رشد سریع کاربران اینترنت در هند متوقف شده است

وزمان هند اولین قرنطینه خود را در سال ۲۰۲۰ اجرا کرد و مدارس آن به آموزش آنلاین رفتند، شارمیلا خود را در بلاتکلیفی دید. او یک خدمتکار در حومه غربی بمبئی است. او پسر و دخترش را در یک مدرسه شهریه ثبت نام کرده بود. اما خانواده او تنها یک گوشی هوشمند داشتند. بنابراین فرزندان او یا باید از برخی کلاس های آنلاین صرف نظر کنند یا یکی باید همه آنها را از دست بدهد. خوشبختانه، کارفرمایانش یک گوشی هوشمند دوم را با هزینه ۱۰۰۰۰ روپیه (۱۲۲ دلار) به او دادند. این بیشتر از دستمزد ماهانه شارمیلا است.

اکثر هندی‌ها فاقد چنین خیری هستند. از حدود یک میلیارد کاربر تلفن همراه در کشور، یک سوم هنوز از گوشی‌های دمدمی قدیمی، عمدتاً برای تماس‌های صوتی استفاده می‌کنند. و داده های اخیر نشان می دهد که آنها قصد ارتقاء آنها را ندارند. همه به جز نسبت کمی از کاربران اینترنت هندی با استفاده از تلفن های خود آنلاین می شوند. با این حال تعداد اتصالات پهن باند بی سیم ثابت است. در اکتبر سال گذشته، آخرین ماهی که ارقام در دسترس است، رگولاتور مخابرات ۷۹۰ میلیون اتصال پهن باند بی سیم را شمارش کرد که به سختی از اوج قبلی ۷۸۹ میلیونی که در آگوست ۲۰۲۱ ثبت شده بود، فراتر رفت. (تعداد مشترکین کمتر از این است، زیرا بسیاری از آنها مردم بیش از یک اتصال دارند.)

فروش گوشی های هوشمند کاهش یافته است. به گفته idc، یک محقق بازار، پس از یک دهه رشد، فروش به ۱۶۱ میلیون دستگاه در سال ۲۰۲۱ به اوج خود رسید که تخمین می‌زند سال گذشته این تعداد به ۱۴۸ میلیون کاهش یافت. در همین حال، میانگین قیمت گوشی‌های هوشمند از ۱۶۳ دلار قبل از همه‌گیری به ۲۲۰ دلار در سال ۲۰۲۲ افزایش یافته است.

قیمت‌ها تا حدی به دلیل عوامل جهانی، از جمله تنگناهای زنجیره تامین، قرنطینه‌های چین در حال افزایش است. و افزایش هزینه قطعات ناوکندر سینگ از idc می‌گوید، اما به این دلیل است که تولیدکنندگان دیگر ارزش آن را ندارد که گوشی‌های فوق‌العاده ارزان بفروشند. به گفته شرکت تحقیقاتی Counterpoint، سهم بازار گوشی‌های هوشمند با قیمت کمتر از ۱۰۰ دلار از ۳۰ درصد در سال ۲۰۱۹ به ۱۲ درصد در سال گذشته کاهش یافته است. قبل از همه‌گیری، حدود ۵ میلیون نفر هر ماه از یک دمدمیل به یک گوشی هوشمند مبادله می‌کردند. شیلپی جین، تحلیلگر کانترپوینت، می گوید که این میزان در سال گذشته به حدود ۳ میلیون کاهش یافت. اشتراک های تلفن همراه نیز ارزان تر می شوند. در سال منتهی به ژوئن ۲۰۲۲، قیمت ها ۲۸٪ افزایش یافت. انتظار می‌رود که امسال تعداد افرادی که از احمق به باهوش تبدیل می‌شوند، دوباره کاهش یابد.

رشد توقف در استفاده از اینترنت پیامدهای عمیقی برای میلیون‌ها خانواده فقیر خواهد داشت. دولت به طور فزاینده‌ای از راه‌حل‌های آنلاین، از جمله رزرو واکسیناسیون کووید-۱۹، پیش‌فرض شده است. در ابتدا به اکثر بزرگسالان زیر ۴۵ سال بدون گوشی هوشمند گفته شد که برای ثبت نام به یک اداره دولتی سفر کنند. تنها پس از سروصدا و سر و صدا، واکسیناسیون داخلی مجاز شد.

و این ردیف اشتیاق رسمی برای دیجیتالی شدن را کاهش نداده است. هدف یک برنامه جدید این است که به هر هندی “روشی بدون دردسر برای دسترسی و اشتراک گذاری دیجیتالی سوابق سلامتی خود ارائه دهد”. دولت مشتاقانه پرداخت های دیجیتال را از طریق واسط پرداخت های یکپارچه خود، یک سیستم بدون نقد که محبوبیت گسترده ای به دست آورده است، ترویج می کند. سیستم هویت ملی مبتنی بر بیومتریک آن اکنون تقریباً همه ساکنان هند را پوشش می دهد و در تعامل با ایالت کاملاً اجباری است. یک برنامه ردیابی کووید نیز فقط به نام داوطلبانه بود.

تعدادی از مطالعات اخیر به مقیاس و ناعادلانه عمیق کمبود دیجیتال اشاره دارد. gsma، یک سازمان تجارت مخابراتی، تخمین می‌زند که نیمی از مردان بزرگسال هندی در سال ۲۰۲۱ تلفن هوشمند داشتند. فقط یک چهارم زنان هندی این کار را می‌کردند. شکاف دیگر بین روستایی و شهری هند است. ضریب نفوذ اینترنت در شهرها ۱۰۳ درصد (به دلیل افراد با چندین اتصال) و ۳۸ درصد در روستاها است. سه چهارم فارغ التحصیلان به نوعی تلفن همراه دارند، در حالی که سه چهارم آنهایی که تحصیلات ابتدایی دارند اینگونه نیست.

این نابرابری ها به خطر افتادن آنچه بسیار امیدوارکننده بوده است، می پردازد. تلاش برای بهبود حکومت هند از طریق دیجیتالی کردن. آپار گوپتا از بنیاد آزادی اینترنت، یک سازمان حقوق دیجیتال، می‌گوید: «ارزیابی اینکه چه چیزی آن را بهتر می‌کند باید از دیدگاه یک هندی متوسط ​​باشد. “و متوسط ​​هندی ها، به ویژه در مناطق روستایی، به اینترنت دسترسی ندارند.”■