اوکراینی ها به زندگی با مقررات منع آمد و شد عادت کرده اند

اونه عصر تابستان گذشته، میکولا ژوپانیوک، جراح تروما، در نزدیکی خانه خود در حومه کیف دویدن می‌کرد، این روش معمولی او برای رهایی از استرس ناشی از کار در بیمارستان بود. در زمان جنگ، وقتی صدای کسی را شنید که “بس کن، من شلیک می کنم!” اولین فکر او این بود که خوش شانس بود که فقط یکی از گوشواره هایش کار می کرد تا بتواند دستور را بشنود. دوم او زنگ خطر بود. او حس زمان را از دست داده بود و اکنون ساعت منع آمد و شد گذشته بود. او ایستاد، دستانش را بالا برد و برگشت تا سه سرباز دفاع سرزمینی را دید که تفنگ هایشان را به سمت او نشانه می گرفتند.

زمانی که حکومت نظامی در ابتدای تهاجم روسیه معرفی شد. یک سال بعد، آنها هنوز یک واقعیت زندگی هستند. تعداد پست های بازرسی در شهرهایی مانند کیف و اودسا که دیگر در خط مقدم نیستند کاهش یافته است و منع آمد و شد به عقب رانده شده است. اکنون در بیشتر مناطق به جای ساعت ۸ شب از ساعت ۱۱ شب شروع می شود. اخیرا کیف تا نیمه شب آرام شده بود. اما خیابان‌ها همچنان در شب توسط پلیس و واحدهای دفاع منطقه‌ای که قدرت توقف مردم، بررسی اسناد و جستجوی تلفن‌ها را دارند، در حال گشت‌زنی هستند. متخلفان را می توان به جزای نقدی (متناسب با درآمد) و حبس تا ۱۵ روز تعقیب و مجازات کرد. برخی از مردان جوان که در شب دستگیر شده بودند به مرکز ثبت نام نظامی فرستاده شده اند.

مشخص نیست که چند پرونده تحت پیگرد قانونی قرار گرفته است. اولکسی بیلوشیتسکی، معاون پلیس گشت می‌گوید که اگر مردم دلیل خوبی برای بیرون بودن دارند، «پلیس مایل است تا نیمه راه با آنها ملاقات کند». دکتر ژوپانیوک از استدلال متفاوتی استفاده کرد: با شناسایی یک سرباز به عنوان مردی که برای او کار ساختمانی انجام داده است، او پرسید: “اگر الان به من شلیک کنی، چه کسی تو را برای ساختن حصار استخدام می کند؟” مرد لبخندی زد، هویت خود را تایید کرد و او را تا خانه همراهی کرد.

شکنان مقررات منع آمد و شد موافقند که اجرای آن انعطاف پذیر است. یک زن در حالی که با یکی از داوطلبان NGO همکار خود در حال حرکت کردن بود، در یک ایست بازرسی متوقف شد. نگهبانان به شیشه‌های بخار شده ماشین خندیدند و او را رها کردند (پس از تماس وحشتناک با یک پلیس آشنا که او را تضمین کرد). هنگامی که از دیمیترو زینوویف در ساعت ۴ صبح در یک ایستگاه بازرسی بزرگراه پرسیدند که کجا می‌رود، او پاسخ داد: قطب جنوب! پلیس او را به دلیل مستی گرفت تا اینکه او اسنادی را نشان داد که نشان می‌داد برای پیوستن به محققان اوکراینی در پایگاه تحقیقاتی ورنادسکی باید در مجارستان هواپیما بگیرد. آنها یک نشان از واحد خود به او دادند. او بعداً عکسی از نشان را در کنار یک مستعمره پنگوئن ها برای آنها ارسال کرد.

معافیت های اندک از مقررات منع آمد و شد شامل روزنامه نگاران معتبر، داوطلبان بشردوستانه، پرسنل نظامی، چند راننده تاکسی تعیین شده و کسانی که بلیت قطارهای اولیه را دارند. مردم عادت کرده اند زود به خانه بروند. کارگران شیفت مانند پزشکان و پرستاران اغلب در محل کار خود می مانند. دکتر ژوپانیوک می‌گوید که برخی از همکاران دیر به خانه نمی‌روند، زیرا پلیس ناهمدرد آنها را مجبور به خوابیدن در خودروهایشان در ایست‌های بازرسی کرد.

زمانی که نیروهای روسی نزدیک کیف بودند، منع آمد و شد چند روزه برای بیرون راندن خرابکاران اعمال شد. این تهدید کاهش یافته است، اما آقای بیلوشیتسکی می گوید که منع آمد و شد شبانه از خرابکاری نیز جلوگیری می کند. آنها همچنین به نظر می رسد که در قانون و نظم کمک می کنند. به گفته آقای بیلوشیتسکی، در سال گذشته میزان جرم و جنایت در اوکراین ۲۵٪ کاهش یافته است.■