اکثر کودکان در کشورهای فقیر توسط خود شکست خورده اند مدارس

“G آفرین تو!» در حالی که گروهی از دانش‌آموزان در حال تکمیل هوکی کوکی هستند، پائولین بیکا فریاد می‌زند. “کارم خوبه!” کلاس خود را همخوانی می کند. خانم بیکا یک مدرسه ابتدایی دولتی کوچک در ایالت ادو در جنوب نیجریه اداره می کند. از طریق یک مسیر گلی که نه چندان دور خارج از شهر بنین، پایتخت ایالت، شروع می شود به آن می رسید. مدرسه او ۱۴۰ دانش آموز دارد، اما فقط سه معلم. به نظر می رسد او هم خوشحال است و هم کمی خجالت می کشد که یک صندلی پلاستیکی را به بازدیدکننده ارائه دهد.

مدرسه خانم بیکا با تمام کمبودهایی که دارد، یک مزیت دارد. در آغاز سال گذشته، وزارت آموزش ایالتی به هر یک از معلمانش یک تبلت کوچک با صفحه نمایش لمسی سیاه و سفید داد. هر دو هفته یکبار از آن برای دانلود اسکریپت های دقیق استفاده می کنند که هر درسی را که ارائه می دهند راهنمایی می کند. این اسکریپت ها به معلمان می گویند که چه بگویند، چه چیزی روی تخته سیاه بنویسند، و حتی چه زمانی در کلاس قدم بزنند. خانم بیکا می‌گوید که این روش جدید کار باعث صرفه‌جویی در وقت معلمان می‌شود که برای نوشتن برنامه‌های درسی خود صرف می‌کردند—و دانش‌آموزان او نیز بهتر می‌خوانند.

این به شدت مورد نیاز است، زیرا بسیاری از آموزش هایی که در بسیاری از نقاط جهان ارائه می شود به طرز شگفت انگیزی بد است. در سراسر جهان در حال توسعه، بسیاری از دانش‌آموزان، حتی زمانی که سال‌ها را در کلاس درس می‌گذرانند، بسیار اندک یاد می‌گیرند. بر اساس گزارش بانک جهانی، کمتر از نیمی از کودکان در کشورهای با درآمد کم و متوسط ​​می توانند تا پایان مدرسه ابتدایی یک متن کوتاه بخوانند. در سراسر جنوب صحرای آفریقا، تنها ۱۰ درصد می توانند (نمودار را ببینید). آزمایش‌هایی مانند آزمایش‌هایی که در نیجریه در حال انجام است، یک تلاش برای بهبود اوضاع را نشان می‌دهد. آنها همچنین با مخالفت شدید منتقدانی روبرو می شوند که متقاعد شده اند چرخش اشتباهی را نشان می دهند.

اصلاحات در ادو در سال ۲۰۱۸ آغاز شد. گادوین اوباسکی، فرماندار ایالت، می‌گوید که مدارس ضعیف یکی از دلایلی است که جوانان اغلب ایالت را برای مراتع سبزتر ترک می‌کنند (برخی قربانی می‌شوند. قاچاقچیان انسان که نوید زندگی بهتر را در اروپا می دهند). از آن زمان، دولت تبلت ها و آموزش هایی را برای بیش از ۱۵۰۰۰ معلم فراهم کرده است. آنها به نوبه خود دروس جدید را به بیش از ۳۰۰۰۰۰ کودک داده اند که بیشتر آنها در مدارس ابتدایی هستند. در هر روز دانش‌آموزان در سراسر ایالت درس‌های یکسانی را که توسط تبلت دیکته می‌شود، دریافت می‌کنند.

آموزش و فناوری توسط NewGlobe، یک شرکت آموزشی که در سال ۲۰۰۷ توسط سه آمریکایی تأسیس شد، ارائه می‌شود. (Pitchbook، یک شرکت داده، ارزش شرکت را ۲۵۰ میلیون دلار پس از یک دور تأمین مالی در سال ۲۰۱۶ ارزیابی کرد). NewGlobe رویکرد خود را در حالی توسعه داد که زنجیره ای از مدارس خصوصی کم هزینه را، عمدتاً در کنیا، با نام تجاری “Bridge International Academies” اداره می کرد. مطالعه‌ای که توسط دانشگاهیان از جمله مایکل کرمر، اقتصاددان توسعه در دانشگاه شیکاگو انجام شد، نشان داد که در طول دو سال، کودکانی که در مدارس ابتدایی نیوگلوب تحصیل می‌کردند، در مقایسه با همسالان خود در مدارس دیگر، دستاوردهایی معادل تقریباً یک سال تحصیل اضافی داشتند.

