ایران مزایای حضور بانک های خارجی را از دست داده است

اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران با بررسی حضور بانک‌های خارجی در کشورهای مختلف و تأثیرات اقتصادی آن، بر نبود چنین حضوری در ایران و مزیت‌های مفقود آن تاکید کرده است.

این موسسه بخش خصوصی از داده ها و تحقیقات ارائه شده توسط بانک جهانی و استین کلاسنس، اقتصاددان هلندی که در حال حاضر در بخش تحقیقات صندوق بین المللی پول خدمت می کند، استفاده می کند.

در این مطالعه که در وب‌سایت TCCIM منتشر شده است، آمده است: «آمار اخیر در مورد حضور بانک‌های خارجی در ۱۱۳ کشور جهان نشان می‌دهد که تنها ۱۱ کشور از بانک‌های خارجی از جمله ایران و عربستان سعودی بی بهره هستند.

رومانی دارای بالاترین تعداد بانک های خارجی در خاک خود است و این وام دهندگان ۸۲ درصد از کل مؤسسات مالی در این کشور اروپای جنوب شرقی را تشکیل می دهند.

سهم لهستان از بانک های خارجی با ۷۶ درصد، جمهوری چک با ۶۲ درصد و سنگاپور و بریتانیا هر کدام با ۵۸ درصد، پنج نفر اول را تکمیل می کنند.

این در حالی است که تعداد قابل توجهی از کشورهای آسیایی که برخی از آنها همسایه ایران هستند در این لیست حضور دارند: بانک های خارجی ۴۸ درصد از سهم سیستم بانکی اندونزی را به خود اختصاص می دهند در حالی که سهام ترکیه، امارات و هند ۳۸ درصد، ۲۲ درصد است. و به ترتیب ۱۲ درصد.

بر اساس این مطالعه، با توجه به توسعه همکاری‌های جنوب-جنوب – به معنای تبادل منابع، فناوری و دانش بین کشورهای در حال توسعه، به ویژه پس از رکود بزرگ سال ۲۰۰۸، تعدادی از بانک‌های خارجی که وارد اقتصادهای نوظهور شده‌اند، متعلق به کشورهای در حال توسعه هستند. .

گزارش TCCIM خاطرنشان می‌کند: «با این حال، این واقعیت باقی می‌ماند که اکثر بانک‌های خارجی در اقتصادهای در حال توسعه، مؤسساتی متعلق به اقتصادهای پیشرفته هستند».

حدود ۴۲ درصد از بانک‌های مالزی متشکل از مؤسسات خارجی هستند، اما تنها ۹ درصد آن‌ها مؤسسات کشورهای در حال توسعه هستند. سهم ناچیز در چین بسیار مشهود است، جایی که یک پنجم بانک‌های این کشور را بانک‌های خارجی تشکیل می‌دهند، اما تنها ۲ درصد آن‌ها از کشورهای در حال توسعه هستند.

نعمت استفاده نشده

TCCIM مزایای اقتصادی مختلفی را که حضور بانک‌های خارجی می‌تواند برای کشورهای میزبان به همراه داشته باشد برمی‌شمارد: از توسعه و گسترش فناوری مالی و استارت‌آپ‌های فین‌تک گرفته تا مزایای تجاری و سرمایه‌گذاری گسترده.

در این مطالعه آمده است: “با توجه به تغییرات در ساختار سیستم های مالی پس از بحران مالی، بانکداری بین المللی همچنان به عنوان یکی از منابع اصلی تامین مالی برای کشورهای در حال توسعه در نظر گرفته می شود.”

در این گزارش اشاره شده است که تأثیرات مهم و مثبت حضور بانک‌های خارجی بر تأمین مالی کسب‌وکارها و افزایش کارایی تخصیص منابع باعث شده است که اقتصادهای در حال توسعه و بازارهای نوظهور از آن بهره ببرند، هرچند بحران مالی جهانی تأثیر منفی داشته است.

این تحقیق می‌نویسد: «عدم حضور بانک‌های خارجی در ایران در مقیاسی که در سایر اقتصادهای در حال توسعه مشابه شاهد بودیم، نشان می‌دهد که این کشور در استفاده از منابع مالی ناموفق بوده است، به‌ویژه زمانی که مشمول تحریم نبوده است.

وی افزود: بر اساس ماده ای در برنامه پنج ساله ششم توسعه (۱۳۹۶-۱۳۹۶) کلیه دستگاه های اجرایی و دولت موظف شده اند آنچه را که لازم است برای زمینه سازی حضور و همکاری نهادهای مالی خارجی در ایران انجام دهند. .

بنابراین، TCCIM از همه طرف‌های درگیر می‌خواهد که به بانک‌های خارجی به نفع اقتصاد داخلی اجازه ورود به ایران را بدهند.