بازارها در ماه ژوئن بیشتر افت می کنند

با کاهش نوسانات در هفته آخر ژوئن، بازارهای سهام ثابت ماندند، زیرا انزوای ایران از آن در برابر آشفتگی جهانی محافظت کرد که پس از تصمیم رای دهندگان بریتانیایی برای خروج از اتحادیه اروپا، بازارها را تکان داد.

خرداد برای سهام هم در بورس تهران و هم در فرابورس ایران وحشتناک بود. TSE بزرگتر ۲۱۴۴ امتیاز یا ۲.۸ درصد از دست داد در حالی که IFB کوچکتر ۴۴ امتیاز یا ۵.۳ درصد کاهش یافت.

TSE که در سه ماهه گذشته در حال سقوط بوده است، بخشی از زیان خود را پس گرفت. شاخص اصلی آن، TEDPIX، پس از چهار هفته از دست دادن متوالی برای دومین هفته صعود کرد.

اعلام حرکت متحد در میان بانک‌های بزرگ برای کاهش ۲۰۰ امتیازی نرخ سپرده به ۱۶ درصد، سهام را به عنوان یک استراحت بسیار ضروری پس از کاهش خرید.

سهام TSE در روزهای شنبه و یکشنبه قبل از جهش ۴۴۷ واحدی به بالاترین سطح ۲-۱/۲ هفته ای در ۲۸ ژوئن، ضربه های کوچکی را تجربه کردند. پس از صعود روز سه‌شنبه، سهام در روز چهارشنبه ۰.۳۴% افزایش یافت و هفته را ۰.۳۶% افزایش داد.

تولیدکنندگان و خودروسازان فلزی پیشتازان معاملات هفته بودند و پس از آنها تولیدکنندگان کاغذ در رتبه بعدی قرار داشتند.

حجم معاملات با پیشرفت هفته افزایش یافت و تقریباً دو برابر شد و به ۱.۳ میلیارد سهم در روز چهارشنبه رسید. بر اساس داده های TSE، ۹ تریلیون ریال (حدود ۲۵۵ میلیون دلار به نرخ فعلی بازار) سهام در بازار تغییر یافت که ۸.۴ درصد در هفته افزایش یافت.

سهام در هفته IFB کاهش یافت. معیار بازار، IFX، در روز شنبه هفت واحد کاهش یافت، اما تا سه شنبه ۱ درصد صعود کرد. شکست روز چهارشنبه تمام این سود و بیشتر را از بین برد. IFX هفته را با ۰.۲% کاهش با ۷۷۵.۸۷ واحد به پایان رساند و ۱۰ تریلیون ریال (۲۸۳ میلیون دلار) را از بازار پاک کرد.

حجم مبادلات از ۱.۴۵ تریلیون ریال در ابتدای هفته به ۶۶۰ میلیارد ریال در روز چهارشنبه کاهش یافت، برخلاف افزایش معاملات در بورس اوراق بهادار. معاملات اوراق قرضه و وجوه قابل معامله در بورس در بورس نیز ضربه خورد و به ترتیب ۴۲% و ۴۶% در مقایسه با هفته قبل کاهش یافت.

با کم رنگ شدن هیاهوی رفع تحریم ها، این روزها وضعیت بد مالی شرکت ها، تجار را در تنگنا قرار داده است. چشم انداز درآمد شرکت ها ضعیف است و دلیل کمی وجود دارد که فکر کنیم به زودی بهبود می یابند.

تعداد کمی از شرکت ها دارای جریان های نقدی سالم هستند. تنگنای وام‌دهی بانکی و هزینه‌های پایین مصرف‌کننده، شرکت‌ها را از کار می‌اندازد.

همچنین نسبت به نتیجه توافق هسته‌ای امضا شده در جولای گذشته که شاهد لغو تحریم‌ها علیه برنامه هسته‌ای تهران بود، ناامیدی وجود دارد. ایران در تبدیل تفاهم نامه های متعدد خود به قراردادهای الزام آور و سرمایه گذاری تجاری مشکل دارد.

معاملات مبهم سازمان‌های شبه دولتی سرمایه‌گذاران بالقوه را که نگران شکستن ناآگاهانه تحریم‌های غیرهسته‌ای ممکن است منجر به اقدامات تنبیهی شود، زخمی کرده است.