تولید محصولات تراریخته دفاع کرد

یک دانشمند ایرانی از مخالفان محصولات تراریخته انتقاد کرد که اخیراً حتی علیه تحقیقات در این زمینه کمپین گسترده ای به راه انداخته اند.

بهزاد قره‌آضی، رئیس انجمن ایمنی زیستی ایران، گفت: حملات آنها باعث می‌شود احساس کنید به جز تولید محصولات تراریخته، نگرانی دیگری در کشور وجود ندارد.

بیست سال پیش، غذاهای تراریخته در ایران شروع به کار کردند. از آن زمان تاکنون محصولات تراریخته دانه های روغنی، سویا، ذرت و کلزا به صورت روزانه توسط مردم مصرف می شود.

تراریخته به فرآیندهایی اطلاق می شود که مواد ژنتیکی را از یک گونه گیاهی یا حیوانی حذف کرده و به گونه دیگری اضافه می کند.

شواهد واضحی وجود دارد مبنی بر اینکه معرفی مهندسی ژنتیک در کشاورزی مزایای قابل توجهی از جمله بازده محصول بالاتر، کاهش هزینه های مزرعه، افزایش سود مزرعه و بهبود سلامت و محیط زیست را به همراه داشته است.

و مانند هر فناوری جدید دیگری، مهندسی ژنتیک نیز مخالفان خاص خود را دارد. خطر ورود ناخواسته آلرژن ها و سایر عوامل بیگانه در غذاها و احتمال فرار ژن های تراریخته از محصولات کشت شده به طبیعت از خطرات بالقوه مهندسی ژنتیک است.

آنها همچنین استدلال می کنند که آفات احتمالاً در برابر سموم تولید شده توسط محصولات تراریخته مقاوم می شوند و این سموم ممکن است ارگانیسم های غیر هدف را تحت تأثیر قرار دهند. مخالفان اغلب از تایید مزایای بالقوه و ثابت شده محصولات تراریخته که در برابر آفات یا خشکسالی مقاومت می کنند یا دارای غلظت های بالاتری از مواد مغذی مهم هستند، امتناع می ورزند.

قریاضی خاطرنشان کرد: مخالفان محصولات تراریخته عادت دارند در مقابل واردات سکوت کنند.

آنها تنها زمانی انتقادات خود را بیان می کنند که ما تصمیم بگیریم در ساخت چنین محصولاتی به خود متکی باشیم. او گفت که به اصطلاح «نگران‌ها» و تکنو هراس‌ها در واقع سعی می‌کنند از واردات سرمایه به دست آورند، به همین دلیل است که می‌کوشند در چرخ دولت قرار بگیرند.

قریاضی با اشاره به سخنان حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی مبنی بر اهمیت کسب دانش در زمینه بیوتکنولوژی، سلول های بنیادی و داروهای نوترکیب، گفتند: دولت موظف است طبق قانون ایمنی محیط زیست از تولید محصولات تراریخته حمایت کند. ۲۰۰۹.”

بیشتر تحقیقات در مورد محصولات تراریخته در کشورهای توسعه یافته، عمدتا در آمریکای شمالی و اروپای غربی انجام شده است. با این حال، بسیاری از کشورهای در حال توسعه نیز ظرفیت این مطالعات را ایجاد کرده اند، از جمله ایران.

ایران در سال ۲۰۰۴ برنج تراریخته را تولید و در سال ۲۰۰۵ کشت کرد. در کشت محصولات تراریخته از هیچ گونه آفت کشی استفاده نشده است و این امر آن را سالم و مقرون به صرفه می کند زیرا عملکرد محصول نیز بالاتر است.

وی گفت: “اما متأسفانه زیرساخت ها از بین رفت و ۱۲۰ تن برنج تراریخته که تولید کرده بودیم ریخته شد.”

قریاضی بر این واقعیت تاکید کرد که ارقام تراریخته به نفع بسیاری از کشاورزان در سراسر جهان در قالب کاهش هزینه های تولید و عملکرد بیشتر بوده است.