درگیری برای کنترل اینترپل، پلیس های خوب را در مقابل هم قرار می دهد بد

ALI احمد، یک نگهبان امنیتی بریتانیایی، در حالی که در تعطیلات خود در امارات متحده عربی (امارات متحده عربی) در سال ۲۰۱۹ بود، دستگیر شد. او در یک مسابقه فوتبال شرکت کرده بود و پیراهن تیم قطر را بر تن داشت. او نمی دانست که امارات متحده عربی در بحبوحه مناقشه دیپلماتیک شعله ور با قطر است. او می گوید که دستگیر شد، ضرب و شتم شد، برق گرفت، چاقو خورد و از خواب محروم شد. او در نهایت آزاد شد، اما هنوز از فلاش بک رنج می برد.

عدالت در امارات می تواند هم دلخواه و هم خشن باشد. از این رو فعالان حقوق بشر در ۲۵ نوامبر متوجه شدند که یک مقام اماراتی به عنوان رئیس اینترپل، آژانس جهانی پلیس، انتخاب شده است. احمد ناصر الرئیسی تنها بازرس کل وزارت کشور امارات متحده عربی در زمان مصیبت آقای احمد نبود. او متهم به همدستی در آن و سوء استفاده های دیگر است که امارات متحده عربی همه آنها را رد می کند. در همین حال، هو بینچن، یکی از مقامات وزارت امنیت عمومی چین، به عضویت کمیته اجرایی اینترپل انتخاب شد.

اینترپل بزرگترین سازمان پلیس جهان است. اما هیچ عاملی برای خود ندارد و تحقیقات خود را نیز انجام نمی دهد. نقش آن کمک به سازمان های مجری قانون برای ردیابی فراریان و به اشتراک گذاری اطلاعات است. همچنین عملیات برون مرزی را هماهنگ می کند، مانند عملیاتی که امسال شامل واحدهای پلیس تخصصی در ۲۰ کشور، از کامبوج تا ایرلند است. قمار غیرقانونی و کلاهبرداری سرمایه گذاری را هدف قرار داد و بیش از ۱۰۰۰ دستگیر شد.

اینترپل به تحقیق در مورد قاچاق انسان، سوء استفاده جنسی از کودکان و برده داری مدرن کمک می کند و به طور فزاینده ای در مبارزه با تروریسم نقش دارد. هم. این پایگاه داده گسترده ای از پاسپورت های دزدیده شده را اجرا می کند که اغلب توسط مجرمان برای عبور از مرزها استفاده می شود. اهمیت آن با جهانی شدن بیشتر جرایم سازمان یافته افزایش یافته است. یورگن استاک، معاون سابق رئیس جمهور فدرال آلمان، می گوید: «روسای پلیس از سراسر جهان به من می گویند که… ۸۰ یا ۹۰ درصد تحقیقات آنها در مورد جنایات سازمان یافته امروزه جنبه بین المللی دارد. پلیس.

اما در چند سال گذشته، این نگرانی گسترش یافته است که اینترپل تحت نفوذ دولت های سرکوبگر قرار گرفته است. کشورهایی مانند روسیه، چین و ترکیه برای دستگیری تعداد زیادی از افراد، از جمله منتقدان و پناهندگان، درخواست “اعلام قرمز” ارسال کرده اند. آنها همچنین توانسته اند مقامات خود را برای مشاغل عالی انتخاب کنند. در سال ۲۰۱۶، اینترپل یک مقام امنیتی چینی به نام منگ هونگوی را به عنوان رئیس خود انتخاب کرد. دو سال بعد، پس از بازداشت آقای منگ در سفری که به خانه داشت، روسیه نزدیک بود متحد ولادیمیر پوتین را به عنوان جانشین وی انتخاب کند. خانه آقای رئیسی، امارات متحده عربی، یک پادشاهی با سابقه ضعیف حقوق بشری است که دادگاه‌های آن به رهبران غیر منتخب تسلیم می‌شوند.

