بررسی بودجه خانوارهای شهری ایران ۲۰۱۶-۲۰۱۷: هزینه ها از درآمد پیشی گرفت

آخرین گزارش بانک مرکزی ایران نشان می‌دهد میانگین خانوارهای ایرانی ساکن در مناطق شهری بیش از درآمد خود در سال مالی گذشته (اسفند ۱۳۹۵-۱۳۹۵) هزینه کرده‌اند.

حدود ۱۷۶۰۰ خانوار برای گزارش CBI منتشر شده در روز چهارشنبه مورد بررسی قرار گرفتند.

متوسط ​​هزینه ناخالص خانوار، بدون احتساب مالیات و حق بیمه، ۳۹۳.۶ میلیون ریال (۱۰۳۵۷ دلار) در سال یا ۳۲.۷۵ میلیون ریال (۸۶۱ دلار) در ماه بود. این هزینه ها، از جمله اجاره بها، در مقایسه با سال قبل ۱۱.۴ درصد افزایش داشته است.

با سهم ۳۵ درصدی، هزینه‌های «مسکن، آب، برق، گاز طبیعی و سایر سوخت‌ها» بخش عمده‌ای از کل هزینه‌های خانوار را تشکیل می‌دهد. پس از آن «غذا و نوشیدنی» با ۲۲.۹ درصد قرار دارد. حمل و نقل با ۱۰.۶ درصد; «سایر کالاها و خدمات» با ۸.۴ درصد؛ «بهداشت و درمان» با ۵.۹ درصد؛ «پوشاک و کفش» با ۴.۳ درصد؛ «لوازم خانگی» با ۴ درصد; «ارتباطات» و «رستوران ها و هتل ها» با ۲.۱ درصد؛ «امور تفریحی و فرهنگی» و «آموزش و پرورش» با ۱.۹ درصد؛ و تنباکو با ۰.۳%.

متوسط ​​درآمد ناخالص حدود ۳۹۲.۳۷ میلیون ریال (۱۰۳۲۵ دلار) در سال یا ۳۲.۶۹ میلیون ریال (۸۶۰ دلار) در ماه بود که نشان دهنده افزایش ۱۱.۳ درصدی نسبت به سال قبل است. درآمد ناخالص پولی ۶۹.۳ درصد از درآمد کلی خانوارها را تشکیل می‌داد و بقیه مربوط به مزایای غیرنقدی بود.

متوسط ​​بعد خانوار در مناطق شهری ایران ۳.۳۳ نفر برای هر خانواده بود. خانوارهای چهار نفره با ۲۹.۴ درصد بیشترین سهم و خانواده های ۱۰ نفره یا بیشتر با ۰.۱ درصد کمترین سهم را داشتند.

بر اساس سرشماری ملی نفوس و مسکن سال گذشته، جمعیت ایران بالغ بر ۷۹.۹۲ میلیون نفر است که در مقایسه با رقم قبلی که در سرشماری انجام شده در سال مالی ۹۱-۱۳۹۰ به ثبت رسیده است، حدود ۴.۷۷ میلیون نفر بیشتر است. از مجموع ۷۹ میلیون و ۹۲۶ هزار و ۲۷۰ نفر ایرانی یا ۲۴ میلیون و ۱۹۶ هزار و ۳۵ خانوار، ۵۹ میلیون و ۱۴۶ هزار و ۸۴۷ خانوار یا ۱۸ میلیون و ۱۲۵ هزار و ۴۸۸ خانوار در شهر و ۲۰ میلیون و ۷۳۰ هزار و ۶۲۵ نفر یا ۶ میلیون و ۷۰ هزار و ۵۴۷ خانوار در مناطق روستایی زندگی می کنند. جمعیت شهری ۵۵۰۰۱۸۶ نفر افزایش و جمعیت روستایی ۷۷۲۳۸۳ نفر نسبت به سرشماری کشوری قبلی کاهش داشته است. تعداد خانوارها در مناطق شهری و روستایی به ترتیب ۲,۶۹۷,۶۴۰ و ۳۱۲,۷۴۸  افزایش یافت.

گزارش CBI همچنین نشان می دهد که ۷.۳ درصد از اعضای خانوار شهری پنج ساله یا کمتر بودند. ۶.۵٪ بین شش تا ۱۰; ۶.۲٪ بین ۱۱ و ۱۵; ۶.۷٪ بین ۱۶ و ۲۰; ۱۸.۱٪ بین ۲۱ و ۳۰; ۳۰.۹ درصد بین ۳۱ تا ۵۰ سال و ۲۴.۳ درصد ۵۱ سال یا بیشتر بودند.

