جذابیت ثروت، جوانان ایرانی را به سمت بازاریابی شبکه ای می کشاند

در چند سال گذشته، بازاریابی شبکه ای به یکی از مشاغل رایج در بین جوانان ایرانی تبدیل شده است.

در مقاله ای که توسط المانیتور منتشر شده است، آمده است که این شرکت های بازاریابی شبکه ای که با موفقیت خود را از جنجال های مربوط به طرح های هرمی فاصله گرفته اند، با مجوزها و مجوزها فعالیت می کنند. در زیر متن کامل است.

به عنوان یک مدل کسب‌وکار، بازاریابی شبکه‌ای از سال ۲۰۰۹ در ایران ارزش زیادی پیدا کرده است. برای ایجاد درآمد قابل توجه، هر بازاریاب باید فروشنده‌هایی را در شبکه خود جذب کند. در تئوری، اگر هر بازاریاب دو نفر را به عنوان بازاریاب فرعی استخدام کند و هر یک از این افراد به نوبه خود دو بازاریاب دیگر را استخدام کند، بازاریاب اصلی از چهار نفر در ردیف دوم پورسانت دریافت می کند.

حساب سرراست است: هشت نفر در ردیف سوم، ۱۶ نفر در ردیف چهارم و غیره. به عبارت دیگر، اگر تعداد افراد در سطوح مختلف افزایش یابد، فضایی برای رشد تصاعدی وجود دارد.

در ایالات متحده، شرکت هایی که تحت چتر بازاریابی شبکه ای قرار می گیرند شامل مارک هایی مانند Avon و Tupperware هستند.

بازاریابی شبکه ای با توجه به برخی شباهت های آن با مدل های فروش مورد استفاده در شرکت های هرمی، موضوع بحث های زیادی در ایران بوده است. این بحث شامل این سوال است که آیا روش کسب سود قانونی و شرعی است؟

آیت الله علی سیستانی، مرجع عالیقدر شیعیان در شهر مقدس نجف عراق، علناً اعلام کرده است که مدل کسب و کار روشی غیرقابل قبول برای کسب درآمد است. در ایران، روحانی برجسته مقیم قم، آیت الله ناصر مکارم شیرازی، در سایت خود نوشته است که بازاریابی شبکه ای تنها در صورتی مشروع است که تمام سود به بازاریاب مورد نظر تعلق گیرد و افزوده است که «هر راه دیگری برای تخصیص سود نامشروع است». /p>

پس از کش و قوس های فراوان، استفتائی از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت از حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب در این خصوص مطرح شد. در پاسخ، رهبر در ۲۰ می ۲۰۱۵ اعلام کرد که بازاریابی شبکه ای در اصل یک فعالیت مشروع است. از آن زمان، عدم اطمینان در مورد قانونی بودن مدل کسب و کار کاهش یافته است.

به طور همزمان، مکانیسم های جدیدی برای شناسایی بی نظمی ها در بازاریابی شبکه ای ایجاد شده است. در این میان، وزارت صنایع نه تنها به منظور اطلاع رسانی، بلکه برای تسهیل و پیگیری فرآیند ثبت شرکت های بازاریابی شبکه ای، وب سایتی را برای مدل کسب و کار راه اندازی کرده است.

به گفته این وب سایت، مجوز فعالیت ۲۳ شرکت از این دست در ایران در زمینه هایی مانند مواد غذایی، شیمیایی، بهداشتی و آرایشی گرفته شده است.

کمیته ای متشکل از مقامات وزارت صنعت، معدن و تجارت، وزارت اطلاعات، دادگستری و نیروی انتظامی هم بر فعالیت این شرکت ها و هم روند صدور مجوز آنها نظارت دقیق دارد.

اگرچه سایه سنگین کسب و کارهای هرمی همچنان بر بازاریابی شبکه ای سایه افکنده است، اما این روش کسب درآمد روز به روز در بین جوانان ایرانی محبوبیت بیشتری پیدا کرده است.

