رمز و راز خرچنگ های تکان دهنده

“T استن رنی، یک ماهیگیر ۶۱ ساله از هارتلپول می‌گوید: «هنوز چیزی برای صید وجود ندارد. “ما هرگز شبیه آن را ندیده ایم.” در اکتبر ۲۰۲۱، هزاران خرچنگ – همراه با خرچنگ، خرچنگ، صدف تیغ و کریل – در سواحل شمال شرقی انگلیس شروع به مردن کردند. مردم محلی مانند آقای رنی، که از ۱۳ سالگی در آنجا ماهیگیری کرده است، آن را «مرگ» می نامند.

سواحل شمال شرقی یکی از زمین های ماهیگیری اصلی بریتانیا است، به ویژه برای صدف ها که بیشتر در نزدیکی ساحل صید می شوند. چندین بندر در امتداد ۷۰ کیلومتری در اطراف دهانه رودخانه تس شاهد ناپدید شدن بسیاری از این صیدها بوده اند.

تحقیق مرگ‌های دریایی دشوار است، و ۱۵ ماه در خرچنگ‌های Teesside یک مورد بسیار دشوار برای شکستن ثابت شده است. اولین نظریه ای که به طور آزمایشی توسط دپارتمان محیط زیست، غذا و امور روستایی (دفرا) پیشنهاد شد، “شکوفه جلبکی” بود – زمانی که خوشه های وسیعی از فیتوپلانکتون ها زندگی دریایی از اکسیژن را از دست می دهند. اما شکوفه‌ها معمولاً فصلی هستند، بنابراین نمی‌توان توضیح داد که چرا شستشوهای کوچک‌تر در طول سال ۲۰۲۲ ادامه یافت و چرا بسیاری از خرچنگ‌ها در حال تکان خوردن بودند.

ماهیگیران محلی هزینه مطالعه خود را پرداخت کردند، که نظریه دوم را ایجاد کرد: این که خرچنگ ها توسط مواد شیمیایی مانند پیریدین مسموم می شوند، مواد شیمیایی که پس از دهه ها فعالیت صنعتی در رسوبات ذخیره شده بود. تی ها و سپس با لایروبی آزاد شدند. نمایندههای حزب کارگر و اعضای شورا، بن هوچن، شهردار محافظه کار تیزاید را متهم به گسترش بی پروا freeport . آقای هوچن گفت که آنها از ماهیگیران به عنوان “پیاده” استفاده می کردند.

دفرا ماه گذشته گزارش جدیدی از “پنل متخصص مرگ و میر سخت پوستان”، گروهی از دانشمندان و کارشناسان صنعت منتشر کرد. نتیجه گیری شد که هر دو شکوفه جلبکی و پیریدین به ترتیب علل “بعید” و “بسیار بعید” از مرگ بودند. همچنین هیچ مدرکی دال بر ارتباط با لایروبی پیدا نکرد. در عوض انگشت خود را به سمت مقصر سوم، یک پاتوژن جدید، نشانه رفت.

بیشتر کارشناسان این پانل را معتبر می دانند. آقای هوچن به منتقدان خود گفت: «علم را دنبال کنید». لایروبی در این ماه مجدداً آغاز شد تا یک اسکله جدید برای بندر آزاد ایجاد شود. با این حال راز هنوز حل نشده است. هنوز پاتوژن جدیدی شناسایی نشده است. مطالعه Defra فقط می‌گوید که نظریه جدید “محتمل‌تر از نبودن” بود. همچنین اشاره می‌کند که عوامل متعددی ممکن است برای “تخریب محیط زیست دریایی” ترکیب شده باشند. جان باثول، زیست‌شناس دریایی در دانشگاه دورهام، می‌گوید: «درست مانند کووید-۱۹، ما می‌دانیم که عوامل بیماری‌زای دریایی احتمالاً در تخریب‌شده‌ترین مکان‌ها به وجود می‌آیند – و این به معنای مناطق صنعتی سابق مانند Teesside است.

اگر بیماری جدیدی پدیدار شده باشد، انتشار آن ممکن است خطرناک باشد. پانل Defra به مثال لانگ آیلند ساوند، خور نزدیک نیویورک، که در آن ۱۱ میلیون خرچنگ در سال ۱۹۹۹ مردند، اشاره می کند. دانشمندان بعداً متوجه شدند که یک انگل مسئول آن بوده است. صنعت خرچنگ هرگز بهبود نیافته است. برخی کارشناسان می گویند که دولت بریتانیا می تواند اقداماتی را برای بهبود نظارت و حذف خرچنگ های آلوده انجام دهد.

اما فوریت وجود ندارد. ترز کافی، وزیر محیط زیست، گفته است که هیچ تحلیل دیگری توسط سازمان های دولتی انجام نخواهد شد. دانشگاهیان به دنبال بودجه برای تحقیقات بیشتر هستند، اما این زمان می برد. در همین حال، ماهیگیرانی مانند آقای رنی در بلاتکلیفی به سر می برند. در سفر اخیر او هیچ خرچنگی پیدا نکرد اما تعداد غیرمعمول ماهی هاگ، یک گروتسک تولید لجن و خرگوش های دریایی را دید. او می‌گوید: «موجودات مرگ، از ویرانی ته دریا تغذیه می‌کنند.» ■

برای تحلیل تخصصی بیشتر از بزرگترین داستان‌های بریتانیا، ثبت نام در Blighty، خبرنامه هفتگی فقط مشترکین ما.