روسیه آزار و شکنجه یک مهم حقوق بشر را تشدید می کند گروه

تاو حملات در ساعت هفت صبح روز ۲۱ مارس آغاز شد. تیپ های پلیس مسلح متشکل از ۱۲ نفر هر کدام به دوازده آدرس مسکو رفتند و آنها را وارونه کردند. آنجا که اسنادی پیدا کردند، آنها را مهر و موم کردند. جایی که کامپیوترها را پیدا کردند، آنها را مصادره کردند. آنجا که ارواح می یافتند، می نوشیدند. هدف این حملات جنایتکاران معمولی نبودند، بلکه هشت روشنفکر نرم‌الحساب، چند تن از آنها سالخورده بودند که برای Memorial ، یک گروه حقوق بشری که اکنون در روسیه ممنوع شده است.

این هشت نفر برای بازجویی به اتهام “بازپروری نازیسم” بازداشت شدند، که ممکن است تا پنج سال حبس داشته باشد. پرونده‌ای که علیه آن‌ها تنظیم می‌شود بی‌اهمیت است: پایگاه‌های اطلاعاتی یادبود قربانیان ترور سیاسی شوروی به طور تصادفی شامل سه همکار واقعی نازی‌ها در میان بیش از چهار میلیون نام دیگر بود. پایگاه‌های اطلاعاتی مدت‌هاست که سرویس‌های مخفی روسیه را که خود را وارث KGB می‌دانند شرمنده کرده‌اند. الکساندرا پولیوانوا، یکی از هشت کارمند یادبود، می‌گوید: اما افسران تحقیق به موضوعات غیر مرتبط با تاریخ نیز علاقه داشتند: «آنها به هر دلیلی در مورد الکسی ناوالنی و اوکراین سؤال کردند.»

مورد به وضوح مربوط به نازیسم نیست. حتی استفاده از این کلمه در رابطه با یادبود، که برای مبارزه با توتالیتاریسم و ​​افراط گرایی تأسیس شده است، مضحک است. به نظر نمی رسد که هدف آن شخص خاصی باشد. خانم پولیوانوا فکر می کند که قصد دارد پیامی برای توقف تحقیق یا انتشار حقوق بشر، جنایات جنگی یا حقیقت تاریخی ارسال کند، زیرا هر اثری از این دست اساس جنگ امپراتوری ولادیمیر پوتین را تضعیف می کند. مموریال در طول سال ها چنین پیام هایی دریافت کرده است، اما همه آنها را نادیده گرفته است. در سال ۲۰۱۵ به عنوان “عامل خارجی” نامگذاری شد. در دسامبر ۲۰۲۱ رسماً توسط دولت منحل شد. در اکتبر ۲۰۲۲ از مقر خود بیرون رانده شد. در همان روز جایزه صلح نوبل به آن اهدا شد و آن را با فعالان اوکراینی و یک مدافع حقوق بشر از بلاروس به اشتراک گذاشت.

دیمیتری موراتوف، که جایزه نوبل سال قبل را به عنوان ویراستار دریافت کرد. نووایا گازتا، یک روزنامه مستقل، نشان می دهد که مقامات سرسختی دانشمندان خوش اخلاق مموریال را که مصمم به ماندن در روسیه هستند دست کم گرفته اند. او می گوید: «آنها هنوز نمی توانند درک کنند که یادبود چگونه در فضای اردوگاه های زندان مخالفان شوروی ساخته شده است. آقای موراتوف می‌گوید که اعضای مموریال را تشویق به ترک روسیه کرده است، اما با موفقیت کمی. آنها اشراف متفکر و جسوری هستند که نشان می دهند از افرادی که به نظر آنها کشور ما را به فاجعه می کشند نمی ترسند.

خانم پولیوانوا از Memorial گفت که از زمانی که مقامات در اوایل ماه مارس اخبار مربوط به پرونده جنایی را فاش کردند، این گروه انتظار چنین حملاتی را داشت. اما او و همکارانش دوباره بر تصمیم خود برای ماندن تاکید کردند. او می گوید که آنها باید به رفع “فاجعه” جامعه روسیه کمک کنند. حتی اگر جنگ به پایان برسد و اوکراین سرزمین‌های خود را پس بگیرد، روس‌ها در فضا ناپدید نخواهند شد.» او سال ۲۰۲۳ را به عنوان یک “نقطه پایین” می بیند: زندگی اکنون برای افرادی مانند او به همان اندازه برای ناراضیان شوروی از دهه ۱۹۶۰ تا ۸۰ دشوار است.

روز پس از یورش ها. بسیاری از کارکنان یادبود راهی موزه گولاگ مسکو شدند. در آنجا آنها در مراسم رونمایی از کتاب جدیدی درباره آندری ساخاروف، مخالف مشهوری که در سال ۱۹۸۰ توسط لئونید برژنف، رهبر وقت شوروی به تبعید داخلی فرستاده شد، شرکت کردند. این کتاب، بر اساس فایل‌های مخفی KGB، تلاش‌های جامع و بیهوده سیستم برای ساکت کردن او را مستند می‌کند. صرف انتشار آن در فضای سیاسی کنونی یک دستاورد است. جو در افتتاحیه مایوس کننده بود، اما برخی از آنها از پیروزی نهایی آقای ساخاروف بر ماشین شوروی الهام گرفتند. ایرینا شرباکووا، یکی از نویسندگان، گفت: داستان داوود و جالوت به ما امید می دهد.

برای دیگران، آن زمان گذشته است. آقای موراتوف که به مدت سه دهه در آب های خائنانه قدرت روسیه حرکت می کند، می گوید: “بازار امید بسته است، ما به سادگی معامله این سهام را متوقف کرده ایم.” دست کم شش نفر از همکارانش در طول سال ها کشته شده اند. جریان های خطرناک اکنون در مسیر یادبود حرکت می کنند. او می‌گوید: «مقامات تصمیم گرفته‌اند یادبود را تخریب کنند و دهان این افراد را ببندند. “آنها متوقف نخواهند شد.” ■