F برای کارخانه است

اگرچه ادو اولین ایالت در نیجریه بود که با این شرکت معامله کرد، رویکرد NewGlobe از آن زمان به بعد نیز در لاگوس، بزرگترین شهر کشور اعمال شده است. این شرکت کار خود را در مانیپور، ایالتی در شمال شرقی هند، و رواندا آغاز می کند. در حال حاضر حدود یک میلیون کودک در کلاس‌هایی درس می‌خوانند که از مدل نیوگلوب استفاده می‌کنند – بسیار بیشتر از آن چیزی که مدارس خصوصی آن تا به حال به آن دسترسی داشته‌اند.

اگرچه به نظر می‌رسد می‌تواند مشتریان زیادی پیدا کند. ، این شرکت مشاجرات وحشیانه را در بین مربیان برانگیخت. مدارس خصوصی آن مدت‌هاست که با مخالفت شدید اتحادیه‌های کارگری و برخی NGOهای بین‌المللی روبرو بوده‌اند که بسیاری از آنها از ایده شرکت‌های سودجو که هر گونه نقشی در آموزش بازی می‌کنند متنفرند. برخی دیگر از کاربرد تولید انبوه در حرفه ای ماهر و حرفه ای ناراضی هستند.

دنیس سینیولو از آموزش بین الملل، یک گروه جهانی از اتحادیه های معلمان، می گوید درس های متنی « تضعیف تدریس» و تشویق «یادگیری متوازن و تمرین امتحانی». او می‌گوید طرح‌های درسی خوبی نوشته می‌شود تا با زمینه‌های محلی و نیازهای تک تک دانش‌آموزان مطابقت داشته باشد. اگر طرح درسی کارساز نباشد، آزادی تغییر روش در وسط درس بسیار ارزشمند است. او می‌گوید: «هیچ روشی برای تدریس وجود ندارد.

بازدید از مدارس در ادو چشم‌اندازی از آنچه در حال وقوع است ارائه می‌دهد. بدون شک راه های زیادی برای آموزش بد یک درس متنی وجود دارد. اما ایده در نیجریه این است که آنها تمایل دارند کلاس ها را جذاب تر کنند. اسکریپت‌ها شیوه‌های آموزشی را اجرا می‌کنند که در بسیاری از کلاس‌های کشورهای ثروتمند معمول هستند، اما در کلاس‌های فقیر اغلب نادیده گرفته می‌شوند. اینها شامل تکنیک‌هایی مانند مکث مکرر برای طرح سؤال در کلاس، به جای ارائه سخنرانی‌های طولانی در تخته سیاه، یا تشویق دانش‌آموزان برای حل مشکل از طریق گپ زدن با کودکی است که در کنار آنها نشسته است.

برنامه‌های درسی دقیق و تجویزی نیز قرار است بار معلمان را از نوشتن برنامه‌های خود رها کند. وکلای مدافع امیدوارند که انرژی بیشتری برای مشاغل دیگر در آنها باقی بگذارد – مانند اطمینان از اینکه هزینه های آنها درگیر باقی می ماند. معلمان در ادو آموزش دیده‌اند تا هر زمان که فکر می‌کنند دانش‌آموزان بی‌قرار شده‌اند، کلاس‌های خود را در بازی‌ها و آهنگ‌های کوتاه رهبری کنند (از این رو hokey-cokey). خانم بیکا می گوید اوضاع بهتر از گذشته است. پیش از این، کودکان بی حوصله گهگاه در طول روز در خانه سرگردان بودند. گاهی اوقات بی توجهی با عصا تنبیه می شد.

