داروی سخت نارندرا مودی
به گزارش اخبار تازه و به نقل از Economist:
Aگاشیه رستوران محبوب در احمدآباد، تنها یک چیز سرو می کند: thali گجراتی. اما این غذا حاوی مقادیر زیادی است: کاری، حبوبات، سبزیجات و شیرینی، به همراه نان های مسطح، برنج، سالاد، ترشیجات، پاپ پادوم و غیره. طرفداران آن می گویند thali تعادل کامل را ایجاد می کند. اما این بستگی به نحوه مصرف آن دارد. با یک بشقاب حاوی سبزیجات در کنار غذاهای سرخ شده و خامه غلیظ و شیرین، تعداد کمی از افراد از کلم استفاده می کنند.
در مورد رکورد توسعه عجیب ناهموار گجرات هم همینطور است. غربی ترین ایالت هند که از سال ۱۹۹۸ توسط حزب ناسیونالیست هندو بهاراتیا جاناتا (BJP) به رهبری نارندرا مودی اداره می شود، به طور کلی یک داستان موفقیت بزرگ است. این ایالت ششمین ایالت ثروتمند است و ۳۰ درصد از صادرات را به خود اختصاص می دهد. اقتصاد این کشور بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۱ با نرخ متوسط سالانه ۱۱ درصد رشد کرد که سریعترین رشد در کشور است.
این رکوردی است که آقای مودی، پس از ۱۳ سال مدیریت گجرات، هنگامی که در سال ۲۰۱۴ به دنبال شغل برتر هند بود، بر آن تاکید کرد. درست همانطور که thali شامل گفته می شود که “مدل گجرات” او با تعادل فیبر، پروتئین و کربوهیدرات ترکیبی عالی از تحصیلات خوب، شغل، درآمد بالاتر و “زندگی بهتر” است. پس از یک دهه رفاه، مداخله دولتی و اختلاس تحت حزب کنگره، بسیاری از هندی ها تشنه آن بودند.
منتقدان آقای مودی به شورش های جمعی در سال ۲۰۰۲ اشاره کردند. بیش از ۱۰۰۰ گجراتی کشته شدند که بیشتر آنها مسلمان بودند. آنها همچنین خاطرنشان کردند که دولت مدتها قبل از حضور او طرفدار تجارت بود. و اینکه شاخصهای اجتماعی گجرات، که تغییرات زندگی فقرا را دنبال میکنند، بسیار عالی بودند – در واقع بسیار بدتر از شاخصهای اقتصادی آن. برای کشوری که بیش از دوبرابر تعداد مردم بسیار فقیر آن بیشتر از کشورهای دیگر دیده میشود، به نظر میرسد که این نگاه بدی است. مطمئناً، هشت سال و دو پیروزی کوبنده در انتخابات بعد از آن، امیدها و ترسها برای مدیریت اقتصادی آقای مودی تا حد زیادی محقق شده است. او و حزبش مدل گجرات را در سراسر هند انتخاب کرده اند.
در ایالت ۶۲ میلیون نفری، جایی که bjp برنده شد هفتمین انتخابات متوالی این هفته، شاخصهای اجتماعی همچنان به دنبال شاخصهای اقتصادی هستند. بر اساس شاخص توسعه که امید به زندگی، تحصیلات و درآمد را در بر می گیرد، گجرات در بین ۳۶ ایالت و منطقه در رتبه ۲۱ قرار دارد. از نظر ازدواج زیر سن قانونی، کوتاهی رشد کودکان، مرگ و میر نوزادان و ثبت نام در مدرسه و کالج در نیمه پایین ایالت ها قرار دارد. سال گذشته Gdp سرانه آن با تامیل نادو مطابقت داشت، اما سهم آن از افرادی که در فقر زندگی می کردند، با ۱۴٪، تقریباً چهار برابر بیشتر بود (نمودار ۱ را ببینید).
این نشان دهنده اولویت های ملی گرایان هندو است. هزینه های اجتماعی گجرات کمترین هزینه های اجتماعی در بین ایالت های هند است. همچنین سهم کمتری از کل هزینههای خود را به توسعه روستایی و بخش بزرگتری را به شهرها نسبت به میانگین دولتی اختصاص میدهد. در نتیجه بسیاری از مناطق روستایی آن فاقد امکانات اولیه مانند مدارس متوسطه هستند. در همین حال، شهرهای آن در حال رونق هستند، زیرا آنها دوست دارند پروژه های ساختمانی جدید درخشان را به تصویر بکشند. هیمانی باکسی از دانشگاه انرژی پاندیت دیندایال انرژی در گاندیناگار، پایتخت ایالت، میگوید، زمانی که دولت ملی در اوایل دهه ۲۰۰۰ پیشنهادهایی را برای طرحهای نوسازی شهری درخواست کرد، اکثر شهرهای گجرات بودجهای را برای پروازهای هوایی میخواستند. فقط یک شهر پیشنهاد ساخت یک کارخانه تصفیه فاضلاب غیرمعمول اما ضروری را داد.