ارتقای او به اوج شغل نگرانی ها در مورد بازوی بلند رژیم های اقتدارگرا را زنده کرده است. آقای رئیسی حداقل در پنج کشور، از جمله فرانسه، جایی که اینترپل در شهر لیون مستقر است، با شکایت های جنایی بر اساس ادعای دست داشتن در شکنجه و بازداشت خودسرانه مواجه است. امارات متحده عربی این اتهامات را رد کرده است. رسانه های آن که به شدت تحت کنترل هستند، هیچ اشاره ای به آنها نکرده اند. در خلوت، مقامات آنها را به عنوان یک “کمپین بدنام کردن” رد می کنند.

شخصیت شما کیست؟

محدوده رئیس اینترپل برای نفوذ بر سازمان محدود است. شغل او بدون دستمزد و پاره وقت است و به اندازه دبیر کل آژانس، آقای استاک، مهم نیست. بارزترین نقش رئیس جمهور، ریاست مجامع عمومی سالانه سازمان است. اما او همچنین ریاست سه جلسه سالانه کمیته اجرایی اینترپل را بر عهده دارد که بر کار دبیرخانه عمومی آن نظارت دارد. خودی ها می گویند این واقعیت که یک مقام چینی به مدت دو سال ریاست جمهوری را برعهده داشت، بر عملکرد آژانس تأثیری نداشت. اما این به دلیل عدم تلاش نبود. آنها می گویند که آقای منگ به دنبال به دست آوردن اختیارات اضافی بود، اما با فشار بوروکرات ها مواجه شد.

اما آسیب به برند اینترپل عواقب واقعی دارد. سارکا هاورانکووا، معاون اروپای آژانس، که با آقای رئیسی رقابت کرد، می‌گوید: «اگر شهرت شما بد باشد، اعتمادتان را از دست خواهید داد، و بدون اعتماد نمی‌توانید همکاری داشته باشید». او می‌گوید، خطر این است که آژانس‌های پلیس ملی به دنبال راه‌های دیگری برای همکاری باشند، مانند یوروپل، یک گروه منطقه‌ای، که سیستم پلیس بین‌المللی را تضعیف می‌کند. یکی از مقامات سابق اینترپل می‌گوید: «شما باید یک شبکه جهانی داشته باشید، زیرا هرگز نمی‌دانید مجرمان به کجا خواهند رفت.»

شهرت اینترپل قبلاً رو به نابودی بود. آقای منگ، اولین شهروند چینی که به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد، در سال ۲۰۲۰ پس از اعتراف به رشوه به ۱۳ سال و نیم زندان محکوم شد. همسرش می گوید که اتهامات علیه او انگیزه سیاسی داشته است. سال‌ها قبل، جکی سلبی، کمیسر پلیس آفریقای جنوبی و اولین رهبر آفریقایی اینترپل، به دریافت رشوه از یک قاچاقچی مواد مخدر محکوم شد. اخیراً، یک مقام شیلیایی که در سال ۲۰۱۹ به عضویت کمیته اجرایی انتخاب شد، به دلیل ادعای اختلاس ۱۴۶ میلیون دلاری از بودجه عمومی، در سانتیاگو در حصر خانگی قرار گرفت.

تلاش های دولت های مستبد برای استفاده از آن. پلیس بین‌الملل برای شکار یا بازداشت مخالفان در خارج از کشور نیز ابری را بر روی آژانس انداخت. روسیه جدی ترین متخلف بوده است و تقریباً ۴۳ درصد از کل اعلان های قرمز عمومی را به خود اختصاص داده است. (تنها ۷۵۰۰ اعلان قرمز از ۶۶۰۰۰ اعلامیه قرمز در گردش امروز علنی شده است. بقیه فقط در اختیار مقامات مجری قانون است.) از این تعداد، بسیاری از آنها برای مسلمانان روسیه متهم به جرایم تروریستی است. الکسی اوبولنتس، وکیل دادگستری، می گوید که برخی از آنها گناهی بیش از انتقال پول در خارج از کشور به دوستان یا بستگانی که روسیه آنها را تروریست معرفی کرده است، ندارند.

