اروپا در تلاش است تا قدرت نظامی خود را بازسازی کند

Fیا دهه‌ها پس از فروپاشی دیوار برلین، اروپایی‌ها از سود صلح خود صحبت کردند، استقبالی که برای آزاد کردن پولی که دیگر برای دفاع لازم نیست و برای خوشایندتر در دسترس است، صحبت کردند. و مصارف تولیدی از زمانی که روسیه در فوریه سال گذشته به اوکراین حمله کرد، ظاهراً همه چیز تغییر کرده است. با این حال، در ۱۴ ماه پس از آن، تصویری که در سراسر قاره در مورد قرار دادن پول در سرتاسر جهان به میان می‌آید، تصویر تکه‌ای است. به طور کلی، طبق گزارش SIPRI، یک اندیشکده، هزینه های دفاعی اروپا در سال گذشته به میزان قابل توجهی ۱۳ درصد افزایش یافته است. اما حدود دو سوم آن توسط تورم خورده شد و این تعداد شامل روسیه و اوکراین نیز می‌شد.

ابتدا به آلمان نگاه کنید. صدراعظم آن، اولاف شولز، وعده ” Zeitenwende را داد. تغییر تاریخی، سه روز پس از تهاجم. هدف اصلی آن یک صندوق ویژه ۱۰۰ میلیارد یورویی (۱۱۰ میلیارد دلاری) برای نوسازی نیروهای مسلح کشور بود. اما صندوق تا کنون تقریباً دست نخورده است این تا حدی به این دلیل است که کریستین لامبرشت، وزیر دفاع در بیشتر آن زمان، از عمق خود خارج بود. جانشین او، بوریس پیستوریوس، که در ژانویه هدایت این سمت را برعهده گرفت، پویایی جدیدی را در این کار به ارمغان آورده است. اما اگرچه ۳۰ میلیارد یورو برای اقلام بزرگ مانند ۳۵ جت جنگنده F-۳۵ در نظر گرفته شده است که اکثر آنها تا پایان دهه تحویل داده نمی شوند، هنوز پول بسیار کمی پیدا شده است. به قراردادهای واقعی راه پیدا می کند.

مشکل دیگر فرآیند تدارکات سخت آلمان است. فقط تا پایان سال گذشته آماده شدن قراردادها برای کمیته بودجه مجلس که باید خرید بیش از ۲۵ میلیون یورو را تصویب کند، طول کشید. دستیابی به اجماع در دولت ائتلافی در مورد چگونگی هزینه کردن این پول به دور از ذهن است.

همچنین باید نگران بود که این صندوق برای کمک به بودجه دفاعی منجمد ۵۰ میلیارد یورویی آلمان برای رسیدن به هدف ناتو برای هر عضو استفاده شود. این کشور حداقل ۲ درصد از <تولید ناخالص داخلی کوچک خود را صرف دفاع کند - رقمی که تا سال 2024، ده سال پس از آن که این تعهد در ابتدا توسط آنگلا مرکل پس از الحاق کریمه انجام شد، به دست نخواهد آمد. پس از آن، بودجه ممکن است دوباره کاهش یابد.

بدتر از آن، همانطور که باستیان گیگریچ از موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک، یک اندیشکده دیگر، اشاره می کند، این صندوق بیشتر می شود. پس از بارگذاری، کمتر خواهد خرید. هر چه پول بیشتر در اطراف باشد، بیشتر در اثر تورم فرسایش می یابد. رافائل لاس، تحلیلگر شورای روابط خارجی اروپا، بر این باور است که اگر مالیات بر ارزش افزوده را نیز لحاظ کنید، ممکن است مبلغی که برای خرید سخت افزار باقی می ماند تنها ۵۰ تا ۷۰ میلیارد یورو باشد. آقای گیگریچ فکر می کند که تا ۲۰ میلیارد یورو از آن ممکن است برای رساندن انبار مهمات آلمان به سطح مورد انتظار ناتو هزینه شود. در حال حاضر، بوندسوهر ممکن است فقط برای دو روز جنگ با شدت بالا کافی باشد.

بریتانیا طبق شبیه‌سازی‌ها در یک بازی جنگی که در سال ۲۰۲۱ برگزار شد، حدود هشت روز ارزش داشت – بهتر است، اما نه چندان. و سهام از آن زمان به دلیل ۲.۳ میلیارد پوند (۲.۹ میلیارد دلار) حمایت نظامی (سخاوتمندانه ترین در اروپا) که به اوکراین داده است، کاهش یافته است. اما مشکلات نیروهای مسلح کشور با دومین بودجه دفاعی در ناتو (حدود ۵۰ میلیارد پوند در سال) عمیق تر و گسترده تر از آن است. دهه ها کاهش ارتش را زیر سوال برده است توانایی میدان دادن حتی یک لشکر سنگین (حدود ۳۰۰۰۰ سرباز با تانک، توپخانه و هلیکوپتر) در درگیری شامل ناتو.

در تنها ۷۶۰۰۰ نیرو دارد و با کاهش بیشتر در خط لوله، ارتش کوچکترین ارتش از زمان ناپلئون بوده است. ارتش همچنین باید با وسایل نقلیه زرهی قدیمی مدیریت کند. و به دلیل فاجعه های متوالی تدارکاتی که میلیاردها هزینه داشته است، کالاهای جدید را برای سالها دریافت نخواهد کرد. وزیر دفاع، بن والاس، یک افسر سابق ارتش، نیروهای خود را “توخالی” توصیف می کند.

