توسعه راه آهن تضمین شده است

حمل و نقل ریلی در جلسه روز دوشنبه پارلمان در کانون توجه قرار گرفت.

به گزارش ایرنا، نمایندگان مجلس لایحه اختصاص یک درصد از درآمدهای نفتی به بخش ریلی را در قالب برنامه پنج ساله ششم توسعه (۹۵-۱۳۹۵) تصویب کردند.

این لایحه که با ۱۸۰ نماینده موافق، چهار نماینده مخالف و دو رای ممتنع تصویب شد، دولت را موظف کرد از سهم ثابت منابع مالی نفت محور برای اجرای طرح‌های جدید ریلی و توسعه طرح‌های موجود از جمله دو باند، برق‌رسانی و ساخت خطوط ریلی استفاده کند. راه آهن سریع.

علیرغم افت درآمدهای نفتی که سهم عمده ای از درآمد دولت را تشکیل می دهد، تخصیص سهم ثابتی از دلارهای نفتی به صنعت توسعه نیافته ریلی کشور نشان دهنده عزم راسخ دولت برای توسعه بخش ریلی داخلی است.

سهم یک درصدی درآمدهای نفتی به منابع تامین شده توسط سرمایه گذاران خصوصی خارجی و داخلی اضافه می شود.

ایران فهرست بلندبالایی از پروژه‌های ریلی در حال انجام دارد، زیرا این کشور به دنبال افزایش درآمد حاصل از ترانزیت با تبدیل شدن به یک قطب حمل‌ونقل در منطقه است.

به گزارش ایلنا، خیرالله خادمی معاون وزیر راه و شهرسازی گفت: معتقدم باید اقتصاد وابسته به نفت را کنار بگذاریم و به اقتصاد ترانزیت محور روی بیاوریم. “ترانزیت می تواند جایگزینی برای درآمدهای نفتی باشد.”

 پروژه‌های اتصال منطقه‌ای

راه آهن ایران در حال گسترش به کشورهای همسایه است.

مسیر آذربایجان تا سه ماه دیگر و همزمان با ساخت راه آهن به عراق و افغانستان افتتاح می شود. این به دنبال راه آهن سه جانبه افتتاح شده در سال ۲۰۱۵ خواهد بود که راه آهن ایران، ترکمنستان و قزاقستان را به هم متصل می کند.

پروژه های اتصال قرار است کریدورهایی را تشکیل دهند که آب های آزاد در جنوب ایران را به کشورهای محصور در خشکی آسیای مرکزی، روسیه، اروپا، چین و کشورهای همسایه خاورمیانه مرتبط می کند.

مشکلات مالی در بحبوحه بودجه محدود دولت در نتیجه کاهش قیمت نفت ادامه دارد. در چند سال گذشته چندین پروژه ریلی پیشرفت کمی داشته اند.

مسیر قزوین به رشت در شمال ایران با پیشرفت بیش از ۹۰ درصدی از جمله پروژه‌های طولانی مدت است. گسترش آن، از رشت تا بندر آستارا، نزدیک به مرز آذربایجان، به ۵۰۰ میلیون دلار از آذربایجان برای تکمیل کریدور ریلی نیاز دارد که بخشی از یک پروژه بزرگ ترانزیتی جهانی به نام پروژه کریدور حمل‌ونقل بین‌المللی شمال به جنوب است. هدف آن اتصال هند به اروپا از طریق ایران، آذربایجان و روسیه است.

به گفته خادمی، ایران قصد دارد در آینده نزدیک ۱۰۰۰ کیلومتر خط آهن جدید به شبکه خود اضافه کند. این نشان دهنده افزایش قابل توجه ساخت و ساز ریل در مقایسه با میانگین ۲۰۰ کیلومتری ساخته شده سالانه در چند سال گذشته است.

در حال حاضر مجلس در حال بررسی برنامه ششم است که بر اساس آن راه‌آهن‌های موجود برقی و دو خطه شده و هزار و ۵۰۰ کیلومتر خط جدید احداث می‌شود.

بر اساس لایحه جدید مجلس، دولت قرار است تا پایان برنامه ششم سهم ریلی در حمل و نقل بار و مسافر را به حداقل ۳۰ درصد و ۲۰ درصد افزایش دهد.

  نقش تولیدکنندگان داخلی

همچنین روز دوشنبه، نمایندگان مجلس لایحه ای را تصویب کردند که بر اساس آن دولت باید سهم شرکت های داخلی در ساخت تجهیزات مورد استفاده در پروژه های ریلی را تا پایان دوره پنج ساله (۲۰۲۱) به حداقل ۸۵ درصد افزایش دهد.

طبق قانون جدید، دولت باید «خرید تجهیزات خارجی را به گونه‌ای ساماندهی کند که بهره‌برداری از ظرفیت داخلی در تولید و خدمات به حداکثر برسد» و «تکنولوژی به داخل کشور منتقل شود».

شرکت‌های داخلی اخیراً قراردادهای سرمایه‌گذاری مشترک با شرکت‌های بین‌المللی برای شروع ساخت واگن قطار در داخل ایران و کاهش وابستگی به واردات امضا کرده‌اند.

شرکت توسعه صنایع ریلی ایران و شرکت چینی شرکت نانجینگ پوژن تولید کننده وسایل نورد. قراردادی را در ماه اکتبر در تهران برای ساخت مشترک ۲۱۵ واگن برای قطارهای مترو در سراسر ایران امضا کرد. بر اساس این قرارداد، IRIDC مسئولیت ساخت واگن ها را بر عهده خواهد داشت.

همچنین در ماه اکتبر، زیمنس آلمان قراردادی برای ارتقای شبکه راه آهن ایران امضا کرد. زیمنس اعلام کرد که قطعات ۵۰ لوکوموتیو دیزلی-الکتریکی را به گروه مپنا ایران عرضه خواهد کرد.

همچنین قرارداد دیگری بین این دو شرکت برای ساخت مشترک ۷۰ دستگاه لکوموتیو برقی برای استفاده در خط آهن تهران- مشهد به طول ۹۲۶ کیلومتر که در حال برق رسانی هستند، امضا شد.

طبق برنامه چشم انداز ۲۰ ساله ایران (۲۵-۲۰۰۵)، ۲۲۵۰ واگنی که در حال حاضر در ناوگان ریلی داخلی استفاده می شود باید تا سال ۲۰۲۵ دو برابر شود. تقاضای زیادی برای واگن های جدید وجود دارد، زیرا یک سری راه آهن در سراسر کشور در حال ساخت است. .

دولت حسن روحانی رئیس جمهور نیز در نظر دارد برای افزایش کارایی ناوگان ریلی داخلی، سن ناوگان ریلی داخلی را به ۱۵ سال کاهش دهد.

برخی از واگن های مورد استفاده در ناوگان ایران بیش از ۳۰ سال عمر و ۱۰۰ درصد فرسوده هستند. برای توسعه حمل و نقل مسافر از طریق راه آهن، دولت باید از واگن هایی استفاده کند که هم از نظر اسکان و هم از نظر ایمنی در شرایط مناسبی باشند.

کارشناسان معتقدند ایران برای تجدید ناوگان فرسوده خود به حداقل ۴۰۰۰ بار و ۱۵۰۰ واگن مسافری در مدت پنج سال نیاز دارد، اگرچه این کشور نمی تواند برای تامین این حجم به ظرفیت تولید محدود تکیه کند.