همچنین ۱۰.۸ درصد از خانوارهای شهری بی سواد بودند. ۲.۱% قادر به خواندن و نوشتن بودند. ۲۰.۶% دارای تحصیلات ابتدایی بودند. ۴۲.۷% دارای تحصیلات راهنمایی یا دبیرستان بودند. و ۲۳.۸ درصد دارای مدرک دانشگاهی بودند.

در مجموع ۲۶.۶ درصد از خانوارها بدون عضو شاغل بودند. ۵۶.۴% دارای یک عضو شاغل بودند. ۱۴.۲% دو عضو شاغل داشتند. و ۲.۸٪ سه یا بیشتر صاحب شغل داشتند.

این گزارش می افزاید: با کاهش درصد خانوارهای دارای دو نفر یا سه نفر یا بیشتر، درصد خانوارهای بدون شغل یا یک نفر در سال گذشته نسبت به سال قبل از آن افزایش یافته است.

نرخ بیکاری ایران در سال مالی گذشته (اسفند ۹۵-۹۵) به ۱۲.۴ درصد رسید که نسبت به سال قبل از آن ۱.۴ درصد افزایش را نشان می‌دهد. میلیون نفر) و ۲۰.۷ درصد از زنان (۱.۰۱ میلیون) در سنین ۱۰ سال و بالاتر در طول دوره بیکار بودند. نرخ بیکاری برای مناطق شهری ۱۳.۷ درصد و برای مناطق روستایی ۸.۹ درصد بوده است. بیکاری در میان زنان در مقایسه با مردان و در میان افرادی که در مناطق شهری زندگی می‌کنند، بیشتر بود.

نرخ بیکاری جوانان، یعنی نسبت جمعیت بین ۱۵ تا ۲۹ سال، به ۲۵.۹ درصد رسید که نسبت به سال قبل ۲.۶ درصد افزایش داشت. نرخ مشارکت نیروی کار – نسبت جمعیت ۱۰ ساله و بالاتر که شاغل هستند یا به دنبال کار هستند – ۳۹.۴٪ یا ۲۵.۷۹ میلیون نفر بود که ۱.۲٪ افزایش در سال را نشان می دهد.

نرخ مشارکت اقتصادی مردان و زنان به ترتیب ۱/۶۴ و ۹/۱۴ درصد بوده است. این نرخ برای مناطق شهری ۳۸.۹ درصد و برای مناطق روستایی ۴۱ درصد بوده است. کارکنان پاره وقت ۱۰.۳ درصد از جمعیت شاغل کشور را تشکیل می دهند.

بر اساس گزارش CBI، در مجموع ۶۴.۳ درصد از خانوارها در سال گذشته خانه خود را داشتند. ۲۶.۲ درصد در املاک اجاره ای زندگی می کردند. ۰.۵٪ در خانه هایی زندگی می کردند که برای خدماتی که به آنها داده شده بود. و ۹ درصد در مسکن رایگان زندگی می کردند.

این گزارش خاطرنشان کرد که در مقایسه با سال قبل، اجاره مسکن افزایش یافته و درصد خانه های شخصی، رایگان و خدماتی کاهش یافته است.

همچنین ۳.۱ درصد خانوارها در خانه های یک خوابه، ۲۹.۸ درصد دو خوابه، ۴۹.۷ درصد سه خوابه، ۱۴ درصد چهار خوابه و ۲.۲ درصد در خانه های پنج خوابه زندگی می کنند. ۱.۲٪ در خانه هایی با شش اتاق خواب یا بیشتر زندگی می کردند.

همچنین یافته های این گزارش نشان می دهد که ۹۹.۴ درصد خانوارها به آب لوله کشی، ۱۰۰ درصد به برق، ۹۴.۴ درصد به گاز طبیعی، ۵۲.۷ درصد به سیستم های فاضلاب شهری متمرکز، ۷۷.۱ درصد به تلفن، ۵۰.۵ درصد به اینترنت، ۹۸.۹ درصد به آشپزخانه دسترسی داشته اند. ۹۹.۷ درصد به حمام، ۶۳.۸ درصد به کولرهای تبخیری، ۱۹.۳ درصد به کولر و ۸.۶ درصد به سیستم گرمایش مرکزی.

حدود ۴۸.۸ درصد از خانوارها حداقل یک خودروی شخصی داشتند. ۱۷.۲ درصد موتورسیکلت داشتند. ۱۳ درصد دوچرخه داشتند. ۹۹.۵% تلویزیون داشتند. ۴۲.۶ درصد دستگاه پخش کننده رسانه داشتند. ۵۵.۳% کامپیوتر داشتند. ۱۰.۳% دارای دوربین، ۸۴.۴% دارای یخچال بودند. ۹۹.۶٪ اجاق گاز داشتند. ۹۴.۱٪ جاروبرقی داشتند، ۸۷.۸٪ ماشین لباسشویی داشتند. و ۹۶.۳٪ تلفن همراه داشتند.