دستگاه‌های فکس و فروشگاه‌های فقط پول نقد: ژاپن برای دیجیتالی شدن تلاش می‌کند
توکیو، ژاپن – ریویچی اوکی، مانند اکثر صاحبان رستورانی که می شناسد، فقط پول نقد می پذیرد.
Ueki که مالک نسل پنجم Asahi، یک رستوران رامن در منطقه تاریخی Asakusa توکیو است، نمی‌خواهد هزینه‌های کارت اعتباری را بپردازد یا به زحمت با پلتفرم‌های پرداخت دیجیتالی مانند Apple Pay و LINE Pay برخورد کند.
«من برخی از مشتریان را دارم که می‌خواهند با کارت اعتباری پرداخت کنند و می‌گویند پول نقد ندارند. من به آنها می گویم که برای دریافت پول از خودپرداز به فروشگاه رفاه بروند.
علیرغم محبوبیت رو به رشد پرداخت بدون نقد در سراسر جهان، Ueki برنامه‌ای برای تغییر به این زودی ندارد.
اوکی گفت: «لازم نیست زیرا با آنچه که داریم راحت هستیم»، و توضیح داد که کارها از «قدیمی‌ها» در کسب و کار خانوادگی او به همین شکل انجام می‌شده است.
او افزود: “اگر به آن فکر کنم، به نوعی عجیب است اما هرگز به آن فکر نکرده ام.”
ترجیح اوکی در میان هموطنانش معمول است.
در حالی که پرداخت‌های بدون نقد در ژاپن در دهه گذشته بیش از دو برابر شده است – به گفته وزارت اقتصاد، تجارت و صنعت به ۳۶ درصد در سال ۲۰۲۲ – این نسبت بسیار عقب‌تر از همتایان منطقه‌ای مانند کره جنوبی و سنگاپور است، جایی که بیشتر معاملات انجام می‌شود. بدون پول نقد هستند.
عشق همیشگی ژاپن به پول نقد تنها نمونه ای از سستی غول آسیای شرقی در مورد اقتصاد دیجیتال است.
ژاپن که در تصورات غربی به عنوان یک جامعه آینده نگر به دلیل کلاسیک های علمی تخیلی مانند بلید رانر و آکیرا جاودانه شده است، همچنان در زمینه های با فناوری پیشرفته مانند رباتیک پیشرو در جهان است.
با این حال، سومین اقتصاد بزرگ جهان، از بسیاری جهات دیگر، به شدت در گذشته گیر کرده است.
بسیاری از خدمات دولتی ژاپن هنوز به صورت آنلاین قابل دسترسی نیستند و به فرم های کاغذی یا بازدید از یک اداره دولتی محلی متکی هستند. دستگاه های فکس اغلب در محل کار به جای ایمیل استفاده می شوند، در حالی که مهر و موم فیزیکی معروف به “hanko” بر امضای دیجیتال ترجیح داده می شود.
آژانس دیجیتال ژاپن، نهاد دولتی که مسئول رهبری تحول دیجیتال کشور است، تخمین زده است که ۱۹۰۰ رویه بین دولتی متکی به فناوری ذخیره سازی قدیمی مانند سی دی، مینی دیسک و فلاپی دیسک است.
در طول همه‌گیری کووید-۱۹، یک مقام محلی در استان یاماگوچی پس از ارسال فلاپی دیسکی حاوی اطلاعات شهروندان به یک بانک محلی برای توزیع پرداخت‌های کمک‌رسانی خبر داد، که در نتیجه درگیری ایجاد شد که یکی از ساکنان به اشتباه دریافت کرد. مبلغ یکجا ۴۶.۳ میلیون ین (۳۳۱۰۰۰ دلار).
در آخرین رتبه‌بندی رقابت‌پذیری دیجیتال جهانی که توسط مؤسسه توسعه مدیریت منتشر شده است، ژاپن پس از سنگاپور، کره جنوبی، هنگ‌کنگ، تایوان و چین در رتبه ۲۹ از ۶۳ اقتصاد قرار گرفت.
مارتین شولز، اقتصاددان ارشد سیاستگذاری در شرکت خدمات فناوری اطلاعات فوجیتسو، گفت که وابستگی ژاپن به سیستم های قدیمی تا حدی به دلیل موفقیت این کشور در دستیابی به کارایی در سطح جهانی با استفاده از فناوری آنالوگ است.
«وقتی سیستم‌های قطار شما مانند ساعت در ثانیه کار می‌کنند، برای جایگزینی آنها با یک سیستم دیجیتال که به آن دست می‌یابد، اما هزینه‌های انتقال هنگفتی را بدون دستاوردهای اضافی قابل توجه خواهد داشت – محاسبه بسیار متفاوت از زمانی است که شما یک سیستم نسبتاً نامرتب دارید. شولز، که مشاور دولت ژاپن نیز هست، به الجزیره گفت.
