بریتانیا از سرکوب دیگری برای ضد اجتماعی خبر می دهد رفتار – اخلاق

PLANS برای مبارزه با رفتار ضد اجتماعی در بریتانیا خنده های توخالی ایجاد می کند. قابل درک است. دولت‌های متوالی ابتکارات مشابهی را برای مقابله با آنچه در قانون به‌عنوان رفتاری که «احتمالاً باعث آزار، هشدار یا ناراحتی می‌شود» تعریف می‌کنند، پیش از کنار گذاشتن بی‌صدا ارائه کرده‌اند. و اکنون تعداد کمتری از افسران پلیس برای مقابله با جنایات سطح پایین وجود دارد. تعداد حضور قابل مشاهده محله که ممکن است مزاحم سازان را بازدارد در دهه گذشته کاهش یافته است.

دولت خود قاطعانه ناامید است. در ۲۷ مارس، ریشی سوناک، نخست وزیر، گفت که به ۱۶ منطقه در انگلستان و ولز بودجه اضافی برای یک یا هر دو طرح داده می شود. یکی از این موارد، پلیس «نقطه داغ» است: استقرار هدفمند افسران بیشتر در مناطق خاص. این نوع پلیس که در چندین نقطه بریتانیا (و جاهای دیگر) آزمایش شده است، کارنامه چشمگیری دارد. یک مطالعه توسط دانشگاه کمبریج در سال ۲۰۱۹ نشان داد که افزایش حضور پلیس در نقاط جرم و جنایت در متروی لندن در ساعات مشخصی از روز، جرایم را در سراسر شبکه مترو در مقایسه با شش ماه گذشته ۱۴ درصد کاهش داد.

طرح دیگر یک برنامه “عدالت فوری” است که به موجب آن خرابکارانی که جلیقه های دید بالا “یا لباس های سرپوش” می پوشند، برای ترمیم آسیب هایی که انجام داده اند، ساخته می شوند. ظرف ۴۸ ساعت آنها همچنین ممکن است برای شستن ماشین های پلیس ساخته شوند. احتمالاً امید این است که چشم انداز تحقیر، بازدارنده ای برای بدرفتاری باشد. طرح دولت همچنین شامل افزایش جریمه برای انعکاس مگس و گرافیتی نویسی و آسان‌تر کردن تخلیه مستاجران سرکش برای مالکان است.

وقتی جرایم جدی مانند تجاوز جنسی اغلب بدون مجازات می مانند، منتقدان می پرسند که چرا دولت علیه رفتارهای ضد اجتماعی فشار وارد می کند. پس از همه، داده ها نشان می دهد که در حال سقوط است. پلیس در سال منتهی به سپتامبر ۲۰۲۲، ۱.۱ میلیون حادثه را ثبت کرد، در حالی که این میزان در سال ۲۰۰۹-۲۰۱۰، ۳.۵ میلیون مورد بود.

اما ممکن است تا حدی به این دلیل باشد که پلیس برخی از قسمت‌ها را به عنوان جرایم اختلال عمومی دسته‌بندی مجدد کرده است. حوادث گزارش شده توسط خود در آن زمان افزایش یافته است. و لارنس شرمن، استاد جرم‌شناسی در دانشگاه کمبریج که اولین افسر ارشد علمی پلیس متروپولیتن است، اشاره می‌کند که گزارش‌های حوادث ممکن است بهترین راه برای سنجش رفتار ضد اجتماعی نباشد. تا زمانی که پلیس کشف می کند، اشرار اغلب ناپدید شده اند، بنابراین حوادث ثبت نمی شوند. او می‌گوید شمارش تماس‌هایی که رفتار ضد اجتماعی را گزارش می‌کنند، هم برای شناسایی نقاط داغ و هم برای نشان دادن میزان عملکرد پلیس بهتر است.

برای افرادی که در مناطقی با سطوح بالای رفتار ضد اجتماعی زندگی می کنند، این یک بیماری آفت است. برخی، به خصوص افراد مسن، می گویند که این امر مانع از آن می شود که هر چند وقت یکبار که دوست دارند بیرون بروند. رفتار ضداجتماعی می‌تواند منجر به جنایت‌های جدی‌تر (و زندان، مکانی مضر برای جوانان) شود. ملاحظات سیاسی نیز در این امر نقش دارد. در فوریه، حزب کارگر متعهد شد که سرکوب خود را انجام دهد.

سیاست ممکن است جنبه های تفنگ پراکنده تر طرح دولت را توضیح دهد. توقف گدایی مزاحم در کنار صندوق های نقدی معقول به نظر می رسد. در درب مغازه ها کمتر. طرح طبقه بندی اکسید نیتروژن ، یک محرک ملایم به نام گاز خنده، به عنوان یک داروی دسته C (در نتیجه جرم انگاری کاربران آن) با گزارش اخیر شورای مشورتی خود دولت در مورد سوء استفاده از مواد مخدر در تضاد است. رفتار ضداجتماعی که دولت به استفاده از آن نسبت می دهد به نظر می رسد شامل ریختن قوطی های زباله، که کوچکتر از قوطی های آبجو هستند، و “پرسه زدن” توسط جوانان در پارک ها، که به سختی کابوس است.

< p class="article__body-text">سازمان‌هایی که با جوانان کار می‌کنند اشاره می‌کنند که ریاضت باعث کاهش بی‌رحمانه خدمات جوانان در مناطقی شد که بیشتر به آنها نیاز است. کمپبل راب، مدیر اجرایی Nacro، که برای جلوگیری از توهین کار می کند، می گوید: «ما می دانیم که جوانان به امید و فرصت نیاز دارند. دولت گفته است که فشارهای آن شامل بودجه اضافی برای باشگاه های جوانان می شود. دستیابی به تعادل بین آن و عناصر خشن تر سرکوب کلید خواهد بود. ■

برای تحلیل تخصصی بیشتر از بزرگترین داستان‌های بریتانیا، ثبت نام در Blighty، خبرنامه هفتگی فقط مشترکین ما.