روسیه همچنین بارها از اینترپل درخواست کرده است که این موضوع را صادر کند. اعلامیه های قرمز علیه منتقدان کرملین، از جمله بیل برودر، سرمایه دار بریتانیایی، و میخائیل خودورکوفسکی، الیگارش سابق. تقریباً در سال ۲۰۱۸ زمانی که پلیس اسپانیا او را در مادرید دستگیر کرد، آقای برودر را مسترد کرد، اما او به زودی آزاد شد. (اینترپل می گوید هرگز برای او اخطار قرمز صادر نشده است، اگرچه در سال ۲۰۱۷ برای مدت کوتاهی مورد نوع دیگری از هشدار اینترپل قرار گرفت.) اینترپل همچنین درخواست های روسیه برای قرار دادن آقای خودورکوفسکی، که در لندن در تبعید زندگی می کند، در لیست تحت تعقیب خود رد کرده است.

ترکیه که میزبان مجمع امسال اینترپل بود نیز تلاش کرده است. این کشور با درخواست‌های اعلامیه قرمز علیه اعضای تبعیدی جنبش گولن، یک گروه اسلامی مخفی که متهم به کودتای خشونت‌آمیز در سال ۲۰۱۶ است، اینترپل را پر کرد. (ده‌ها هزار گولنیست از جمله معلمان، وکلا و کارمندان خیریه در ترکیه دستگیر شدند .) آژانس اخیرا اذعان کرد که تقریباً ۸۰۰ درخواست ترکیه را رد کرده است. گزارش شده است که در مقطعی مقامات ترکیه تلاش کردند (و موفق نشدند) نام ۶۰۰۰۰ نفر را در پایگاه داده آژانس آپلود کنند. ماموران ترکیه بدون نگرانی به ربودن هواداران گولن در خارج از کشور و بازگرداندن آنها به ترکیه روی آورده اند. Freedom House، یک سازمان دیده بان آمریکایی، حداقل ۵۸ مورد از این نوع بازگردانی را از ۱۷ کشور فهرست می کند.

چین نیز یک مجرم تکراری است. در سال ۲۰۰۶، حسین سلیل، یک اویغور که به کانادا گریخته بود، در ازبکستان بر اساس حکم اینترپل دستگیر و به چین تحویل داده شد و در آنجا به اتهامات مشکوک تروریستی در زندان به سر می برد. در ماه ژوئیه ادریس حسن، یک اویغور ساکن ترکیه، در مراکش بر اساس یک اخطار قرمز بازداشت شد.

Safeguard Defenders، یک گروه حقوق مدنی، می گوید استفاده چین از به نظر می رسد که اخطارهای قرمز برای منتقدان و مظنونان فساد در دوره ریاست جمهوری شی جین پینگ به طرز چشمگیری افزایش یافته است. در بسیاری از موارد اینترپل بر موضع خود ایستاده است. اعلان قرمز برای آقای حسن در ماه اوت به حالت تعلیق درآمد، اگرچه او همچنان به مبارزه با استرداد ادامه می دهد. چین احتمالا امیدوار بود که آقای منگ، که در آن زمان رئیس پلیس بین‌الملل بود، چنین اعلان‌های قرمزی را در جای خود نگه دارد و به جذب مخالفان بیشتر کمک کند. ناکامی آقای منگ در راضی کردن روسایش در پکن ممکن است به سقوط خودش کمک کرده باشد.

امارات متحده عربی نیز از همین طرح بازی پیروی کرده است. چندین خارجی که به پرنسس لطیفه، دختر حاکم دبی در تلاش برای فرار از حبس خانگی اعمال شده توسط پدرش در سال ۲۰۱۸ کمک کردند، می گویند که متعاقباً موضوع اخطارهای قرمز اینترپل قرار گرفتند که بعداً پس گرفته شد.

