ترس از چین هند و ژاپن را به سمت یکدیگر سوق می دهد بازوها

رهبران کشورها در نشست‌های سالانه دوجانبه شرکت می‌کنند. این دومین دیدار آقای کیشیدا از دهلی در دو سال گذشته بود (نمودار را ببینید). ژاپن سرمایه‌گذار بزرگی در توسعه زیرساخت هند است. سال گذشته آقای کیشیدا وعده ۵ تریلیون ین (۴۲ میلیارد دلار) بیشتر سرمایه گذاری ژاپنی در پنج سال آینده را داد. هند و ژاپن، به همراه آمریکا و استرالیا، اعضای گفتگوی امنیتی چهارجانبه هستند، یا ” Quad” ، گروهی که یکبار شروع شد و در سال ۲۰۱۷ احیا شد. نیروهای مسلح هند و ژاپن به طور فزاینده ای با هم تمرین می کنند. آنها اولین رزمایش مشترک جت جنگنده خود را در اوایل سال جاری انجام دادند.

این رابطه نزدیک بیشتر بر اساس ترس های مشترک است تا ارزش های مشترک. هر دو کشور با چینی که به طور فزاینده ای تهاجمی می شود، در امتداد سرزمین شمالی آن، اختلافات ارضی طولانی مدت دارند. مرز ، و ژاپن بر فراز جزایر خالی از سکنه سنکاکو/دیائویو در دریای چین شرقی. هر دوی آنها نسبت به نفوذ فزاینده چین در منطقه وسیع تر خود و اینکه چه معنایی برای خطوط ارتباطی دریایی که هر کدام به آن متکی است، محتاط هستند. هر کدام دیگری را برای رویارویی با چالش امنیتی که چین ایجاد می کند، محوری می داند.

برای ژاپن، که تنش زدایی دوجانبه را در اوایل دهه ۲۰۰۰ آغاز کرد، این نتیجه با درک اولیه از پتانسیل هند تشدید شد. ایشی ماسفومی، دیپلمات سابق ژاپنی می گوید: «ما معتقد بودیم که هند یک قدرت بزرگ آینده خواهد بود. “و می توان با اطمینان گفت که چین مانند ژاپن بزرگترین چالش برای هند است.”

این مشارکت دارای زیربنای مفیدی است. مقامات هر دو کشور به سنت مشترکشان در بودیسم اشاره می کنند. در سال ۱۹۴۸ رادابینود پال، یک قاضی هندی، زمانی که در دادگاه توکیو، که در آن رهبران امپراتوری ژاپن به جنایات جنگی محکوم شدند، به یک قهرمان ملی گرایان ژاپنی تبدیل شد. (آبه پس از سخنرانی دو دریا در سال ۲۰۰۷ از نوادگان آقای پال دیدن کرد.) برخی از روابط شخصی بین نخبگان این کشورها وجود دارد: وزیر امور خارجه بانفوذ هند، سوبرهمانیام جایشانکار، با یک زن ژاپنی به نام کیوکو ازدواج کرده است.

مهمتر از آن، دهه ها سرمایه گذاری و کمک های ژاپنی، عمدتاً وام های کم هزینه، به هندی ها دیدی آفتابی از ژاپن داده است. بر اساس یک نظرسنجی توسط مرکز تحقیقات پیو، هندی ها ژاپن را با دو به یک مثبت ارزیابی می کنند – دیدگاه روشن تر از هر کشور بزرگ دیگری غیر از آمریکا. کریستوفر جانستون از مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی در واشنگتن می‌گوید: «جایی که آمریکا می‌تواند در سیاست هند قطبی شود، ژاپن چنین نیست.»

از آنجایی که آقای کیشیدا این هفته در دهلی رانندگی می‌کرد، خیابان‌هایی مملو از نفوذ ژاپن را دیده بود. مقامات هندی تمایل دارند وانت های بزرگ تویوتا و SUVها را ترجیح دهند. رایج‌ترین خودروها در جاده‌های پایتخت، ماروتی سوزوکی‌های زیبا هستند که با سرعت‌های خوش‌بینانه در میان ترافیک حرکت می‌کنند. سوزوکی، یک شرکت ژاپنی که در دهه ۱۹۸۰ از طریق سرمایه گذاری مشترک با دولت این کشور وارد بازار هند شد، هنوز بیش از ۴۰ درصد از خودروهای فروخته شده در هند را تشکیل می دهد.

