در بحبوحه تغییر اتحادهای منطقه ای، آیا اردن به روی ایران باز خواهد شد؟

با توجه به تغییر اتحادها و واقعیت های جدید ژئوپلیتیکی در منطقه، احساس انزوای فزاینده و شاید حتی به حاشیه رانده شدن اردن وجود دارد.

در مقاله‌ای که المانیتور منتشر کرده است، در نتیجه کارشناسان از رهبری خواسته‌اند که به چنین واقعیت‌هایی واکنش نشان داده و کانال‌هایی را با ایران باز کنند. گزیده‌ها در ادامه می‌آیند:

روابط بین امان و تهران برای دهه‌ها ضعیف بوده است – در طول جنگ عراق و ایران در دهه ۱۹۸۰ به پایین‌ترین حد خود رسید، اگرچه اردن تمایلی برای بهبود روابط پس از انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیس‌جمهور ایران در سال ۲۰۱۳ داشت.

>

هنگامی که معترضان ایرانی در ژانویه ۲۰۱۶ به سفارت عربستان سعودی در تهران حمله کردند، اردن روابط خود را با ایران قطع نکرد بلکه سفیر خود را فراخواند.

در اینجا تردیدی وجود ندارد که اقدام دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده در مورد بیت المقدس، ضربه مهلکی به راه حل دو کشور – سنگ بنای امنیت ملی اردن – وارد کرده است.

دولت راست افراطی اسرائیل دشمن منافع اردن تلقی می شود و اتخاذ تدابیر یکجانبه برای تحکیم تسلط خود بر کرانه باختری به صداهای یهودی تندرو که ادعا می کنند یک کشور فلسطینی از قبل وجود دارد – در اردن – اعتبار می بخشد.

به این ظن فزاینده اضافه شده است که عربستان سعودی و امارات ممکن است مایل به دور زدن اردن برای عادی سازی روابط با اسرائیل باشند.

در میان چنین تحولات جدی، تعدادی از کارشناسان بانفوذ خواستار پاسخ اردن با بهبود روابط با تهران شده اند. عریب الرنطاوی، تحلیلگر سیاسی، در روز ۲۶ دسامبر در روزنامه Addustour از دولت خواست تا از نمونه امارات متحده عربی الگوبرداری کند.

او نوشت: تجارت بین ایران و امارات، دو کشوری که از نظر سیاسی با هم اختلاف دارند، سالانه بیش از ۱۷ میلیارد دلار است و با این حال ابوظبی رهبری کمپین ضد ایرانی را بر عهده دارد.

رنتاوی افزود: ما هیچ اختلافی با تهران نداریم و نباید در صف مقدم کشورهای مخالف آن باشیم. ما باید روابط را عادی کنیم و سفیر خود را فوراً بازگردانیم.»

محمد ابو رومان، مفسر سیاسی، در روز ۲۶ دسامبر در روزنامه الغد نوشت، همچنین از دولت خواست که به روی ایران باز شود «به ویژه اکنون که تهران با بازار وسیع و پیشنهاد دائمی خود دروازه ورود به عراق است تا نفت ارزان را در اختیار ما قرار دهد. “

اما وی افزود: «چنین اقدامی نباید به این معنا باشد که ما باید اتحادهایمان را تغییر دهیم، بلکه باید به ما این فرصت را بدهد که از منافع ملی خود محافظت کنیم.» ابو رومان گفت: “ما باید آگاه باشیم که از نظر سیاسی منزوی شده ایم و با متحدان سنتی خود اختلافات عمیقی داریم.”

جمعه غنیمت، سردبیر الغد، همچنین از اردن خواست تا “ائتلاف های سنتی خود را در زمانی که تهران پیام های مثبتی به اردن ارسال می کند، بازنگری کند”.

او در ۱۹ دسامبر نوشت: “ما باید درها را برای بازیکنان جدید، به ویژه آنهایی که در کنار ما هستند باز کنیم… ایران به ما پیشنهاد مشارکت اقتصادی می دهد و ما باید بپذیریم.”

مجتبی فردوسی پور سفیر ایران در اردن در مصاحبه ای با المانیتور که در ۱۹ دسامبر منتشر شد، گفت: «وقتی درهای ارتقا و تحکیم روابط اقتصادی بین ایران و اردن باز شود، طرف اردنی بیشترین سود را خواهد برد. بازار ایران ۸۰ میلیون نفر است، در حالی که بازار اردن حدود ۹ میلیون نفر است.

فردوسی پور خاطرنشان کرد: در سال ۲۰۱۵ ایران و اردن برای تشکیل کمیته های مشترک اقتصادی به توافق رسیدند، اما پس از آتش گرفتن روابط عربستان و ایران، سفارت عربستان در تهران تعطیل شد، سفیر اردن در تهران در سال ۲۰۱۶ احضار شد و کمیته ها فعالیت های خود را به حالت تعلیق درآوردند. کار.

دولت اردن تاکنون هیچ نشانه ای مبنی بر آمادگی برای تغییر وضعیت اتحادهای خود یا بهبود روابط با تهران نشان نداده است. مطمئناً هر گونه عادی سازی بین اردن و ایران در این مقطع حساس مورد استقبال متحدان این پادشاهی در خلیج فارس یا واشنگتن نخواهد بود.

اردن از زمان آغاز به‌عنوان پادشاهی در سال ۱۹۴۶، توانسته است بر چالش‌های وجودی متعددی هم در سطح منطقه و هم در سطح داخلی غلبه کند. اکنون به نظر می رسد که سال ۲۰۱۸ یکی از این چالش ها را آغاز خواهد کرد.