رفع منبع آب ملی بریتانیا یک ماراتن

تاو باب تیلور توضیح می‌دهد که TOWN هاوانت بر روی بزرگ‌ترین میدان طبیعی چشمه‌های اروپا بنا شده است که از آب بارانی که در ساوث داونز می‌ریزد و در یک سفره گچی نفوذ می‌کند، تغذیه می‌شود. بیشتر آب به دریا می رود. اما در سه سال آینده شروع به پر شدن یک مخزن خواهد کرد.

با توجه به باز شدن در سال ۲۰۲۹، مخزن Havant Thicket – یک همکاری بین آب پورتسموث، جایی که آقای تیلور مدیر اجرایی آن است، و همسایه Southern Water – اولین مخزن بریتانیا از اوایل دهه ۱۹۹۰ خواهد بود. برخی دیگر به همراه طرح‌هایی برای انتقال آب بین رودخانه‌ها، از طریق کانال‌ها و لوله‌های مسافت طولانی، و بازیافت فاضلاب تصفیه‌شده، روی تخته‌های ترسیمی قرار دارند. شرکت‌های آب در انگلستان و ولز (اسکاتلند و ایرلند شمالی شرکت‌های دولتی خود را دارند) همچنین قصد دارند نشت‌ها را به نصف و تقاضا را بیش از یک پنجم کاهش دهند. منابع باید تا سال ۲۰۵۰ در برابر خشکسالی شدید مقاوم باشند.

پس از سال ۲۰۲۲ %D8%8C%20%D8%AE%D8%B4%DA%A9%E2%80%8C%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86%20%D8%AA%D8%A7%D8%A8%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%20%D8%AF%D8%B1%2027%20%D8%B3%D8%A7%D9%84%20%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA%D9%87%D8%8C%20%D8%AF%D8%B1%20%D8%A7%D9%88%D8%A7%D8%B3%D8%B7%20%D9%82%D8%B1%D9%86%20%D8%A8%D9%87%E2%80%8C%D8%B7%D9%88%D8%B1%20%D9%86%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86%E2%80%8C%DA%A9%D9%86%D9%86%D8%AF%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C%20%D8%AF%D9%88%D8%B1%20%D8%A8%D9%87%20%D9%86%D8%B8%D8%B1%20%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%B1%D8%B3%D8%AF.%20%D8%B9%D9%84%DB%8C%D8%B1%D8%BA%D9%85%20%D8%B4%D9%87%D8%B1%D8%AA%20%D9%86%D9%85%D9%86%D8%A7%DA%A9%20%D8%A8%D8%B1%DB%8C%D8%AA%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D8%8C%20%D8%AA%D8%BA%DB%8C%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%AA%20%D8%A2%D8%A8%20%D9%88%20%D9%87%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C%20%D8%A8%D9%87%20%D9%88%DB%8C%DA%98%D9%87%20%D8%AF%D8%B1%20%D8%AC%D9%86%D9%88%D8%A8%20%D8%B4%D8%B1%D9%82%DB%8C%20%D8%A7%D9%86%DA%AF%D9%84%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%D8%8C%20%D8%A2%D8%AA%D8%B4%20%D8%B3%D9%88%D8%B2%DB%8C%20%D8%A8%DB%8C%D8%B4%D8%AA%D8%B1%DB%8C%20%D8%B1%D8%A7%20%D8%A8%D9%87%20%D9%87%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%87%20%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%AF.%20%D9%87%D9%85%DA%86%D9%86%DB%8C%D9%86%20%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C%20%D8%B4%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D8%AA%D8%B1%20%D8%B1%D8%A7%20%D8%AA%D9%87%D8%AF%DB%8C%D8%AF%20%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%DA%A9%D9%86%D8%AF%20%DA%A9%D9%87%20%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%AF%20%D8%A8%D9%87%20%D8%AC%D8%A7%DB%8C%20%D9%BE%D8%B1%20%DA%A9%D8%B1%D8%AF%D9%86%20%D8%B0%D8%AE%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%8C%20%D9%81%D8%A7%D8%B6%D9%84%D8%A7%D8%A8%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%20%D9%88%20%D8%B0%D8%AE%DB%8C%D8%B1%D9%87%E2%80%8C%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C%20%D8%B1%D8%A7%20%D8%AA%D8%AD%D8%AA%20%D8%A7%D9%84%D8%B4%D8%B9%D8%A7%D8%B9%20%D9%82%D8%B1%D8%A7%D8%B1%20%D8%AF%D9%87%D8%AF%20%D9%88%20%D8%A8%D8%B1%DB%8C%D8%AA%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%DB%8C%DB%8C%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%20%D8%B1%D8%A7%20%D8%A8%D8%A7%20%D9%85%D9%86%D8%B8%D8%B1%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C%20%DA%A9%D9%87%20%D9%81%D8%A7%D8%B6%D9%84%D8%A7%D8%A8%20%D8%A8%D9%87%20%D8%B1%D9%88%D8%AF%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%20%D9%88%20%D8%AF%D8%B1%DB%8C%D8%A7%20%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%B1%DB%8C%D8%B2%D8%AF%D8%8C%20%D8%B1%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%B1%20%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%DA%A9%D9%86%D8%AF.%20%D8%A7%D9%81%D8%B2%D8%A7%DB%8C%D8%B4%20%D8%AC%D9%85%D8%B9%DB%8C%D8%AA%20%D8%A8%D9%87%20%D8%AA%D9%82%D8%A7%D8%B6%D8%A7%20%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D9%81%D8%B2%D8%A7%DB%8C%D8%AF.

