خانواده قیصر می پذیرند که همه چیز را به دست نمی آورند بازگشت

من برای شاهزاده گئورگ فردریش پروس که یک رویداد را در مرکز مطبوعاتی مورد استفاده دولت برگزار کند، عجیب به نظر می رسید، زیرا پروس هیچ دولتی ندارد: در واقع، از سال ۱۹۴۷ وجود نداشته است. رویداد ۹ مارس به عنوان یک نمایش ارائه شد. تحقیقات تاریخی در مورد هوهنزولرن ها، خانواده ای که بر پادشاهی و بعداً بر تمام آلمان حکومت کردند. بعید است که خبرساز شد. شاهزاده، نوه قیصر ویلهلم دوم، اعلام کرد که از دو ادعای خود برای استرداد اموال تصرف شده توسط شوروی پس از جنگ جهانی دوم صرف نظر می کند.

گئورگ فردریش به وضوح امیدوار بود که پس از سال ها مطبوعات منفی، تصویر خانه پروس را بازسازی کند. اما حتی نشریات محافظه‌کار نیز نتوانستند او را تشویق کنند. Frankfurter Allgemeine Zeitung آن را “یک افتضاح [روابط عمومی] نامید – و سلطنت چه چیز دیگری جز روابط عمومی است؟” شاهزاده ۴۶ ساله در سال ۲۰۱۴ با استناد به قانونی که به فرزندان قربانیان سلب مالکیت اتحاد جماهیر شوروی اجازه می دهد اموال متحرک (اثاثیه، نقاشی و غیره) و همچنین غرامت را پس بگیرند – مگر اینکه اجداد آنها فعالانه از نازی ها حمایت کنند، این ادعاها را مطرح کرده بود. رژیم

این مالش است. پسر ارشد آخرین قیصر که ویلهلم نیز نام داشت، از نازی‌ها حمایت کرد و امیدوار بود که نازی‌ها او را به تاج و تختی که پس از جنگ جهانی اول حذف شده بود بازگردانند. او در سال ۱۹۳۲ از مردم خواست به آنها رای دهند و در طول جنگ پس از نبردهای پیروزمندانه تلگراف های تبریک برای هیتلر ارسال کرد. مورخان اختلاف دارند که آیا حمایت ویلهلم اهمیت دارد یا خیر. هیتلر به سختی به حمایت یک پادشاه بالقوه نیاز داشت. اما احتمالاً برای رد صلاحیت ادعاهای استرداد هوهنزولرن کافی بود. خانواده هنوز می توانند بفهمند: ممکن است همه آنها را رها نکرده باشد.■