زمان گسترش معاملات آلمان و ایران است

زیگمار گابریل، معاون صدراعظم و وزیر امور اقتصادی و انرژی آلمان، اخیراً در رأس یک هیئت تجاری بزرگ، به امید رونق به موقع به وضعیت پسا تحریم‌ها به تهران سفر کرد. روابط آلمان و ایران.

اما، روزنامه آلمانی دی ولت، با توجه به تحریم‌های موجود آمریکا که بانک‌های آلمانی و دیگر شرکت‌ها را از تعامل با ایران بازمی‌دارد، آن را یک «ماموریت غیرممکن» خوانده است. بررسی اوراسیا.

بانک های آلمانی همچنان محدود هستند و موضوع تامین مالی متاسفانه هنوز حل نشده است. رنه هاروم، رئیس اتاق صنعت و بازرگانی ایران و آلمان به مطبوعات گفت: این یک روند طولانی است و منجر به سرخوردگی می شود.

اما این بدان معنا نیست که وضعیت کاملاً ناامیدکننده است. ماه گذشته، ایلسه آگنر، وزیر امور اقتصادی بایرن در تهران بود و قراردادی را برای افتتاح شعبه سه بانک ایرانی در مونیخ امضا کرد.

در حالی که دو بانک بزرگ آلمان، Commerzbank AG و Deutsche Bank AG همچنان از تجارت با ایران اجتناب می‌کنند، بانک‌های کوچک‌تری مانند Europaeische-Iranische Handelsbank AG در هامبورگ اعتبار اسنادی ارائه می‌دهند، بنابراین معاملات تجاری بین شرکت‌های ایرانی و آلمانی را تسریع می‌کنند.

هاروم می گوید انتظار می رود تجارت بین دو کشور در سال ۲۰۱۷ به ۵ میلیارد یورو و در سال های آینده به ۱۰ میلیارد یورو برسد.

وی در اولین نشست اتاق مشترک که اواخر سپتامبر در تهران برگزار شد، گفت: تجارت دوجانبه در سال ۲۰۱۵ به ۲.۵ میلیارد یورو رسید.  

هاروم اضافه کرد که آلمان مایل است به بزرگترین شریک تجاری ایران تبدیل شود و جایگزین چین شود که تجارت آن با ایران در سال گذشته (مارس ۲۰۱۵-۲۰۱۶) به بیش از ۲۲ میلیارد دلار رسید.

بر اساس گزارش گمرک جمهوری اسلامی ایران، مبادلات تجاری ایران و آلمان در سال گذشته به ۲.۱۳ میلیارد دلار رسید که نسبت به سال قبل ۲۵ درصد کاهش داشته است.

هیأت تجاری آلمان شامل شرکت‌های بزرگ، متوسط ​​و کوچک بود که به دنبال سهمی از بازار ایران بود که با توافق هسته‌ای باز شد، توافقی که نزدیک به ۹ ماه پیش اجرایی شد.

آلمان تاکنون در زمینه بهره‌برداری از فضای جدید تجاری ایران از فرانسه، ایتالیا، چین و کره جنوبی عقب‌تر بوده است و در واقع ممکن است در این مرحله برای آلمان غیرممکن باشد که موقعیت ممتاز گذشته خود را به عنوان شماره یک ایران به دست آورد. شریک تجاری.

از سال ۲۰۱۲، تجارت آلمان با ایران به دلیل تحریم های مرتبط با هسته ای آسیب دیده است و با توجه به ترکیب اسیدی هر دو تحریم ایالات متحده، دولت آلمان برای عادی سازی روابط تجاری و غیرتجاری با ایران نیاز به تلاش بسیار زیادی دارد. بازدارندگی های مرتبط و انبوهی از موانع سیاسی.

با این وجود، به نظر می رسد دورنمای کاهش محدودیت ها در تجارت آلمان و ایران روشن است و غول های آلمانی مانند زیمنس، دایملر، فولکس واگن و تعدادی از شرکت های انرژی، محیط زیست و پتروشیمی به ظاهر تردید خود را برای سرمایه گذاری های جدید در ایران کنار گذاشته اند.

بر این اساس، آخرین آمار IRICA نشان می دهد که تجارت دوجانبه در حال حاضر شاهد بازگشت مجدد است.

ایران در چهار ماهه نخست سال جاری ۱۰ هزار و ۴۰۰ تن کالای غیرنفتی به ارزش ۸۷ میلیون دلار به آلمان صادر کرد که نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۱.۴ درصد افزایش داشت. پسته، فرش، خاویار، زعفران و خرما از عمده‌ترین صادرات بودند.

در همین مدت بیش از ۴۱۹ هزار تن کالا به ارزش ۶۷۱.۳ میلیون دلار از این کشور اروپایی وارد شد که نشان دهنده افزایش ۱۸ درصدی نسبت به مدت مشابه سال قبل است. واردات عمدتاً شامل ماشین آلات صنعتی، غلات، مواد دارویی و محصولات فولادی بود.

سفر گابریل، حتی اگر اندکی موفقیت آمیز باشد، حتی ممکن است راه را برای سفر رسمی حسن روحانی، رئیس جمهور ایران به آلمان، هموار کند، با این فرض که تهران و برلین می توانند در رفع اختلافات خود در زمینه حقوق بشر و درگیری در سوریه پیشرفت کنند.

این سفر قبل از هر چیز یک سفر اقتصادی محور است و آلمان و ایران به خوبی می توانند روابط تجاری خود را با وجود اختلافات ژئوپلیتیکی طولانی گسترش دهند.

در مجموع، بدبینی روزنامه آلمانی ذکر شده در بالا ممکن است اغراق آمیز باشد و منطق سرمایه داری آلمان احتمالاً یک پیشرفت به موقع در روابط ایران و آلمان را دیکته می کند که کاملاً در قلمرو احتمالات واقع بینانه است.