این تغییرات بیشتر از تغییر سبک های تدریس است. مطالعه ای که در سال ۲۰۱۰ منتشر شد، تخمین زد که در هر روز، حدود یک پنجم معلمان مدارس ابتدایی نیجریه در کلاس های درس خود غایب بودند. تحقیقات قبلی نشان می‌داد که کمتر از یک سوم از زمان کلاس به طور مولد استفاده می‌شود. در ادو، تبلت ها با ورود معلمان ثبت می شوند. آن‌ها می‌توانند تشخیص دهند که آیا معلم یک درس را سریع‌تر از حد مناسب طی کرده است یا آن را نیمه تمام رها کرده است. در زیر یک پایه با فناوری پایین نهفته است: تیمی از مقامات – تقریباً از هر ده مدرسه یک نفر – که درس‌ها را مشاهده می‌کنند و معلمان را با کمک داده‌های تبلت‌ها راهنمایی می‌کنند.

عمق اسکریپت‌نویسی و هیاهوی تبلت‌های آن، کار در ادو را از بسیاری دیگر از تلاش‌ها برای بهبود آموزش متمایز می‌کند. اما این برنامه چیزهای مشترکی با خانواده وسیع تری از اصلاحات دارد که با نام سخت «آموزگاری ساختاریافته» سنگین شده است، که اکثر آنها کمتر بحث برانگیز هستند. این استدلال می‌کند که ولخرجی‌های منفرد بر روی چیزهایی مانند کتاب‌های درسی اغلب فایده‌ای به همراه ندارد. به نظر می رسد ایجاد پیشرفت های بزرگ نیازمند کشیدن چندین اهرم به طور همزمان است. بنابراین، ایده این است که هم مطالب بیشتری به دانش‌آموزان داده شود و هم برنامه‌های درسی بهتر به معلمان، در کنار آموزش‌های تازه و مربیگری مکرر.

در سال ۲۰۲۰، پانلی توسط بانک جهانی و سایرین تشکیل شد. نهادها به این نتیجه رسیدند که اینها از بهترین چیزهایی است که اصلاح طلبان آموزش و پرورش می توانند برای آن پول خرج کنند. در چند سال گذشته این رویکرد در گامبیا، غنا، نپال و سنگال اعمال شده است. یک برنامه در مدارس دولتی کنیا به افزایش ۳۰ درصدی تعداد کودکانی که به استاندارد ملی زبان انگلیسی می رسند کمک کرد.

E برای همه جا است

اما این تنها در کشورهای فقیر نیست که رویکردهای ساختارمند به مدرسه طرفدارانی پیدا می کند. برای مثال، در آمریکا، آگاهی فزاینده ای وجود دارد که مدارس به روش های نوین اما ناکارآمد «کودکان هدایت شده» برای آموزش خواندن چسبیده اند که سایر کشورهای توسعه یافته مانند بریتانیا از آن استفاده کرده اند. برنامه‌های سوادآموزی که به‌عنوان قدیمی رد شده بودند، دوباره به نفع خود باز می‌گردند.

مک‌گرو هیل، یک شرکت انتشاراتی آمریکایی، مجموعه‌ای از دوره‌های آموزشی با برنامه‌نویسی بالا را با هدف کودکان دبستانی به فروش می‌رساند. . برایان ویکمن از مؤسسه ملی آموزش مستقیم، یک موسسه خیریه در اورگان، می‌گوید که استفاده از ساده‌ترین و واضح‌ترین زبان ممکن هنگام آموزش به کوچک‌ترین کودکان بسیار مهم است. او می‌گوید این ایده که درس‌های مبتنی بر فیلمنامه باید به ناچار بچه‌ها را خسته کند، باید هر کسی را که از کارهای دیگری که از روی فیلمنامه اجرا می‌شود، مانند نمایشنامه، غافلگیر کند.

موفقیت برای همه، برنامه ای که در برخی از مدارس بریتانیا و آمریکا استفاده می شود، به “یادگیری مشارکتی” اعتقاد زیادی دارد – که شامل تشویق کودکان به حل مشکلات با هم در گروه های کوچک است. . اما خیلی چیزهای دیگری که در کلاس های درس آن می گذرد ساختارمند و اسکریپت شده است. نانسی مدن از دانشگاه جانز هاپکینز، یکی از خالقان Success for All، می‌گوید: چنین تجویزی به معلمان کمک می‌کند تکنیک‌هایی را اتخاذ کنند که تحقیقات نشان می‌دهد به خوبی کار می‌کنند. اینها شامل دادن بازخورد سریع و مکرر به دانش‌آموزان و حفظ سرعت سریع برای علاقه‌مند نگه داشتن کودکان است.

