تجارت فرهنگی تعاملات اقتصادی را تقویت می کند
علاوه بر این که کتاب ها ابزاری قدرتمند برای ارتباطات بین فرهنگی هستند، به طور قابل توجهی در زمینه های دیگر، به ویژه اقتصاد نیز نقش دارند.
با این هدف، سیامین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران از سوم اردیبهشت ماه در مجتمع جدید شهرآفتاب جنوب تهران گشایش یافت. این رویداد تا ۱۳ می ادامه خواهد داشت.
فنلاند یکی از کشورهایی است که برای اولین بار در این رویداد سالانه شرکت می کند. هری کاماراینن، سفیر فنلاند در تهران که روز چهارشنبه از نمایشگاه کتاب بازدید کرد، در گفت و گوی اختصاصی با فایننشال تریبون، فرصت تقویت تعاملات اقتصادی از طریق توسعه روابط فرهنگی را مهم دانست و گفت: آشنایی با ادبیات و فرهنگ یک کشور قبل از ساخت بسیار مهم است. به بازار آن نفوذ می کند.
«من معتقدم ادبیات و فرهنگ چنان بخش مهمی از زندگی ما هستند که بدون توجه به فرهنگ نمیتوانیم تجارت کنیم. به همین دلیل است که امروز به همه تاجران فنلاندی که میخواهند به ایران سفر کنند، همیشه به آنها توصیه میکنم ابتدا شاهنامه را به زبان فنلاندی بخرند و سپس بلیط تهران بخرند.
شاهنامه حماسی فردوسی شاعر برجسته ایرانی، تاریخ اساطیری ایران را از آفرینش تا فتح اسلامی در قرن هفتم بازگو می کند.
ایران و فنلاند با تجارت بیگانه نیستند. کاماراینن گفت که همکاری متقابل آنها در طیف گسترده ای از زمینه ها از جمله انرژی، کشاورزی، فناوری بهداشت و فناوری اطلاعات ادامه دارد.
به گفته این نماینده، تجارت بین ایران و فنلاند از سال ۲۰۱۵ که ایران توافقنامه هسته ای مهمی را با قدرت های جهانی امضا کرد که منجر به لغو تحریم های بین المللی علیه جمهوری اسلامی در سال بعد شد، هر سال ۱۰۰ درصد رشد داشته است.
پر لاینر، دبیر اول سفارت سوئد در تهران، در نمایشگاه کتاب به فایننشال تریبون گفت که سوئدی ها محصولات فرهنگی را تجارت می کنند.
او افزود: “ما همیشه در تلاش هستیم تا بازارهای خود را باز نگه داریم و تجارت در انواع زمینه ها از جمله کتاب برای ما مفید است.”
لینر با اشاره به ضعف صنعت کتاب و نشر ایران گفت: این واقعیت که ایران هنوز کنوانسیون برن برای حمایت از آثار ادبی و هنری را امضا نکرده است، ناشران سوئدی را با چالش مواجه میکند.
«تنها تعداد کمی از مؤسسات انتشاراتی ایرانی به حق چاپ احترام می گذارند و با مؤسسات انتشاراتی سوئدی قرارداد امضا می کنند. این بدان معناست که متأسفانه ناشران ایرانی آزادند هر کتاب خارجی را بدون پرداخت حق چاپ آن منتشر کنند.
کنوانسیون برن یک توافقنامه بینالمللی است که بر حق نشر حاکم است، که برای اولین بار در سال ۱۸۸۶ در برن، سوئیس پذیرفته شد. این مفهوم را معرفی کرد که حق تکثیر زمانی وجود دارد که یک اثر “تثبیت شود” به جای نیاز به ثبت.
همچنین الزامی را اعمال می کند که کشورها حق نسخه برداری متعلق به شهروندان همه طرف های دیگر کنوانسیون را به رسمیت بشناسند.
به گفته لینر، الحاق ایران به کنوانسیون برن نیز در صورتی ضروری است که این کشور به دنبال پیوستن به سازمان تجارت جهانی باشد، «زیرا این بخشی از چارچوب قانونی WTO است».
ایران تا به امروز بزرگترین اقتصاد جهان خارج از سازمان تجارت جهانی باقی مانده است. WTO درخواست ایران برای الحاق را در ۱۹ ژوئیه ۱۹۹۶ دریافت کرد. این سازمان نه سال طول کشید تا ایران را به عنوان عضو ناظر بپذیرد.
در سال ۲۰۰۵، سازمان تجارت جهانی سرانجام یک کارگروه متشکل از گروهی از نمایندگان تشکیل داد که وظیفه ارزیابی درخواست الحاق ایران را داشتند. با این حال، رئیس حزب هنوز انتخاب نشده است.
لینر ابراز امیدواری کرد که اجرای توافق هسته ای ایران با قدرت های جهانی منجر به افزایش مداوم تجارت و سرمایه گذاری ایران و سوئد شود.
منبع: Financial Turbine