پس از چند شروع اشتباه، اقتصاد هند نیز در حال شکوفایی است. در ۶ دسامبر، بانک جهانی پیش بینی خود را برای رشد امسال از ۶.۵ درصد به ۶.۹ درصد ارتقا داد. اگر این سرعت به اندازه رشد گجرات نباشد، سریعتر از هر اقتصاد بزرگ دیگری است. شعار جدید آقای مودی این است که “با هم، برای رشد همه، با اعتماد همه”. و پروژههای زیرساختی بلندپروازانه مانند بزرگراهها و دیجیتالیسازی، مانند گجرات، بخش برجستهای از برنامه او هستند. اکثر شهرهای بزرگ اکنون خطوط مترو دارند. هر سال بیش از ۱۰۰۰۰ کیلومتر بزرگراه اضافه می شود که دو برابر نرخی است که دولت قبلی کنگره مدیریت می کرد. فشار زیرساخت به خانواده ها نیز کمک می کند. بسیاری دیگر اکنون به حساب های بانکی و سوخت پاک دسترسی دارند. ضریب نفوذ اینترنت به سرعت در حال افزایش است.
bjp قانون در بهبود سلامت ضعیف و آموزش اسفبار هندی ها بسیار کمتر موفق بوده است. نرخ مرگ و میر کودکان در حال کاهش است، اما به طور ناچیز. بیش از یک سوم از کودکان زیر پنج سال از رشد کوتاهی برخوردار هستند که این نرخ بالاتر از بنگلادش و سریلانکا است. در سال ۲۰۱۸ حدود نیمی از کودکان روستایی در کلاس پنجم نمیتوانستند تا سطح کلاس دوم بخوانند. و بعد از دو سال تعطیلی مدارس در طول همهگیری، بعید است وضعیت بهبود یافته باشد.
این نارساییها، دوباره، <کوچک انتخاب های >bjp. نسبت به فقیران هند سخاوتمندتر از دولت آن در گجرات بوده است. درصد هزینه های پرداخت شده به طرح های رفاهی مانند یارانه غذا و سوخت پخت و پز با میانگین بلندمدت مطابقت دارد. با این حال، دولت مودی نسبت به دولت قبلی خود، بخش بسیار کمتری از درآمدهای مالیاتی مهم هند را به هزینه های اجتماعی، از جمله مراقبت های بهداشتی و آموزش اختصاص می دهد (نگاه کنید به نمودار ۲). در سالهای ۲۰۱۸-۲۰۱۹، هزینههای دولت برای سلامت ۳.۲ درصد از Gdp را تشکیل میداد که نسبت به سال قبل از به قدرت رسیدن این کشور ۳.۹ درصد کاهش داشت. هزینه های آموزش با ۳.۱٪ بسیار کمتر از هدف ۶٪ است.
فقیرترین بخشهای کشور بیشتر از همه از دست میدهند، عمدتاً به این دلیل که رشد هند بسیار نابرابر توزیع شده است. طبق آمار رسمی، بیکاری در گجرات ۲.۹٪ است. در اوتار پرادش (بالا)، یک ایالت شمالی فقیر با ۲۴۰ میلیون نفر جمعیت، ۷.۱٪ است. با این حال، bjp در چنین مکانهایی متحمل ضربه کمی شده یا اصلاً آسیب دیده است. این سال اولین حزبی بود که از سال ۱۹۸۵ برای دومین بار متوالی اکثریت را در بالا به دست آورد. چرا؟
بسیاری از پاسخ ها شوونیسم هندوی آن است. در گجرات، بالاو جاهای دیگر، bjp با موفقیت خود را به عنوان مدافع هندوهای طبقه بالا معرفی کرد، در حالی که با سخنان نفرت پراکنی علیه مسلمانان و به اندازه کافی، کاستهای پایین پرجمعیت را آرام کرد. رفاه. با این حال، همچنین به نظر میرسد که هندیها اولویتهای هزینههای آن را بسیار بیشتر از آن چیزی که تصور میشد دوست دارند.
وضعیت طولانی مدت خدمات عمومی – و گسترش گزینههای خصوصی – کاهش یافته است. انتظارات هندی ها از آنها کمتر از یک سوم به مراقبت های بهداشتی عمومی متکی هستند. در یک نظرسنجی بینالمللی در سال ۲۰۱۶، تنها ۴۶ درصد از هندیها موافق بودند که “مسئولیت اصلی ارائه آموزش مدرسه بر عهده دولت است” که کمترین میزان در بین کشورهای مورد نظرسنجی است. در همین حال، پروژههای زیربنایی bjp و تلاشهای بیوقفه برای اعمال بینظمی آقای مودی، پروژهها و نخستوزیر را به یک اندازه نمادهای قدرتمند پیشرفت ملی کرده است.
< p class="article__body-text">همانطور که هرکسی که باthali مقابله کرده است، می داند، خوردن یک انتخاب است. و همینطور حکومت کردن است. همه عناصر سیاست توسعه هندو-ناسیونالیستی برای هندی ها خوب نیست. اما باعث رشد آنها می شود و آنها را برای بازگشت بیشتر نگه می دارد. میزان محبوبیت آقای مودی، در حدود ۷۷ درصد، ممکن است بالاترین رتبه در میان رهبران بزرگ جهان باشد. چشم انداز او برای کسب سومین اکثریت پارلمانی در سال ۲۰۲۴ بسیار قوی به نظر می رسد.■