طهورا شهبازی که در ماه نوامبر به یک شرکت بازاریابی شبکه ای پیوسته است، به المانیتور گفت: «کل فرآیند عضویت و کسب درآمد با استفاده از این شبکه ها دو سال طول می کشد. در این دو سال باید طبقات و شعبه ها را افزایش داد و محصولات بیشتری را به فروش رساند.»

هنگامی که از او در مورد نحوه عملکرد این شبکه‌ها پرسیده شد، او گفت: «یک تفاوت عمده بین این شرکت‌ها و شرکت‌های هرمی این است که با شرکت‌های بازاریابی شبکه‌ای، فرد محصولاتی را خریداری می‌کند. این محصولات محصولات غیرعادی نیستند، بلکه کالاهای روزمره هستند، مانند مواد غذایی – چیزی که هر خانواده به آن نیاز دارد – یا مواد شوینده و بهداشتی یا حتی محصولاتی مانند ساعت، عینک آفتابی و غیره. به دوستان یا اعضای خانواده.”

در پاسخ به انتقاد از شباهت با شرکت‌های هرمی که همچنان باعث تردید مردم عادی ایران می‌شود، یکی از استدلال‌هایی که حامیان بازاریابی شبکه‌ای مطرح می‌کنند این است که راه‌های جدیدی برای فروش محصولات ارائه می‌کند و به ویژه تجارت کالاهای ساخت داخل را تقویت کرده است. .

علیرضا که لیسانس مهندسی برق دارد اما قبلاً بیکار بود به المانیتور گفت: «حدود یک سال است که در این زمینه فعالیت دارم و واقعاً از آن لذت می برم. ما جدا از درآمد خوب، به اقتصاد کشور کمک می کنیم. روش های سنتی بازاریابی و فروش دیگر جواب نمی دهند. با استفاده از این روش می توانیم محصولات را سریعتر و بهتر معرفی و به فروش برسانیم. به این ترتیب، همه برنده می‌شوند زیرا خریدار تخفیف می‌گیرد و فروشنده می‌تواند محصولات بیشتری بفروشد.»

در همین راستا، شهبازی درباره محبوبیت این شرکت ها در بین جوانان ایرانی نیز توضیح داد.

شرکت ما یکی از بزرگترین شرکت های ایران در نوع خود است. ما حدود ۲۰۰۰ کارمند در دفتر مرکزی داریم و همچنین افراد زیادی در ادارات استانی برای ما کار می کنند. بر اساس طرح استاندارد معرفی شده از سوی هیئت مدیره شرکت، از لحظه ورود تا خروج از شرکت که عموماً به عنوان بازنشستگی شناخته می شود، درآمد هر کارمند به ۵۴ هزار دلار در ماه می رسد.

>

«این درآمد نمایی حتی پس از «بازنشستگی» یک کارمند، از طریق فعالیت‌های استخدام‌شده‌های رده پایین‌تر که به حمایت از درآمد ادامه می‌دهند، ادامه می‌یابد.»

المانیتور نتوانست صحت این ارقام را بررسی کند. با این حال، چنین درآمدهایی برای بازاریابان شبکه ای در ایالات متحده غیرقابل دستیابی است. اما در جامعه‌ای که بر اساس بخشنامه‌های وزارت تعاون، یک کارگر معمولی ۲۳۰ دلار در ماه حقوق می‌گیرد، فکر کسب مبالغی مانند موارد فوق فراتر از وسوسه‌انگیز است.

با این حال، علیرغم افزایش آشکار علاقه عموم مردم ایران به بازاریابی شبکه ای، خاطرات تلخ شرکت های هرمی همچنان در ذهن مردم باقی مانده است. بنابراین، علی‌رغم پول‌های حیرت‌انگیز که گفته می‌شود در خطر است، بیشتر ایرانی‌ها ترجیح می‌دهند دارایی‌های خود را به خطر نیندازند و ترجیح می‌دهند داستان‌های پول‌های جادویی را فراموش کنند.