اوکراین روی هواپیماهای بدون سرنشین برای حمله به عمق شرط بندی کرده است روسیه

پهپادها بیش از یک قرن است که بر فراز مناطق جنگی پرواز می کنند. اسرائیلی ها در دهه ۱۹۷۰ با هواپیماهای شناسایی پرواز کردند. یک پهپاد دقیق آمریکایی برای اولین بار در اوایل دهه ۲۰۰۰ به کار گرفته شد. اما استفاده فعلی به سرعت در حال پیشرفت است. اوکراین در حال استقرار پهپادها به حداقل پنج روش مختلف است: به عنوان وسایل نقلیه شناسایی کوچک و تجاری که می‌توانند فیلم‌های ویدئویی را در یک برد کوتاه بازگردانند. به عنوان مهمات پرسه زن در مقیاس کوچک، که اغلب برای ایجاد مزاحمت بیشتر از تخریب طراحی شده اند. به عنوان هواپیماهای بدون سرنشین شناسایی یا جنگ الکترونیک پیچیده تر؛ به عنوان مهمات پرسه زن بزرگتر که برای از بین بردن زره های سنگین طراحی شده اند. و در نهایت به عنوان هواپیماهای بدون سرنشین ضربتی، اعم از هوابرد یا دریایی، قادر به حمل بمب و موشک در فواصل صدها یا حتی هزاران کیلومتری هستند.

اگر سخت‌افزار دسته‌های قبلی به اشکال مختلف تولید می‌شود و عمدتاً در خارج از کشور تولید می‌شود، پهپادهای ضربتی در مقادیر بسیار کمتری تولید می‌شوند و تقریباً منحصراً اوکراینی هستند. اینجاست که مخترعان نظامی امیدوارند به پیشرفت خود دست یابند.

میخایلو فدوروف، معاون ۳۲ ساله نخست وزیر اوکراین که مسئول برنامه هواپیماهای بدون سرنشین اوکراین و تحول دیجیتال آن است، می‌گوید که نقطه عطف ممکن است سریع‌تر از آنچه مردم فکر می‌کنند فرا برسد. او می گوید که تعدادی از تغییرات در شرف تأثیرگذاری بزرگ هستند. ارتش بازسازی بزرگی را تکمیل کرده است و ۶۰ اسکادران تهاجمی-پهپاد جدید، حداقل یکی در هر تیپ، با کارکنان و فرماندهان جداگانه ایجاد کرده است. این اولین اصلاحات در نوع خود در سراسر جهان است. دکترین نظامی اوکراین به‌روزرسانی شده است تا شامل دستورالعمل‌های (طبقه‌بندی‌شده) در مورد استفاده از پهپادها باشد. وزارت دفاع یک هیئت جدید برای هماهنگی کار تولیدکنندگان پهپاد ایجاد کرده است. انگیزه ای برای مقررات زدایی وجود داشته است: حذف موانع واردات و صدور گواهینامه. و این ماه با راه‌اندازی یک سرمایه‌گذاری جدید نظامی «خوشه‌ای» مشخص شده است که برای پیوند دادن فناوری نظامی اوکراین با شرکت‌ها و سرمایه بین‌المللی طراحی شده است.

یکی از افراد خودی در صنعت دفاعی که به شرط ناشناس ماندن صحبت می‌کند، تأیید می‌کند که ارتش در هفته‌ها و ماه‌های آینده به «ظرفیت قابل توجه و با فناوری پیشرفته» دست خواهد یافت. او هشدار می دهد که گفته می شود، همچنان علیه روس ها مبارزه خواهد کرد. پهپادهای طراحی ایرانی خودشان از ابتدای زمستان شهرهای اوکراین را عذاب داده اند. این جنگ همچنین فناوری‌های پهپادها را بی‌سابقه آزمایش می‌کند: در یک فضای هوایی بزرگ و مورد مناقشه و در برابر سیستم‌های پیچیده جنگ الکترونیک.

تنها تعداد کمی از سیستم‌های نظامی می‌توانند این کار را انجام دهند. خوب. منبع صنعت می گوید: «روس ها در کاری که انجام می دهند بسیار بسیار خوب هستند. “آنها در دفاع الکترومغناطیسی جادوی سیاه انجام می دهند. آنها می توانند فرکانس ها را مختل کنند، GPS را جعل کنند، یک پهپاد را به ارتفاع اشتباه بفرستند تا به سادگی از آسمان بیفتد. یک کارشناس با تجربه اخیر در رصد عملیات پهپادها می گوید: تهدید ناشی از پدافند هوایی زمینی به این معنی است که پهپادهای شناسایی اوکراینی برای دیدن بیش از ۱۵ کیلومتر پشت خطوط روسیه تلاش می کنند.

