دموکراسی در آسیا در حال احیا است

0

به گزارش اخبار تازه و به نقل از Economist:

تاو CHAGRIN از ده ها سال عجیب وجود این ستون این است که جوامع عادلانه، آزاد و باز در آسیا در بیشتر آن زمان در حال عقب نشینی بوده اند. پیشرفت های طلایی در دموکراسی آسیایی در دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ بود، زمانی که دیکتاتوری در فیلیپین، کره جنوبی و تایوان به طرز چشمگیری سقوط کرد. در سال‌های اخیر آزادی در عقب بوده است.

به این داستان گوش دهید.
< span class="css-1fs0t47 emsvzne0">از صدا و پادکست بیشتر در iOS یا اندروید .

مرورگر شما از عنصر پشتیبانی نمی‌کند.

به حملات رودریگو دوترته، رئیس جمهور فیلیپین تا سال گذشته. یا تلاش در کامبوج توسط مرد قدرتمند آن، هون سن، برای از بین بردن مخالفان. یا نارندرا مودی ، نخست وزیر هند، در حال تشویق تنش های فرقه ای و ارعاب منتقدان خود در رسانه ها. یا اقدام اندونزی برای جرم انگاری توهین به رئیس جمهور. استثنای اصلی این روند اخیر، به طرز غم انگیزی، به انطباق با آن ختم شده است. در سال ۲۰۱۵، انتخابات شاد در میانمار به نیم قرن حکومت نظامی پایان داد. اما در سال ۲۰۲۱، ژنرال ها با یک کودتای خشونت آمیز قدرت را پس گرفتند و آنگ سان سوچی و دولتش را به زندان انداختند. آنها از آن زمان تاکنون از طریق ترور بر کشور حکومت کرده اند.

اما، احتمالاً اگر امیدوار باشیم، نقاط روشن دموکراتیک دوباره در آسیا ظاهر می شوند. بسیاری انتظار داشتند که حکمرانی جانشین آقای دوترته به همان اندازه ساده و تهدیدآمیز باشد. فردیناند «بونگ بونگ» مارکوس، بالاخره پسر دزدسالار فقیدی است که فیلیپینی‌ها در سال ۱۹۸۶ او را بیرون کردند. اعضای ارشد کابینه او توانا و عملگرا هستند. او می‌خواهد بر اساس عملکرد اداری‌اش قضاوت شود و تا کنون، این کار دلسردکننده نیست.

تا اینکه در ماه ژوئیه، سریلانکا در حال فرود آمدن به یک دیستوپیا تحت ریاست خانواده راجاپاکسا بود. توسط گوتابایا، رئیس گروهبان مته آن، و برادران چنگالش. سپس، در کمال تعجب آقای راجاپاکسا، اعتراضات مردمی سال گذشته او را مجبور به فرار از کشور و قبیله اش از قدرت کرد. روزهای اولیه بهبودی سریلانکا است. اما برکناری راجاپاکسا پیش شرط اساسی آن بود.

قدرت در دسامبر گذشته در فیجی دست به دست شد، اما بدون هیچ چیزی شبیه آشفتگی که می ترسید. نخست وزیر سابق آن، فرانک باینیماراما، که به مدت ۱۶ سال پس از یک کودتا در قدرت بود، نتوانست دوباره در انتخابات پیروز شود و پس از کمی فکر کردن، موافقت کرد که کناره گیری کند. مالزی در ماه گذشته شاهد انتقال مسالمت آمیز قدرت بود – انتقالی که باعث شد انور ابراهیم، ​​اصلاح طلب اغلب خنثی شده، نخست وزیر شود.

در تایلند، یکی دیگر از رهبران کودتا به نام پرایوت. چان-اوچا و دوستانش از دوران ارتش اکنون یک دولت ظاهرا غیرنظامی را اداره می کنند و وعده انتخابات امسال را می دهند. چنگ آنها کمتر از آنچه که می خواهند مطمئن است. یک مخالف متمرکز و تقریباً شاد در حال ظهور است علیه “عموهای پیر”، همانطور که اعضای آن با تمسخر آقای پرایوت و تیمش را صدا می کنند. و اگر چه در میانمار جنگ زده چیزی برای لبخند زدن وجود ندارد، ژنرال بی رحم مین آنگ هلائینگ الهام بخش مبارزه قدرتمندی برای دموکراسی است. همانطور که در ایران، نسلی از شهروندان جوان، کمتر سنتی و خواستارتر از بزرگترهای خود، نشان داده اند که حاضرند برای آزادی خود بمیرند. دموکراسی مطمئناً در نهایت به میانمار بازخواهد گشت.

نقاط نوری لزوماً یک الگو نیستند. و باید گفت که بخش های وسیعی از آسیا هنوز دموکراسی را نمی شناسند. چین، لائوس و ویتنام سه مورد از چهار دیکتاتوری لنینیستی بازمانده در جهان هستند و سپس کره شمالی قرار دارد. با این حال، به نظر می رسد که حال و هوای سیاسی در آسیا تغییر کرده است.

اقتدارگرایی رو به زوال است زیرا کالاها را تحویل نمی دهد. تحسین آسیایی ها از مدل حکومتی چین با اشتباهات رئیس جمهور شی جین پینگ در مدیریت اقتصاد، کووید-۱۹ و روابط با آمریکا کاهش یافته است. پیشرفت فاجعه بار ولادیمیر پوتین در اوکراین، هواداران رئیس جمهور روسیه را در آسیا به هم ریخته است. در سریلانکا، راجاپاکساها به دلیل اینکه اقتصاد را به زمین زده بودند، تعقیب کردند.

علاوه بر این، بسیاری از کشورهای آسیایی مدت‌هاست که ابزار لازم برای بازگشت به مسیر اصلی را دارند. . سیستم‌های به سبک وست‌مینستر در فیجی، مالزی و سری‌لانکا، اگرچه گاهی مورد سوء استفاده قرار می‌گرفتند، اما پشتوانه بازگشت آن‌ها به عادات پاسخگوتر بود. با وجود همه عقب‌نشینی‌ها در هند و اندونزی، سنت‌های انتخابات آزاد آنها راهی به سوی احیای دموکراتیک ارائه می‌کند. در جاهای دیگر، مستبدان فاسدی که برای تقویت مشروعیت خود در انتخابات تقلبی برگزار می‌کنند، ممکن است گاهی کنترل روند را از دست بدهند. با برگزاری انتخابات در کامبوج در ماه ژوئیه، حتی آقای هون سن نشان می دهد که مخالفت های سیاسی، که زمانی به طور عجولانه اجازه داده می شد، به طرز ناامیدکننده ای دشوار است. حزب حاکم او تضمینی برای حضور در انتخابات نیست. بذر تجدید دموکراتیک در آسیا در همه جا نهفته است.

از بانیان، ستون نویس ما در آسیا بیشتر بخوانید:
<. a href="/asia/2023/02/01/chinas-put-upon-maritime-neighbours-are-pushing-back">همسایگان دریایی چین در حال عقب نشینی هستند (۱ فوریه)
روهینگیاها در آرزوی خانه های خود در میانمار هستند، اما نمی توانند به عقب برگردند (۲۶ ژانویه)
چه کسی می تواند معنی آسیا را تعریف کند؟ (۱۹ ژانویه)

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.