در همین حال، آژانس محیط‌زیست، یک تنظیم‌کننده، می‌خواهد آب کمتری از منابع مصرف‌شده بیش از حد مصرف شود، و تامین‌کنندگان را مجبور به یافتن جایگزین‌هایی می‌کند. تقریباً تمام آب هاوانت تیکت به آب جنوبی می رود، که باید برداشت خود را از رودخانه های حساس به محیط زیست قطع کند. (Southern که تامین مالی این مخزن را انجام می دهد، همچنین امیدوار است که فاضلاب بازیافتی را از محل کار مجاور به آن بفرستد.)

کمیته تغییرات آب و هوا (ccc)، که به دولت مشاوره می دهد، در ۲۹ مارس گفت که این کشور “به طور قابل توجهی آماده” برای اثرات گرم شدن سیاره است. با توجه به تامین آب، ccc با اندکی تاریک‌تر اضافه کرد که برنامه‌های کاهش نشت و تقاضا، حداقل، “معتبر” بوده و پیشرفت در برنامه‌ریزی منابع جدید را نشان می‌دهد.

برنامه کلی در اصل طرحی است که توسط کمیسیون ملی زیرساخت (NIC)، یک نهاد مشورتی دیگر، در سال ۲۰۱۸ تهیه شده است. این طرح اضافه کردن ظرفیت ۴۰۰۰ مگالیتر در روز است. (Ml/d) تا سال ۲۰۵۰، بیش از یک چهارم در دسترس بودن معمول فعلی. NIC بر این باور است که تا سال ۲۰۵۰ در برابر خشکسالی شدید – یعنی خشکسالی با شانس یک در ۱۷ تا سال ۲۰۵۰ – انعطاف پذیری را فراهم می کند.

انتظار می‌رود این ۴۰۰۰Ml/d تقریباً در بخش‌های مساوی ناشی از کاهش تقاضا، کاهش نشت و زیرساخت‌های جدید باشد. تقاضا باید ساده ترین باشد. با ۱۴۵ لیتر در روز – ۳۵ لیتر بالاتر از هدف بلندمدت – بریتانیایی ها بیش از بسیاری از اروپایی های دیگر مصرف می کنند (نمودار را ببینید). اما همانطور که NIC در گزارشی در ۲۷ مارس اشاره کرد، در دهه گذشته تغییر چندانی نکرده است.

بسیاری از خانواده ها انگیزه ای برای کاهش هزینه ندارند. کمی بیش از ۶۰٪ دارای کنتورهای آب هستند (قبض‌های دیگران بر اساس ارزش‌های دارایی قدیمی است. )، اما فقط ۳٪ دارای “هوشمندترین” نوع هستند که بیشترین داده ها را به آنها می دهد. Ofwat، تنظیم کننده اقتصادی صنعت، افزایش قیمت ها را کمتر از تورم نگه داشته است. در سال ۲۰۲۳-۲۰۲۴ متوسط ​​قبض آب و فاضلاب سالانه ۴۴۸ پوند (۵۵۰ دلار) خواهد بود. دولت از اجباری کردن کنتورها در خارج از مناطق «تنش‌زده» خودداری کرده است.