عدم چنگال ارتش بازتابی است از اینکه چگونه بودجه دفاعی بریتانیا از حوادث احتمالی جنگ زمینی اروپا و به سمت عملیات های اعزامی “خارج از منطقه” منحرف شده است. دو ناو هواپیمابر بزرگ اخیرا وارد خدمت شده اند و برای پرواز از آنها به اسکورت و نسخه ای از F-۳۵ نیاز دارند.

مصرف بزرگ دیگر بودجه بریتانیا، نوسازی بازدارنده هسته ای است. چهار زیردریایی جدید موشک بالستیک Dreadnought با هزینه حداقل ۳۱ میلیارد پوند برای جایگزینی Vanguards قدیمی ساخته می شود. بریتانیا همچنین در حال گسترش زرادخانه کلاهک های موشکی تریدنت است. باید از هدف هزینه‌های ناتو فراتر رود، اما تعهد به زودی برای رسیدن به ۲.۵ درصد ضعیف شده است.

فرانسه نیز سرمایه گذاری زیادی در زمینه بازدارندگی هسته ای خود انجام می دهد، اما بعید است شروع به جایگزینی چهار زیردریایی Triomphant خود تا دهه ۲۰۳۰ کند. در ژانویه، رئیس‌جمهور امانوئل ماکرون متعهد شد که هزینه‌ها را طی هفت سال از سال ۲۰۲۴ به ۴۱۳ میلیارد یورو افزایش دهد، یعنی ۴۰ درصد افزایش نقدینگی نسبت به آخرین چرخه بودجه که در سال ۲۰۱۹ آغاز شد، که باید آن را بالاتر از ناتو قرار دهد. هدف.

با این حال، اگرچه آقای مکرون تجاوز روسیه به اوکراین را دلیل اصلی وجود «دیگر سود صلح» و تشویق شرکت‌های دفاعی فرانسوی به «اقتصاد جنگ» ذکر کرد. آقای گیگریچ می‌گوید که اوکراین نوع سرمایه‌گذاری احتمالی فرانسه را تعیین نخواهد کرد: «این کشور همچنان به محیط تهدید بیشتر از نظر جناح جنوبی و به اصطلاح «قوس بی‌ثباتی» نگاه می‌کند تا جناح شرقی. و روسیه.»

به نظر نمی‌رسد هیچ افزایش هزینه‌ای برای ایتالیا تحت دولت راست‌گرای جدید جورجیا ملونی وجود نداشته باشد. به گفته فرانچسکو ویگنارکا، تحلیلگر بودجه نظامی، علیرغم وعده های قبلی مبنی بر رسیدن به ۲% از GDP تا سال ۲۰۲۸، ایتالیا در سال جاری به کمتر از ۱.۵% خواهد رسید. منطقی است که فرض کنیم صرفاً هزینه های خود را در سطوح فعلی حفظ خواهد کرد، به خصوص که بزرگترین نگرانی امنیتی ایتالیا مهاجرت غیرقانونی و آشفتگی در خارج از کشور است.

تضاد با لهستان نمی تواند واضح تر باشد. دولت ماتئوش موراویسکی که به همان اندازه دست راستی است، در نظر دارد امسال ۴ درصد از GDP را خرج کند. هیچ کشوری در اروپا، حتی سه کشور بالتیک استونی، لتونی و لیتوانی که همگی متعهد شده اند هزینه های نظامی خود را به ۳ درصد از GDP برسانند، از تجاوزات آقای پوتین بیشتر احساس خطر نکرده اند. علیرغم عضویت در ناتو، لهستانی های معمولی معتقدند که اگر او در اوکراین پیروز شود، آنها نفر بعدی خواهند بود. تحلیلگران لهستانی همچنین نگرانند که روسیه بتواند نیروهای زمینی خود را ظرف چند سال بازسازی کند.

بنابراین لیست خرید لهستان بسیار بزرگ است: ۱۰ میلیارد دلار برای ۱۸ HIMARS موشک انداز. ۴.۶ میلیارد دلار برای جت های F-۳۵، به علاوه ۹۶ هلیکوپتر آپاچی، ۲۵۰ تانک آبرامز به قیمت ۴.۹ میلیارد دلار، شش باتری دیگر پاتریوت پدافند هوایی، و بسیاری دیگر. لهستان همچنین قصد دارد تعداد ارتش خود را تا ۱۲ سال آینده دو برابر کند و به ۳۰۰۰۰۰ نفر برساند تا بتواند شش لشکر مجهز را به میدان بیاورد که احتمالاً قوی‌ترین نیروی زمینی در اروپا خواهد بود. اینکه چگونه لهستان برای این همه عضله هزینه خواهد کرد، مشخص نیست. فروش اخیر اوراق قرضه دولتی باید لغو می شد. اما لهستان در مورد آنچه که باید برای حفظ امنیت مردمش انجام دهد تردیدی ندارد. لهستانی‌ها استدلال می‌کنند که دیگر اروپایی‌ها فقط به آرامی در حال عقب‌نشینی هستند.

تهاجم روسیه به اوکراین به اروپا یک شوک جمعی وارد کرده است. ناتو انرژی و هدفی را تجدید کرده است. در سرتاسر این قاره، بودجه‌های دفاعی در حال افزایش است. اما آزمون این خواهد بود که احساس اضطرار و تمایل به انجام کاری در مورد آن تا چه زمانی دوام خواهد داشت.■