ژاپنی ها اثری در زیر زمین گسترش می یابد: متروی دهلی با کمک ژاپنی ساخته شده است. شرکت‌های ژاپنی همچنین به برنامه‌ریزی راه‌آهن سریع‌السیر بین بمبئی و احمدآباد در ایالت گجرات زادگاه آقای مودی، پروژه‌ای نزدیک به قلب نخست‌وزیر هند، کمک می‌کنند. هوریموتو تاکونوری، محقق ژاپنی هند، می‌گوید: آنها به ایجاد زیرساخت‌ها در شمال شرق هند که مدت‌ها مورد غفلت قرار گرفته بود کمک کرده‌اند – تا حدی برای مقابله با مشارکت فزاینده چین در منطقه.

با این حال، با وجود همپوشانی همه کشورها، روابط آنها از برخی جهات در تلاش است تا پتانسیل خود را برآورده کند. تجارت و سرمایه گذاری هند و ژاپن بسیار کمتر از آن چیزی است که زمانی پیش بینی می شد – علی رغم مکمل ظاهری هند جوان، در حال توسعه و ثروتمند با نیروی کار با ژاپن پیر، از نظر فناوری پیشرفته و دارای سرمایه. در سال ۲۰۰۶ آبه فکر کرد که تجارت ژاپن با هند ممکن است در عرض یک دهه از تجارت با آمریکا و چین پیشی بگیرد.

اما در سال ۲۰۲۲، چین ۲۴ درصد از واردات ژاپن و ۲۲ درصد از صادرات آن را به خود اختصاص داد. هند تنها ۰.۸ درصد از واردات ژاپن و ۱.۷ درصد از صادرات آن را به خود اختصاص داده است. در سال ۲۰۱۴، در دوره دوم ریاست جمهوری آبه، او و آقای مودی قول دادند که تعداد شرکت های ژاپنی در هند را ظرف پنج سال دو برابر کنند. اما تا سال ۲۰۱۹ این تعداد از ۱۱۵۶ به تنها ۱۴۵۴ افزایش یافت. (بیش از ۱۳۰۰۰ شرکت ژاپنی در آن سال در چین حضور داشتند.)

آبه همچنین نتوانست هند را برای پیوستن به مشارکت اقتصادی جامع منطقه ای، یک پیمان تجاری بزرگ آسیایی که چین در آن مشارکت می کند، متقاعد کند. درووا جایشانکار از بنیاد تحقیقات آبزرور آمریکا، شاخه آمریکایی دهلی، می‌گوید که حتی در حال حاضر، در حالی که سرمایه‌گذاران به دنبال تنوع بخشیدن به چین هستند، شگفت‌انگیز است که به ندرت ژاپنی‌ها در بخش‌های کلیدی هند مانند بنادر، فرودگاه‌ها و انرژی مشارکت دارند. اتاق فکر مبتنی بر (آقای جایشانکار پسر وزیر خارجه هند است.)

خیلی کمتر از آنچه آبه می خواست

در دفاع و امنیت نیز، روابط کمتر از به چشم می خورد. ژاپن و هند چندین قرارداد انتقال تجهیزات دفاعی در دهه گذشته امضا کرده اند. اما همکاری واقعی اندکی بین بخش‌های دفاعی آنها وجود داشته است. تلاش ژاپنی ها برای جلب علاقه به یک هواپیمای آبی خاکی جدید ناکام ماند زیرا هند آن را بسیار گران می دانست. ابتکار هند برای خرید زیردریایی های ژاپنی شکست خورد زیرا ژاپن در انتقال این فناوری تردید داشت. اگرچه دو ارتش بیشتر با هم تمرین می‌کنند، تمرین‌های ابتدایی آن‌ها بیشتر تمرین‌هایی برای آشنایی با شماست تا آمادگی جدی برای کمک‌های نظامی هر یک از کشورها.

