زمان نگاه کردن به ایران برای سرمایه گذاری است

شما در حال سرمایه گذاری در کشوری بزرگ با ۸۰ میلیون نفر و تولید ناخالص داخلی نسبتاً مرفه سرانه تقریباً ۲۰,۰۰۰ دلار هستید.

امسال انتخاباتی دموکراتیک داشت که در آن اصلاح‌طلبان بر خلاف پوپولیسمی که در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته دیده می‌شود، مجدداً با مأموریت افزایش تجارت با سایر نقاط جهان پیروز شدند. پایتخت آن پر از تاریخ و در عین حال جهانی است، و گردشگری اخیراً افزایش یافته است.

با این حال، سرمایه گذاری خارجی، به ویژه از جهان غرب، بسیار کمتر از آن چیزی است که در کشوری با چنین بازار داخلی بزرگی انتظار دارید.

آن کشور ایران است. آیا زمان ورود مخالفان فرا رسیده است؟ مقاله ای که توسط Frontera News منتشر شده است به دنبال پاسخ به این سوال است. اخبار تجاری، تحقیقات سرمایه گذاری و تحلیل ریسک سیاسی را در بازارهای مرزی و نوظهور جهان ارائه می دهد.

این مقاله با بررسی «پرونده علیه ایران» آغاز می‌شود، جایی که به تحریم‌های یکجانبه آمریکا علیه جمهوری اسلامی اشاره می‌کند که تجارت با این کشور را پیچیده کرده است.

در این مقاله آمده است که نگرانی دیگر، اتکا به صنعت نفت و گاز است و توضیح می دهد که نفت بر اقتصاد ایران مسلط است و به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان اوپک، چند نگرانی مرتبط وجود دارد.

یکی از آنها انتقال به انرژی جایگزین است که قیمت نفت را در میان عرضه فراوان از دیگر کشورها کاهش داده است. کشورهایی مانند عربستان سعودی، قطر و امارات متحده عربی، درآمدهای نفتی را به صندوق‌های جنگی بزرگ و تولید ناخالص داخلی سرانه هنگفت رسانده‌اند – ایران دیر وارد حزب شده است و منابع مشابهی برای چرخش گسترده به صنایع دیگر ندارد. نگرانی دیگر این است که صادرات آنها چقدر به راحتی تحت تأثیر تحریم ها قرار می گیرد – آنها از سال ۱۶-۲۰۱۲ این را تجربه کردند و منجر به رشد منفی ۱.۵ درصدی تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۱۵ شد.

این نوشته سپس با عنوان فرعی «مورد ایران» به سمت روشن وضعیت ایران می‌رود. موارد زیر از این بخش گرفته شده است:

 اخبار بد قیمت دارد

تحریم ها و قیمت پایین نفت به طور کامل توسط سرمایه گذاران در ایران قیمت گذاری شده است. بله، می‌توان تحریم‌ها را بازگرداند و قیمت‌های نفت را پایین‌تر آورد، اما به طور کلی، اخبار بد قیمت‌گذاری شده‌اند و موارد مثبت آن بسیار بیشتر از نزولی است.

بیایید بگوییم که تهدیدهای ترامپ [دونالد، رئیس جمهور آمریکا] مبنی بر اینکه توافق هسته ای ایران و آمریکا «بسیار بسیار بد» است، به نتیجه نمی رسد و با رعایت این توافق، تحریم ها همچنان کاهش می یابد. این یک تغییر کامل برای اقتصاد خواهد بود، زیرا پول غرب برای اولین بار از زمان اولین تحریم‌ها علیه ایران در سال ۱۹۷۹ به طور جدی در جریان است.

قابل درک است که در حالی که تحریم‌های سازمان ملل در ژانویه ۲۰۱۶ لغو شد، ایران هنوز از مزایای آن بهره نبرده است، زیرا بسیاری از کشورها و شرکت‌ها قبل از انجام تجارت در آنجا احتیاط می‌کنند.

با این حال، وقتی در نظر بگیرید که تحریم‌ها به مدت ۳۷ سال ایران را تحت تأثیر قرار داده است و ممکن است بالاخره نوری در انتهای تونل روشن شود، پتانسیل صعودی در اینجا بسیار قوی است، به ویژه با حمایت داخلی برای تضمین ادامه کاهش تحریم‌ها.

در صورت تداوم کاهش تحریم‌ها، یک دیاسپورای قابل توجه و مقدار زیادی سرمایه مسدود شده در سراسر جهان نیز می‌تواند به شروع رشد اقتصادی کمک کند.

 چین از قبل وارد شده است

اکثر مردم بر این باورند که سرمایه گذاری خارجی چین در آفریقا یا آسیا متمرکز است. اما با تحریم های جهان غرب علیه ایران، چین نیز با بیش از ۴۰ درصد صادرات و واردات به بزرگترین شریک تجاری ایران تبدیل شده است.

استراتژی یک کمربند، یک جاده چین از زمانی که ایران به دروازه ای به اروپا تبدیل شده است، به شدت به نفع ایران بوده است. با تامین مالی از چین، ایران در حال تبدیل شدن به یک قطب حمل و نقل با محوریت اصلی بنادر ریلی و دریایی است.

زیرساخت های ساخته شده با تخصص و منابع مالی چینی در سراسر کشور در حال ظهور است.

 احتمال موفقیت زیاد

یکی از دلایل اصلی علاقه سرمایه گذاران به بازارهای مرزی این است که در ابتدای چرخه اقتصادی به امید کسب بازدهی بزرگ وارد شوند، زیرا اقتصاد وارد فاز رشد سریع می شود.

ایران مورد جالبی است که در آن تولید ناخالص داخلی سرانه آن نسبتاً بالا است، اما در آن صنایع به شدت توسعه نیافته به دلیل تقریبا ۴۰ سال تحریم وجود دارد. گردشگری یک میوه بسیار کم آویزان است، مانند تجارت با شرکت های غربی.

شانس موفقیت جمعیت بزرگی (هجدهمین رتبه در جهان) است که دارای تحصیلات عالی با نرخ سواد بالای ۹۵٪ هستند. جمعیت نیز نسبتاً جوان است و حدود نیمی از جمعیت آن زیر ۳۰ سال سن دارند. هر دوی این عوامل به رشد استارتاپ و صحنه فناوری در ایران کمک کرده اند.

وقتی پتانسیل ایران را با سایر کشورهایی که به دلیل تحریم ها عقب مانده اند مقایسه می کنید – کوبا، جمهوری دموکراتیک کنگو، کره شمالی یا سودان – این تضاد از نظر عملکرد نسبتاً خوب ایران بسیار زیاد است.

مورد میانمار، کشوری که اکنون با برداشتن تحریم‌ها و در آغوش گرفتن جهان غرب در حال شکوفایی است، یک مورد امیدوارکننده برای ایران است و ایران از جایی که میانمار در زمان پایان تحریم‌ها قرار داشت بسیار جلوتر است.