دیوان عالی آمریکا تسویه حساب مذهبی را بررسی می کند محل کار

وزمان جرالد گراف در سال ۲۰۱۲ به‌عنوان یک حمل‌کننده پست برای خدمات پستی ایالات متحده مشغول به کار شد، رعایت دقیق سبت مسیحی هیچ مشکلی ایجاد نکرد. اما پس از اینکه USPS با Amazon یک سال بعد شروع به تجارت کرد—ارائه اینترنت بسته‌های غول‌پیکر هر روز هفته – آن تعهدات ساباطری به یک مسئله تبدیل شد. روسای روستایی-پنسیلوانیا آقای گروف برای مدتی راه‌هایی برای پذیرش او پیدا کردند، اما همکاران از گرفتن شیفت‌های او خسته شدند و به او دستور داده شد که یکشنبه‌ها گزارش دهد. آقای گروف امتناع کرد و نامه‌های توبیخ و تعلیق گرفت. در نهایت، در سال ۲۰۱۹، او استعفا داد.

آقای گروف دو بار در دادگاه‌های پایین‌تر شکست خورد. او ادعا کرد USPS منع تبعیض مبتنی بر مذهب در عنوان هفتم قانون حقوق مدنی ۱۹۶۴ را نقض کرده است. در ۱۸ آوریل، زمانی که Groff v DeJoyبه دادگاه عالی ، قضات از راست به چپ — و وکلای هر دو احزاب – نقاط مشترکی پیدا کردند. همه موافق بودند که دادگاه در سال ۱۹۷۷ اشتباه کرد، زمانی که در ترانس ورلد ایرلاینز علیه هاردیسون نوشت که شرکت ها نیازی به “بیش از کمترین هزینه” هنگام ارائه اقامتگاه های مذهبی ندارند. . به نظر همه، این فرمول‌بندی نتوانست وعده عنوان هفتم را که کسب‌وکارها باید به چنین درخواست‌های دینی پاسخ دهند، مگر اینکه “مشکل بی‌دلیل بر اداره کار کارفرما” وارد کنند.

تلاش برای نجات Hardison از تست deminimis مورد تحقیر جهانی، قاضی برت کاوانا به پاورقی در تصمیم اشاره کرد که در آن روشن می شود که تنها نشان دادن هزینه های “قابل توجه” می تواند کارفرما را از انجام وظیفه مبنی بر ایجاد فضایی برای اعمال مذهبی کارمند رها کند. قاضی نیل گورسوچ در گفتگو با الیزابت پرلوگار، وکیل کل، که از خدمات پستی دفاع می کرد، بر این موضوع تاکید کرد. او گفت که هر دو طرف توافق دارند که اینکه آیا یک کسب و کار باید مسکن ارائه دهد “وابسته به زمینه است”، و اینکه حمایت از حقوق شهروندی باید قوی باشد، نه “کوچک”. و، قاضی گورسوش پیشنهاد کرد، ممکن است بین «مشکل یا هزینه قابل توجه» (استاندارد پیشنهادی آقای گراف) و «هزینه قابل توجه» (هاردیسون) روشنایی زیادی وجود نداشته باشد. پس چرا، قاضی گورسوچ پرسید، چرا دیوان عالی نباید این موضوع را روشن کند، پرونده را به دادگاه بدوی بازگرداند و بنابراین “با آن تمام شود”؟

قاضی النا کاگان مقداری آب خنک روی این محلول ظاهری ریخت. او گفت که تمام “کامبایا-ینگ” در انتزاع دوست داشتنی است، اما طرفین هنوز در مورد اینکه آیا آقای گروف حق داشت هر یکشنبه مرخصی بگیرد یا خیر، اختلاف نظر دارند – و به طور کلی، در حال حاضر اختلاف نظر زیادی بین طرفین وجود دارد. “در مورد اینکه کدام موارد نیاز به اسکان دارند”.

خانم پریلوگار استدلال کرد که عنوان VII شرکتی را ملزم نمی‌کند که محل اقامتی فراهم کند که به‌طور مداوم کارکنانش کم باشد یا هفته به هفته اضافه کاری بپردازد. سه نفر از همکاران آقای گروف به قدری اذیت شدند که مجبور بودند در روزهای یکشنبه جای او را پر کنند که یکی استعفا داد، یکی منتقل شد و دیگری شکایت کرد. خانم پرلوگار گفت که این به عنوان “مشکل ناروا تحت هر استاندارد معقولی” به حساب می آید. وکیل آقای گراف، آرون استریت، گفت که این رویکرد “اثری را در برهم زدن … هر گونه مراسم ساباطری” که “در هسته اصلی” آنچه کنگره در هنگام تصویب عنوان هفتم سعی در محافظت از آن داشت، خواهد داشت.

میکا شوارتزمن، استاد حقوق در دانشگاه ویرجینیا، قبل از بحث شفاهی گفت که اکثر ناظران انتظار داشتند دادگاه هاردیسون را رد کند. اما اصل جلسه، این پیش‌بینی را در شرایط متزلزل‌تری قرار می‌دهد. سه قاضی لیبرال تر – کتانجی براون جکسون، قاضی کاگان و سونیا سوتومایور – ممکن است حداقل دو محافظه کار را در کنار خود داشته باشند تا به سابقه تقریباً پنج دهه ای پایبند باشند.

به نظر می رسد قاضی گورسچ و کاوانا بیشتر مشتاق توضیح دادن هستند تا رها کردن سابقه هاردیسون و سومین منصوب دونالد ترامپ، ایمی کونی بارت نیز به وضوح کمتری اشاره کرد. قاضی کاگان گفت که می‌تواند روی «مثل یک انگشت» حساب کند که دادگاه چند بار سابقه قانونی مشابهی را که کنگره می‌تواند به تنهایی رفع کند، لغو کرده است.

قاضی ساموئل آلیتو تندتر برخورد کرد. موقعیت، به خانم پریلوگار گفت که او واقعاً از ادعای او مبنی بر اینکه دادگاه ها عنوان هفتم را صادقانه اجرا کرده اند، تحت تأثیر قرار گرفته است. او گفت که دوستان دادگاه از “مسلمانان، هندوها، یهودیان ارتدوکس [و] ادونتیست های روز هفتم” ادعا می کنند که هاردیسون به آزادی مذهبی آنها آسیب رسانده است. “آیا آنها اشتباه می کنند؟” بله، خانم پرلوگار گفت. سوابق نشان می دهد که “منطقه حفاظتی قابل توجهی برای اعمال مذهبی” در طول دهه ها دعوی در دادگاه های آمریکایی وجود دارد.

به استثنای قاضی آلیتو و شاید قاضی کلارنس توماس، که کمی صحبت کردند. به نظر می رسید که دادگاه از درخواست خانم پرلوگار مبنی بر عدم تکان دادن قایق با ارائه یک استاندارد جدید استقبال کرده است. قاضی سوتومایور در اواخر جلسه دادرسی گفت: «آنچه برای من روشن است، پس از این همه بحث، این است که اگرچه برخی «ممکن است بخواهند شفافیت مطلق ارائه کنند، اما ما نمی‌توانیم چیزی را ارائه کنیم؟» قاضی کاوانا نیز به نظر مستعفی به نظر می رسید. او گفت: «مطمئن نیستم، ما می‌توانیم یک کتابچه راهنمای کامل درباره نحوه اجرای آن به شما بدهیم.»■

با Checks and Balance ، خبرنامه هفتگی فقط برای مشترکین ما، در صدر سیاست آمریکا بمانید. وضعیت دموکراسی آمریکا و مسائلی که برای رأی دهندگان مهم است.