اینترپل اصلاحاتی را انجام داده است، به ویژه در روند بررسی درخواست‌های اعلامیه قرمز. دیگر نمی توان چنین اخطاریه هایی را علیه افرادی صادر کرد که یکی از کشورهای عضو آنها را به عنوان پناهنده به رسمیت شناخته است. در نشست خود در استانبول، این سازمان همچنین معیارهای واجد شرایط بودن نامزدهای کمیته اجرایی خود را تقویت کرد. اما انتخابات برای پست بالای اینترپل همچنان مبهم است. نامزدهای ریاست جمهوری تا آغاز مجمع عمومی به طور رسمی معرفی نمی شوند و این امر تضمین می کند که آنها نمی توانند به درستی توسط نمایندگان یا عموم مردم ارزیابی شوند. رای گیری با رای مخفی انجام می شود، که معاملات پشت سر هم را اجتناب ناپذیر می کند.

چین شناخته شده است که از وعده های سرمایه گذاری و کمک برای انتخاب نامزدهای خود به سمتی در مجامع بین المللی استفاده می کند. امارات متحده عربی مظنون است که این کار را برای جمع آوری آرای آقای رئیسی انجام داده است. در طول تابستان، او به آفریقا سفر کرد، با روسای جمهور بورکینافاسو، گامبیا، گینه، گینه بیسائو و سنگال ملاقات کرد و علناً به آنها قول حمایت داد.

کمبود بودجه، زیر آتش

اینترپل برای آژانسی با چنین مسئولیت های گسترده و پیچیده بودجه ضعیفی دارد. بودجه امسال آن تنها ۱۴۵ میلیون یورو (۱۶۴ میلیون دلار) است که ۶۲ میلیون یورو از کمک های قانونی (آمریکا، آلمان و ژاپن بیشترین سهم را می دهند). در گذشته، اینترپل برای جبران کسری وارد معاملات تجاری شد. در سال ۲۰۱۵، مجبور شد همکاری ۲۰ میلیون یورویی با فیفا، سازمان جهانی رسوایی حاکم بر فوتبال را به حالت تعلیق درآورد. از همه چیز به مبارزه با فساد مرتبط بود. سه سال قبل از آن، ۱۵ میلیون یورو کمک مالی از فیلیپ موریس، یک شرکت دخانیات، برای کمک به مبارزه با سیگارهای تقلبی پذیرفت. اینترپل از آن زمان خود را از پول بخش خصوصی کنار گذاشته است. نمایندگان در استانبول به افزایش حدود ۱۵ درصدی بودجه آن به صورت واقعی طی سه سال آینده رای دادند.

اما کارشناسان می گویند که بودجه ناکافی است، به ویژه با توجه به حجم کاری فزاینده. اینترپل در سال ۲۰۰۱ کمتر از ۱۵۰۰ اعلان قرمز صادر کرد. سال گذشته ۱۱۰۰۰ اعلان صادر کرد. برونو مین از Fair Trials، یک ناظر دیگر می گوید: «اعداد نشان می دهد که ظرفیت کافی وجود ندارد. این آژانس اطلاعاتی را در مورد درخواست های رد شده با اعلامیه قرمز منتشر نمی کند. آقای مین می‌گوید: «ما هیچ ایده‌ای نداریم که آیا این سیستم‌های غربالگری [درخواست‌ها] واقعاً کار می‌کنند یا خیر». برای نفوذ در سال ۲۰۱۷، امارات متحده عربی ۵۰ میلیون یورو به بنیاد اینترپل برای جهانی امن‌تر، یکی از بزرگترین کمک‌های مالی در تاریخ آژانس، متعهد شد. گزارشی از سر دیوید کالورت اسمیت، قاضی بازنشسته دادگاه عالی بریتانیا، به این نتیجه رسید که امارات متحده عربی “به دنبال نفوذ نامناسب بر اینترپل از طریق بودجه و مکانیسم های دیگر است”. اینترپل چنین ادعاهایی را رد کرده و علناً از این کمک مالی استقبال کرده است.

اما نگرانی های مشابهی از داخل سازمان نیز وجود دارد. خانم هاورانکووا در مجمع این گروه در روز رای‌گیری ریاست‌جمهوری با اشاره‌ای پنهان به تلاش‌های لابی‌گری امارات متحده عربی گفت: “به دنیا نشان دهیم که اینترپل فروشی نیست.” برخی ممکن است قبلاً به نتیجه دیگری رسیده باشند. ■