دولت ژاپن مدت‌هاست که نیاز به مقابله با وضعیت عقب ماندگی دیجیتالی کشور را تشخیص داده است، که تهدیدی برای تضعیف تلاش‌ها برای افزایش بهره‌وری و احیای اقتصاد ۴.۹ تریلیون دلاری است که امروز کوچک‌تر از آنچه پس از ترکیدن حباب دارایی‌های بزرگ در کشور بود. اوایل دهه ۱۹۹۰.
در گزارشی در سال ۲۰۱۸، وزارت اقتصاد، تجارت و صنعت هشدار داد که ژاپن به دلیل شکست کسب‌وکارها در اتخاذ سیستم‌های دیجیتال با یک “صخره دیجیتالی” مواجه شده است و شرکت‌هایی را برای متحمل شدن زیان تا ۱۲ تریلیون ین (۸۶.۱ دلار) می‌سازد. bn) هر سال پس از ۲۰۲۵.
فومیو کیشیدا، نخست وزیر ژاپن، متعهد شده است که انتقال دیجیتالی کشور را تسریع کند، از جمله با صرف ۵.۷ تریلیون ین (۴۲ میلیارد دلار) برای بهبود زیرساخت های دیجیتال در مناطق منطقه، جایی که کمبود نیروی کار به دلیل جمعیت سالخورده کشور به شدت احساس می شود.
کیشیدا با حفظ سمتی که توسط سلف خود یوشیهیده سوگا ایجاد شده بود، یک وزیر دیجیتال اختصاصی به نام تارو کونو را نیز منصوب کرد که بر روی فلاپی دیسک‌ها اعلام “جنگ” کرده و به طعنه درباره پارازیت دستگاه فکس خود علیرغم زندگی در یک “جامعه بسیار پیشرفته” کنایه زده است. .
برای ژاپن، همه‌گیری یک زنگ بیدارباش بود.
به گفته شولز، در حالی که سایر کشورهایی که در مسیر دیجیتالی‌سازی قرار داشتند، توانستند از بحران برای کشف راه‌های جدید کسب‌وکار استفاده کنند، ژاپن متوجه شد که تنها «بنیاد» را برای عصر دیجیتال ایجاد کرده است.
“مردم از ملاقات خوشحال می شوند، ملاقات های حضوری را ترجیح می دهند. همه چیز با همه‌گیری تغییر کرد و این ایده این بود: «اوه وای، ما می‌دانیم که نسبتاً عقب مانده‌ایم، اما اکنون این جهش بزرگ از نظر دیجیتالی شدن داریم، بنابراین این یک دستاورد بزرگ و به نوعی تغییر دهنده بازی خواهد بود». شولز گفت.
شولز گفت: «[اما] نتیجه این بود که، نسبت به سایر کشورها، دیجیتالی شدن ژاپن در واقع بسیار کندتر بود. “تأثیر کلی دیجیتالی شدن از نظر خدمات جدید، ارزش افزوده جدید در مقایسه با سایر کشورها محدودتر بود.”
جامعه سالخورده ژاپن نشان می‌دهد که تحول دیجیتال آن ممکن است یک نبرد دشوار باشد.
پس از دهه‌ها نرخ پایین زاد و ولد، دولت انتظار دارد تا سال ۲۰۳۰ ۴۵۰۰۰۰ کارگر در فناوری اطلاعات و ارتباطات کمبود داشته باشد.
بوروکراسی سفت و سخت ژاپن نیز در برابر تغییر مقاوم است.
روزنامه یومیوری شیمبون در مقاله‌ای به مناسبت یک سال از تأسیس آژانس دیجیتال در سال گذشته، گزارش داد که کار آن به دلیل مخالفت آژانس‌های دیگر متوقف شده است. طبق گزارش‌ها، بخش‌های غیرهمکار شامل وزارت دادگستری و دولت‌های محلی می‌شدند که با طرح‌هایی برای پذیرش سیستم‌های مدیریت مبتنی بر ابر تا سال ۲۰۲۵ مخالفت کرده بودند.
Ueki، مالک رستوران رامن، گفت که بسیاری از ژاپنی‌ها در مورد تلاش برای پیشرفت یا تغییر وضعیت موجود در دوگانگی مشترک او هستند.
اوکی گفت: «از آنجایی که ما در مدرسه برای رعایت قوانین آموزش دیده‌ایم، فکر می‌کنم هنوز این ذهنیت را داریم که نباید هیچ اشتباهی انجام دهیم.
او افزود: “من حدس می‌زنم که من یک فرد خوش شانس هستم زیرا این نگرش من است.” “من با کسب و کار و زندگی روزمره ام که راحت است، مشکلی ندارم.”