در مراحل اولیه به نظر می‌رسید که اوکراینی‌ها به کنترل پهپادها در پشت خطوط روسیه در ماهواره‌های استارلینک ایلان ماسک، که در فرکانس‌ها و اعدادی که سیستم‌های روسی برای جلوگیری از آن تلاش می‌کنند کار می‌کنند، امیدوار بودند. حمله پهپادهای دریایی به ناوگان روسیه در دریای سیاه در ماه اکتبر ظاهراً از این شکاف به خوبی استفاده کرد. اما آقای ماسک که ظاهراً نگران تأثیر تشدیدکننده چنین حرکاتی است، در جایی قدم گذاشته است که فناوری روسی قادر به انجام آن نیست. استارلینک اکنون از geofencing برای جلوگیری از استفاده از پایانه‌های خود استفاده می‌کند – نه تنها بر فراز سرزمین‌های تحت اشغال روسیه در داخل اوکراین، بلکه به گفته یک منبع اطلاعاتی ارتش اوکراین، بر روی آب و هنگامی که گیرنده با سرعت بیش از ۱۰۰ کیلومتر در ساعت در حال حرکت است. او می گوید: «شما آن را روی یک قایق در دریا قرار می دهید و به سادگی از کار می افتد. بنابراین، توسعه‌دهندگان پهپاد اوکراین اکنون از طیف وسیعی از سیستم‌های ارتباطی گران‌تر و با چندین سیستم اغلب در یک وسیله نقلیه استفاده می‌کنند. موفقیت حمله ۲۸ فوریه در نزدیک شدن به مسکو نشان می دهد که اوکراین ممکن است به راه حلی نزدیک شود که کارساز باشد.

اما اگرچه ممکن است اوکراین این مفهوم را ثابت کرده باشد، اما افزایش آن چیز دیگری است. ست فرانتزمن، نویسنده «جنگ‌های هواپیماهای بدون سرنشین»، که استفاده از پهپاد را نشان می‌دهد، می‌گوید: برنامه هواپیماهای بدون سرنشین اوکراین هنوز تا حدی از دستیابی به حجم تولیدی که برای رقابت با ظرفیت حمله دوربرد روسیه نیاز دارد فاصله دارد. در مبارزه است. یکی از مشکلات دسترسی به مهمات هوایی است، زیرا آمریکا تمایلی به ارائه سلاح هایی ندارد که بتواند به اعماق روسیه برسد. دستگاه‌های بداهه و هوشمندی تنها می‌توانند تا این حد پیش بروند، اگرچه اوکراینی‌ها مطمئناً تلاش می‌کنند.

یک گلوگاه بزرگ دیگر تولید موتور است، به‌ویژه موتورهای بنزینی (برخلاف موتورهای الکتریکی) مورد نیاز. برای حمله به هواپیماهای بدون سرنشین در فواصل زیاد. تنها تعداد محدودی از تولید کنندگان در جهان می توانند آنها را تولید کنند و اوکراین برای خرید از همان بازارهایی رقابت می کند که دشمن خود را خریداری می کند. آقای فدوروف، معاون نخست وزیر، می گوید: «ما واقعا حضور طرف مقابل را در اینجا حس می کنیم. شهر اوکراینی می‌گوید که ماهیت اقتدارگرای روسیه باعث شده است که این کشور در توانایی حمله به این کشور پیشرفت کند، و اوکراین موظف است که به عقب برگردد. او گفت: “تحریم ها به این معنی است که قطعات آنها سریعتر از ما تمام می شود.” اما ما نباید خودمان را مسخره کنیم. آنها خطوط تولید خود را بسیار سریعتر از ما فعال کردند.

به نظر می رسد روسیه شرط های سنگینی را روی یک جنگ فرسایشی متعارف در شرق اوکراین گذاشته است. اما با وجود اینکه نیروهایشان به جلو می روند، به نظر می رسد ژنرال های روسی نگران گسترش احتمالی جنگ در عمق عقب خود هستند. در هفته‌های اخیر، سامانه‌های جدید پدافند هوایی در مسکو ظاهر شده‌اند (پوشش هر هدف در روسیه غیرممکن است.) تأسیسات تولید پهپاد اوکراینی نیز هدف حملات موشکی روسیه قرار گرفته‌اند. Dmytro Shymkiv، یکی از مالکان AeroDrone، یک سازنده امیدوارکننده پهپادهای مسافت طولانی، می‌گوید که شرکت او تولید را مخفی نگه داشته و در نتیجه آن را متحرک نگه داشته است. فناوری‌های به‌سرعت در حال تکامل سازندگان پهپاد دلیلی است که بسیاری در اوکراین روی دستیابی به موفقیت شرط‌بندی می‌کنند. این منبع اطلاعاتی نظامی می گوید: «نیاز همیشه مادر اختراع بوده است. ■