داستان گیج کردن دلار و فعالان اقتصادی

شوربختانه ایران از جمله کشورهایی است که مدیران سیاسی و اقتصادی آن درک دقیقی از این مقوله ندارند و با وجود اینکه بارها وبارها در هر بازاری از قانون اقتصاد شکست خورده اند اما بازهم می خواهند اراده خود را براین قانون های جاوید تحمیل کنند. هررییس دولتی تصور می کند رییس دولت قبلی به اندازه کافی ولازم زور سیاسی به کارنگرفته و او با بسیج همه نیروها و همه نهادهای قدرت می تواند از شکست فرار کند. روسای بانک مرکزی نیز درایران همین خطای راهبردی را پی در پی آزمون می کنند و هرکدام با شکست سنگین در مقابله با سرکوب قیمتی دلار جای خودرابه فرد دیگری می دهند . محمدرضا فرزین نیز با همین تصوربه رییس دولت وعده داه است قیمت دلار را سرکوب می کند وبرای این سرکوب متاسفانه راه خطا در پیش گرفته و هرچند روز یک دستور درباره یک بخش از اقتصاد صادرمی کند. روزی برای قیمت ارز صادرات پتروشیمی ها دستور صادرمی کند، روزی برای صادرکنندگانی که ارزخودرابرای واردات خود هزینه می کنند نقشه می کشد و…

با همه این دستورها وبرخلاف تصور قیمت دلار دربازاری که بانک مرکزی می گوید وجود ندارد اما با ان مبارزه می کند درروزهای تازه سپری شده نسبت به روزهای آخر اسفند افزایش یافته است. تصور دولت این است که اگر با زور وسرکوب وبگیر وببند قیمت دلار را تثبیت کند نرخ تورم کاهش می یابد و دیگر لازم نیست بودجه کل کشوررا با تجدید نظر روبه رو سازد. الان وضعیت گونه ای است که فعالان اقتصاد ی نمی دانند تصمیم ارزی دولت برای چند روزبعد چیست و انها باید چه کنند. توصیه اقتصاددانان این است به جای سرکوب دلار باید راهی پیداکرد که عرضه ارز بر تقاضای ارز استیلا یابد. جز این راهی نیست و متاسفانه سیاست خارجی ایران راه عرضه بیشتر ارز را بسته است. در شرایطی که ایران در هربشکه نفت صادراتی به چیت ۱۲ دلار تخفیف می دهد باید نیز ازراههای دیگر دلار راسرکوب کند.

ساعت ۲۴