تا حدی این نشان دهنده اولویت های نظامی متفاوت است. کوریتا ماساهیرو از موسسه ملی مطالعات دفاعی در توکیو می گوید در حالی که هند و ژاپن به یک اندازه نگران چین هستند، “ماهیت این نگرانی متفاوت است.” چین بیشتر چالش های دریایی را برای ژاپن ایجاد می کند. هند که ۳,۴۴۰ کیلومتر (۲,۱۰۰ مایل) مرز مشترک با چین دارد و بیشتر آن مورد مناقشه است، بیشتر بر جنگ زمینی احتمالی متمرکز است.

عملکرد ضعیف دوجانبه به ویژه برای ژاپن ناامید کننده است. . مایکل گرین از مرکز مطالعات ایالات متحده در دانشگاه سیدنی می گوید: «به دلیل سرعت کند تغییرات استراتژیک هند، کمی فرسوده شده است». هند در کارت رقص ژاپنی توسط استرالیا جایگزین شده است. سال گذشته ژاپن و استرالیا پیمانی را برای بهبود همکاری دفاعی امضا کردند. آمریکا نیز استرس کمتری بر چهارگانه و بیشتر به AUKUS ، یک اتحاد جاه طلبانه جدید بین آمریکا، استرالیا و بریتانیا برای ایجاد ناوگانی از زیردریایی های هسته ای که قادر به مقابله با چین در اقیانوس آرام هستند.

حتی خوش بینان در توکیو بر این باورند که تعامل با هند یک سرمایه گذاری بلندمدت با بازده نامشخص است. کانهارا نوبوکاتسو، معاون سابق مشاور امنیت ملی آبه می‌گوید: «ما می‌دانیم که آنها یک ابرقدرت بسیار دشوار خواهند بود، مانند یک فرانسه بزرگ. موضع هند در قبال جنگ در اوکراین این را نشان می دهد. ژاپن در کنار آمریکا و سایر متحدان غربی در برابر تجاوز روسیه می ایستد، موضعی که آقای کیشیدا این هفته نیز تکرار کرد. او از دهلی برای دیدار با رئیس جمهور اوکراین به کیف سفر کرد. هند که روابط نزدیکی با روسیه، منبع عمده انرژی و بیشتر واردات تسلیحات آن دارد، بی طرف مانده است. در سپتامبر ۲۰۲۲، در کنار چین، در رزمایش دریایی وستوک روسیه شرکت کرد، که از گروهی از جزایر تحت کنترل روسیه در شمال شرق هوکایدو، که ژاپن ادعا می کند متعلق به خود است، عبور کرد.

هند، به نوبه خود، مدت هاست که از سیاست های محدود کننده مهاجرت ژاپن ناامید شده است. آجای شوکلا، یک تحلیلگر امنیتی در دهلی می گوید: «فقدان مبادلات مردم با مردم یک شکاف بزرگ است. در سال ۲۰۲۱ دو کشور توافق کردند تا در برنامه جدید نیروی کار خارجی ژاپنی همکاری کنند. با این حال ویزا به ۱۴ حرفه محدود می شود و عمدتاً اقامت بدون خانواده را به پنج سال محدود می کند. فقدان مهاجر هندی قابل توجه در ژاپن، ایجاد روابط عمیق هند با آمریکا، بریتانیا و برخی از کشورهای حوزه خلیج فارس را که هندی ها دهه هاست به آن مهاجرت کرده اند، دشوارتر می کند.

این نشان می‌دهد که این رابطه تا چه حد پیشرفت کرده است، علیرغم حوزه‌های مختلف کمبود آن. . دموکراسی های آسیا به طور فزاینده ای در سراسر دو دریای بزرگ منطقه متحد می شوند. هند و ژاپن در منتهی الیه جنوب غربی و شمال شرقی خود قرار دارند – و ترس از قاطعیت چینی ها در نقطه تلاقی قرار دارد.■