حزب محافظه کار بریتانیا یک انتخابات محلی برگزار می کند کبودی

< p class="article__body-text">انتخابات محلی تمایل به ضد چرخه ای دارد: احزاب زمانی که در سطح ملی در اپوزیسیون قرار می گیرند، جایگاه خود را در سطح محلی به دست می آورند و زمانی که در قدرت هستند آن را از دست می دهند. در اوایل عصر روز ۵ می، مشخص بود که حزب آقای سوناک در حال شکست خوردن است. با اعلام ۲۲۲ شورا از ۲۳۰ شورا، محافظه‌کاران ۱۰۳۸ عضو شورا را از دست داده‌اند که از پایان غم‌انگیزتر انتظارات حزب فراتر رفته است. در همین حال، حزب کارگر ۵۱۷ عضو شورا را به دست آورده و کنترل ۲۱ شورا را به دست گرفته است، از جمله مناطقی که در انتخابات عمومی بعدی حیاتی خواهند بود، مانند بلکپول، دوور، میدلزبرو و سویندون. اکنون حزب کارگر به عنوان بزرگترین حزب دولت محلی از حزب محافظه کار پیشی گرفته است، موقعیتی که آخرین بار بین سالهای ۱۹۹۱ و ۲۰۰۲ در اختیار داشت (نگاه کنید به نمودار).

سر کیر استارمر، رهبر حزب کارگر، اعلام کرد که حزب او در مسیر کسب اکثریت حکومتی در انتخابات عمومی بعدی است. در حقیقت، این نامشخص است. تعمیم معنای انتخابات محلی در بخش‌هایی از انگلستان برای رأی‌گیری ملی دشوار است. مشارکت در آرای محلی کمتر است و حزب کارگر تمایل دارد که در رای گیری ملی خود کمتر عمل کند، در حالی که لیبرال دموکرات ها، یک حزب مخالف کوچکتر، اغلب عملکرد بیش از حد دارند. پیش‌بینی سر جان کورتیس از دانشگاه استراثکلاید برای بی‌بی‌سی نشان می‌دهد که نتایج انتخابات محلی برابر با سهم آرای ملی برای حزب کارگر ۳۵ درصد است. برای محافظه کاران ۲۶ درصد؛ Lib Dems، ۲۰%؛ و دیگران، ۱۹٪. به گفته سر جان، این یک پارلمان معلق در یک انتخابات عمومی ایجاد خواهد کرد که حزب کارگر ۳۱۲ کرسی، ۱۴ کرسی کمتر از اکثریت کلی را به دست خواهد آورد.

حزب کارگر می‌گوید که اکثریت حاکم این حزب خواهد بود. به عملکرد آن در اسکاتلند بستگی دارد، جایی که امیدوار است به ضرر حزب ملی اسکاتلند به دستاوردهای بزرگی دست یابد و در این دور از انتخابات محلی شرکت کرد. شاید. اما فیلیپ کاولی از دانشگاه کوئین مری لندن خاطرنشان می‌کند که عملکرد حزب کارگر در انتخابات محلی ضعیف‌تر از عملکرد حزب و محافظه‌کاران در آرای مشابه یک سال قبل از به دست آوردن مجدد قدرت در سال‌های ۱۹۹۷ و ۲۰۱۰ بود. پیشتازی حزب کارگر همچنین بسیار کمتر از امتیاز ۱۵ امتیازی است که در نظرسنجی‌های ملی از آن برخوردار بوده است، چه رسد به ۳۷ امتیازی که در یک نظرسنجی در ماه اکتبر، در دوره مدیریت کوتاه لیز تراس، کسب کرد.

این نشان می دهد که عملکرد لیبرال دموکرات ها ممکن است در انتخابات عمومی بعدی حیاتی باشد. از آنجایی که حزب کارگر در مناطقی که در سال ۲۰۱۶ به برگزیت رای دادند و فارغ التحصیلان کمتری را در خود جای دادند، به پیشرفت خود ادامه می دهند، لیبرال دموکرات ها در شهرهای نسبتاً مرفه و متمایل به باقی ماندن در جنوب انگلیس به پیشروی خود ادامه می دهند. حزب کارگر و لیبرال دموکرات ها رقبای مستقیم در تعداد کمی از کرسی ها هستند و سر اد دیوی، رهبر لیبرال دموکرات ها، از رد ائتلاف با سر کیر در صورت معلق شدن پارلمان خودداری کرده است. رابرت فورد از دانشگاه منچستر خاطرنشان می کند که ائتلاف انتخاباتی تشکیل شده توسط بوریس جانسون در سال ۲۰۱۹، متشکل از رای دهندگان چپ شمالی و باقیمانده های جنوبی، در حال جدا شدن است.