریکای لاتین، جایی که تعطیلی مهدکودک ها به خصوص طولانی بود، اخیراً کاهش زیادی در سهم کودکانی که مهارت های لازم برای شروع خوب مدرسه را کسب می کنند، یافته اند. فلورنسیا لوپز بوو از بانک توسعه بین‌آمریکایی می‌گوید در اواخر سال ۲۰۲۰، کودکان سه و چهار ساله در شیلی در آزمون‌های زبان ساده بسیار ضعیف عمل می‌کردند. او می‌گوید که این تأثیر به‌گونه‌ای بود که گویی مادرانشان پنج سال تحصیلات خود را از دست داده‌اند (کودکانی که والدین تحصیل‌کرده‌تری دارند، در آزمون‌ها بسیار بهتر عمل می‌کنند).

بر اساس برآوردهای دانشگاهیان در آفریقا، آمریکا و اروپا، تعداد دانش آموزان پیش دبستانی که در آزمون معیار رشد تحصیلی، جسمی و عاطفی مردود می شوند، در سال اول همه گیری جهانی حدود ۱۳ درصد افزایش یافته است. آنها احتمالاً در طول سالهای تحصیلی خود نمرات کمتری کسب می کنند. که می تواند به معنای دستمزد کمتر باشد. یونیسف، آژانس UN برای کودکان، فکر می‌کند که تعطیلی پیش‌دبستانی‌ها در سال ۲۰۲۰ به تنهایی می‌تواند ۱.۶ تریلیون دلار درآمد از دست رفته در طول عمر کودکان داشته باشد که معادل ۱.۷ درصد از Gdp جهانی است. .

اگرچه واکسیناسیون گسترده کووید-۱۹ را بسیار کمتر کشنده کرده است، اما شرایطی که به کودکان خردسال آسیب می رساند همچنان ادامه دارد. خانم اوسندارپ می‌گوید: «شاید بدتر از سال ۲۰۲۰ باشد، زمانی که کووید به شدت آسیب دید». بسیاری از برنامه‌های حمایتی اضطراری که در طول این همه‌گیری اجرا می‌شدند، درست زمانی که چالش‌های جدید برای تامین مواد غذایی – مانند حمله روسیه به اوکراین – ظاهر شد، منقضی شدند. در ژوئیه، WHO و یونیسف گفتند که ترکیبی از نرخ‌های پایین واکسیناسیون و نرخ بالای سوءتغذیه تهدیدی برای “ایجاد شرایط برای بحران بقای کودک” است.

در برزیل، یک موسسه خیریه Rede PENSSAN، سهم افرادی که نمی توانند به طور مداوم غذای کافی دریافت کنند، از ۹ درصد در سال ۲۰۲۰ به ۱۶ درصد در سال جاری افزایش یافته است. لوسیانا کوئینتائو از Banco de Alimentos، یک NGO دیگر، می‌گوید که اخیراً با نگرانی تماشا کرده است که یک زن باردار سبد خرید را با نودل‌های فوری پر می‌کند. ایوان فورسن، که دفتر برنامه جهانی غذا (WFP) را در سیرالئون رهبری می‌کند، می‌گوید: وضعیت تغذیه جهانی در حال وخامت است. پروژه هایی مانند گروه های مادر و نوزاد، که WFP از آنها حمایت می کند، خوب عمل می کنند. با این حال، «یک مشکل را حل می‌کنید و سپس متوجه می‌شوید که مشکل دیگری در راه است.»

تلاش‌های مجدد برای تغذیه و واکسینه کردن کودکان کوچک ضروری است. اما ارائه پیش دبستانی بیشتر و بهتر نیز کمک خواهد کرد. ترس این است که پیش دبستانی ها از این پس رقابت برای تامین بودجه و توجه را دشوارتر خواهند یافت، زیرا مدارس ابتدایی و متوسطه منابع بیشتری را برای کمک به دانش آموزان می طلبند. آماندا دورچلی از بانک جهانی می‌گوید، سرمایه‌گذاری در پیش‌دبستانی‌ها در حال رشد بوده است: «نگرانم که برخی از شتابی که قبل از همه‌گیری داشتیم، متوقف شود.»

آخرین ارقام دقیق، از پایان سال ۲۰۲۱، حاکی از آن است که حضور در پیش دبستانی در انگلستان هنوز تنها حدود ۸۰ درصد از سطح قبل از همه گیری بود. این ممکن است به این دلیل باشد که والدین هنوز در مورد عفونت ها نگران هستند، یا به این دلیل که خانواده های تحت فشار کمتر تمایل به پرداخت هزینه دارند. طبق داده های سرشماری، ثبت نام در پیش دبستانی های آمریکا از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ به میزان ۲۵ درصد کاهش یافته است و به نظر می رسد که به طور کامل بهبود نیافته است. برخی از مهدکودک های آمریکایی هنوز از بچه های کوچک می خواهند که روز خود را با ماسک بگذرانند. این برای سلامتی آنها یا دیگران تأثیر چندانی ندارد. اما ممکن است مدرسه را کمتر آموزشی و سرگرم کننده کند.

همه اینها به این معنی است که معلمان در کلاس های ابتدایی کارهای بسیار بیشتری برای انجام دادن خواهند داشت. در بسیاری از کشورها بسیاری از کودکان سال اول زندگی خود را تکرار می کردند، تا حدی به این دلیل که به شدت ناآماده ظاهر می شوند. این باعث می شود که اندازه کلاس های بزرگ وجود داشته باشد، که به نوبه خود درس ها را کمتر موثر می کند. خانم دوورچلی نگران است، این چرخه اکنون می تواند ریشه دارتر شود. بچه های کوچک در نهایت بهای آن را خواهند پرداخت. ■

همه داستان‌های مربوط به همه‌گیری را می‌توانید در مرکز ویروس کرونا.