تامین‌کنندگان در عین حال مشتریان را تشویق کرده‌اند که «نشت‌کننده‌ها» را بررسی کنند، که ۴۰۰ لیتر در سال می‌تواند تخلیه شود. دور، و دیگر نشت های پنهان. نویل مونکستر، مدیر منابع استراتژیک تیمز واتر، می‌گوید نشتی از لوله‌های مشتریان یک سوم کل شرکت او را تشکیل می‌دهد.

اگر لوله‌های شرکت‌ها نشتی کمتری داشته باشند، متقاعد کردن ممکن است آسان‌تر باشد. گزارش NIC پیشرفت‌های اخیر را تحسین می‌کند – نشت از سال ۲۰۱۹ تا ۱۱ درصد کاهش یافته است – اما اضافه می‌کند که برنامه‌های ترکیبی شرکت‌ها کمتر از هدف ۲۰۵۰ است. آقای Muncaster می‌گوید، تکنیک‌های تشخیص جدید شامل دستگاه‌های شنود پیشرفته‌ای هستند که آنچه را که می‌شنوند با کتابخانه‌های آنلاین بیش از ۱ میلیون صدا مقایسه می‌کنند.

ساخت زیرساخت‌های جدید از نظر عملی، مالی و سیاسی بسیار سخت خواهد بود. تغییرات اخیر سازمانی باید کمک کند. در سال ۲۰۱۹، سه تنظیم کننده صنعت (Ofwat، آژانس محیط زیست و بازرسی آب آشامیدنی) یک واحد مشترک به نام RAPID تشکیل دادند تا بر پروژه های “استراتژیک” نظارت کنند. و شرکت ها در حال برنامه ریزی در پنج گروه منطقه ای هستند. برخی از پروژه‌ها، از جمله لوله‌ای برای انتقال آب از طولانی‌ترین رودخانه بریتانیا، سورن، به دومین رودخانه طولانی، تیمز، که برای سال ۲۰۵۰ طراحی شده‌اند، نیز از مرزهای منطقه‌ای عبور می‌کنند.

پروژه های بزرگ هزینه بر هستند. در سال ۲۰۱۹، Ofwat به شرکت‌ها اجازه داد تا ۴۶۹ میلیون پوند را فقط برای ارزیابی اولیه پروژه‌های ظرفیت هزینه کنند، زمانی که قیمت‌های آن‌ها را برای سال‌های ۲۰۲۰-۲۵ تعیین کرد (کار بر روی بررسی بعدی، که سال‌های ۳۰-۲۰۲۵ را پوشش می‌دهد، به خوبی در حال انجام است). شرکت ها باید طرح هایی با هزینه بیش از ۲۰۰ میلیون پوند را به مناقصه بگذارند. برای بزرگترین، ممکن است شرکت های تنظیم شده جداگانه وجود داشته باشد.

مخزن‌های جدید مطمئناً برای کسانی که زمین و آرامش آنها توسط کامیون‌ها و بولدوزرها تهدید می‌شود، محبوبیتی ندارند. اعتراضات زیست محیطی نیز قطعی است. برای مثال، در نزدیکی ابینگدون، در آکسفوردشایر، مخالفت شدیدی با مخزن احتمالی تیمز وجود دارد که برای حدود سال ۲۰۴۰ برنامه ریزی شده است. برنامه ریزی برای طرح هایی که از نظر ملی مهم تلقی می شوند ممکن است زمانی ساده تر شود که دولت یک ” بیانیه سیاست ملی ” در مورد زیرساخت های آب که در عمل ، تصمیمات از شوراهای محلی به وزرا تغییر می کند. اما هنوز باید به مردم محلی گوش داده شود.

کار بزرگی وجود دارد که باید انجام شود، یک کار چند دهه ای که مستلزم بحث و ارزیابی مجدد است. به سختی شروع شده است، و ممکن است زودتر شروع شده باشد – که در آن دولت، تنظیم کننده ها و صنعت مقصر هستند. دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدن است. اما با این حال دیر. ■

برای تحلیل تخصصی بیشتر از بزرگترین داستان‌های بریتانیا، ثبت نام در Blighty، خبرنامه هفتگی فقط مشترکین ما.