بازگشت هشداردهنده آزادی راست افراطی اتریش مهمانی – جشن

0

به گزارش اخبار تازه و به نقل از Economist:

A طیف اتریش هیجان انگیز است—چشم انداز یک دولت به رهبری هربرت کیکل، رئیس حزب راست افراطی آزادی (FPÖ). طبق یک نظرسنجی در ۱۱ مارس برای Profil، هفته نامه، FPÖ اکنون با ۳۱ درصد آرا قوی ترین حزب در جمهوری آلپ است و پس از آن حزب سوسیالیست ها (SPÖ) با ۲۵٪ و حزب راست میانه خلق اتریش (ÖVP) با ۲۲٪. اگر اتریشی‌ها می‌توانستند مستقیماً به صدراعظم خود رأی دهند، این نظرسنجی نشان می‌دهد که بین آقای کیکل و کارل نهامر، رئیس ÖVP، رئیس‌جمهور فعلی، مساوی خواهد بود.

به این داستان گوش دهید.
E صدا و پادکست بیشتر در iOS یا اندروید .< /span>

از عنصر پشتیبانی کنید.

نتیجه انتخابات ایالتی اخیر در اتریش سفلی، که سابقاً یکی از اقوام ÖVP، رنسانس FPÖ را تأیید می‌کند. ÖVP اکثریت مطلق خود را از دست داد و ۴۰% آرا را به دست آورد که بدترین نتیجه آن در چند دهه اخیر است، در حالی که سهم FPÖ از ۱۵% به ۲۴% افزایش یافت. در ۵ مارس، رای دهندگان در کارینتیا، یک پایگاه FPÖ و ایالت زادگاه آقای کیکل، شاهد بودند که این حزب سهم خود را از ۲۳ درصد در سال ۲۰۱۸ به ۲۵ درصد رساند. فرماندار فعلی ایالت SPÖ ۹ درصد از دست داد.

دلیل بازگشت FPÖ عملکرد ضعیف رهبران هر دو حزب بزرگ جریان اصلی، ÖVP و SPÖ، و تلاقی همه‌گیری، جنگ در اوکراین و بحران هزینه های زندگی. گردشگری اتریش به‌ویژه تحت تأثیر سیاست‌های بی‌نظم کووید دولت‌های متوالی تحت رهبری ÖVP قرار گرفت.

آقای کیکل در خارج از اتریش تقریبا ناشناخته است، حتی اگر به عنوان یک ایدئولوگ تندرو، او قدرت پشت تاج و تخت یورگ هایدر و هاینز-کریستین اشتراچه، دو تن از اتریش بود. رهبران بلند مدت FPÖ. او بسیاری از بدترین شعارهای حزب، مانند “شجاعت بیشتر برای خون وینی ما” و “خانه، نه اسلام” را ساخت.

او پس از یک رسوایی به اوج رسید. اتریش در ماه مه ۲۰۱۹ که به نظر می رسید نابودی نهایی FPÖ را به همراه داشت. یک ویدیوی مخفیانه فیلمبرداری شده آقای Strache، رئیس وقت FPÖ را در ویلایی در جزیره ایبیزا اسپانیا نشان می‌دهد که ظاهراً قول می‌دهد در ازای کمک‌های حزبی به زنی که ادعا می‌کرد، قراردادهای دولتی را امضا کند. خواهرزاده الیگارشی نزدیک به ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه. آقای اشتراچه، هم به عنوان رئیس FPÖ و هم به عنوان معاون اتریش، ظرف ۲۴ ساعت بیرون رفت. صدراعظم، دولت ائتلافی ÖVP و FPÖ خود را منحل کرد و انتخابات عمومی زودهنگام را فراخواند. پس از آن، پشتیبانی از FPÖ یک سوم کاهش یافت، از ۲۵٪ به تنها ۱۶٪. آقای کورز به جای FPÖ، سبزها را به عنوان شرکای جدید خود در ائتلاف انتخاب کرد.

در انتخابات شهرداری وین سال بعد، FPÖ رای حتی بیشتر کاهش یافت و از ۳۰ درصد به ۷ درصد ناامید کننده رسید. در آن زمان به رهبری نوربرت هوفر، حزب با نبردهای تلخی بین یک جناح آشتی جویانه نزدیک به آقای هوفر و همراهان آقای کیکل که آشکارا بیگانه هراس بود، متلاشی شد. در ژوئن ۲۰۲۱، آقای هوفر به این موضوع دست زد. آقای کیکل رئیس بلامنازع حزب شد.

آندریاس پهام، کارشناس می‌گوید: «تعصب بین‌المللی به یورگ حیدر به این معنا بود که وقتی او رفت، زنگ خطر حزبش خاموش شد. در سمت راست در مرکز اسناد مقاومت اتریش. (حیدر در سال ۲۰۰۸ در ۵۸ سالگی در یک تصادف رانندگی درگذشت.) اما دیدگاه های حزب از آن زمان هنوز رادیکال تر شده است. به عنوان مثال، آقای کیکل در مورد نگرش حزبش به جنبش هویت گرایی، پاسخ اروپا به راست گرای آمریکا، با پیام های ضد اسلامی، ضد رسانه ای و ضد مهاجران، دوگانه به نظر می رسد.

در نتیجه این ریزش رادیکال، سایر احزاب بزرگتر می گویند که از در نظر گرفتن هر نوع اتحاد با FPÖ خودداری خواهند کرد. بنابراین حتی اگر در انتخابات عمومی سال آینده قوی‌ترین حزب باشد، تنها در صورتی به دولت بازمی‌گردد که دیگر رهبران حزب نظر خود را تغییر دهند. آنها حیدر و FPÖ او را طرد می کردند. اما در سال ۲۰۰۰ ولفگانگ شوسل، صدراعظم و ÖVP رهبر این تابو را شکست. در واقع، FPÖ در ۴۰ سال گذشته چهار بار بخشی از یک دولت ائتلافی بوده است.

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.