خانم مدن می‌گوید معلمانی که با تکنیک‌های برنامه او آشنا شده‌اند، انتظار نمی‌رود که متن‌ها را به طور کامل دنبال کنند. اما زمانی که در گذشته، تیم او بیشتر به کارگاه‌های آموزشی برای گسترش رویکرد خود متکی بود، متوجه شدند که تنها بخشی از معلمان پس از بازگشت به کلاس‌های خود، شیوه‌های جدید را ادامه می‌دهند.

او اعتراف می‌کند که معلمان گاهی اوقات به محدودیت‌هایی که فیلمنامه‌ها تحمیل می‌کنند سر می‌زنند: “این چیزی نیست که در مدرسه معلمان به شما یاد می‌دهند.” او می‌گوید که وقتی بچه‌ها را می‌بینند که به سرعت پیشرفت می‌کنند، افراد بدبین اغلب به سراغشان می‌آیند. آقای ویکمن خاطرنشان می کند که سایر متخصصان آموزش دیده گران قیمت مانند خلبانان و جراحان نیز روش هایی دارند که باید به طور کامل از آنها پیروی کنند. پس از برخی شکایات اولیه (مشابه آنچه توسط معلمان مشکوک بیان می شود) چنین رویکردهای رژیمی در آن زمینه ها گسترده شده است. آنها به کاهش اشتباهات کمک می کنند و راه های بهتری برای انجام کارها گسترش می دهند.

در ادو، دگرگونی آقای اوباسکی هنوز چیزهای زیادی برای اثبات دارد. تحلیلی که در سال ۲۰۱۹ توسط دولت ایالتی و NewGlobe منتشر شد، ادعا می‌کند که در سال اول اصلاحات، کودکان به همان اندازه که قبلاً در یک سال یاد می‌گرفتند، در یک ترم یاد گرفتند. اما این پروژه هنوز تحت یک ارزیابی مستقل دقیق قرار نگرفته است. بسیاری از شواهد موجود که از آموزش اسکریپتی پشتیبانی می‌کنند، مربوط به سواد ابتدایی و حساب در میان کوچک‌ترین کودکان است. در ادو، از متن‌های درسی تقریباً برای آموزش هر موضوعی استفاده می‌شود و برای نوجوانان در مدارس متوسطه اول استفاده می‌شود.

این که آیا خط‌نویسی سخت‌گیرانه ضروری است یا نه، همچنان موضوع بحث است. (به عنوان مثال، پانل بانک جهانی استدلال کرد که اسکریپت های کلمه به کلمه کمتر از راهنماهای ساده تر مؤثر هستند.) در سال ۲۰۱۸ rti، یک گروه غیرانتفاعی آمریکایی، ۱۹ تلاش برای اصلاح مدرسه را تجزیه و تحلیل کرد. در ۱۳ کشور از جمله اتیوپی و اوگاندا شرکت داشته است. نتیجه گیری شد که برنامه هایی با راهنمای تجویزی کمی کمتر – مثلاً یک صفحه یادداشت در روز، به جای یک متن کامل – نتایج بهتری تولید کردند. طرفداران یک رویکرد آرام تر می گویند که مزیت دیگر این است که گذاشتن معلمان با کمی آزادی برای سرهم بندی می تواند به جلب حمایت آنها کمک کند.

اما به نظر می رسد رویکرد ادو اکثر معلمان محلی را متقاعد کرده است. از ارزش آن آقای اوباسکی، فرماندار ایالت، می‌گوید که کارکنان مدرسه مدت‌ها احساس می‌کردند که نادیده گرفته شده‌اند و قدردانی نشده‌اند. او می گوید که ارائه آموزش و تجهیزات بیشتر باعث ایجاد انگیزه تازه شده است. او اصرار دارد که حمایت از این پروژه در میان اتحادیه‌ها برای انتخاب مجدد او در سال ۲۰۲۰ بسیار مهم بوده است. او می‌گوید این «یکی از بهترین سرمایه‌گذاری‌های من» بوده است. ■