زمین لرزه های ترکیه و سوریه هر دو را لرزاند کشورها
به گزارش اخبار تازه و به نقل از Economist:
تاو سکوت غیر قابل تحمل ترین قسمت بود. هر ربع ساعت، بولدوزرها و جرثقیل ها که در میان آوارها حفر می کردند، کار خود را متوقف می کردند تا امدادگران بتوانند فریاد افرادی را که در زیر آن گیر افتاده بودند بشنوند. هیچ کدام وجود نداشت – فقط گریه و دعای اقوام و دوستان ناظر. آوار تنها چیزی بود که از یک ساختمان ۱۴ طبقه در آدانا، شهری با ۱.۸ میلیون نفر جمعیت در جنوب ترکیه باقی مانده بود. چند صد متر دورتر صحنه تکرار شد. جمعیتی دیگر، یک بلوک آپارتمانی دیگر به تلی از کلوچه های سیمانی تبدیل شده است.
مرورگر شما از عنصر پشتیبانی نمی کند.
مقیاس کامل ویرانی های ناشی از زمین لرزه های دوقلوی ۷.۸ و ۷.۵ ریشتری که در ۶ فوریه جنوب ترکیه و شمال سوریه را لرزاند ناشناخته مانده است. تا اوایل ۹ فوریه، تعداد قربانیان تنها در ترکیه به ۱۳۰۰۰ نفر رسیده بود. در سوریه از ۳۰۰۰ گذشت. این اعداد قرار بود بسیار بیشتر شوند. در سرتاسر منطقه فاجعه، صدها جسد هر ساعت از زیر آوار بیرون کشیده می‌شد و تنها چند بازمانده پیدا می‌شد. تیم های امداد تنها بخشی از ۶۰۰۰ ساختمانی را که در ترکیه فرو ریخته بود، حفاری کرده بودند.
در اسکندرون، شهری در دریای مدیترانه، آتش سوزی بندر را در نوردید و یک کانتینر کشتی را بلعید. پس از دیگری چادرهای سفید محل اسکان آوارگان ناشی از زلزله در سراسر حومه شهرها جوانه زدند. در جنوب آن، شهر آنتاکیا، شهری با ۴۰۰۰۰۰ نفر که جانشین انطاکیه باستان است، به نظر می رسید که با فرش بمباران شده است. در مرکز شهر، عملاً هر ساختمان دیگری ویران شد. جسدهایی که از زیر آوار بیرون کشیده شده بودند، در فرش پیچیده شده بودند، در کنار مجروحان در خیابان اصلی قرار گرفتند. داوطلبان و کارگران شهرداری غذا توزیع کردند. مردی به شدت مجروح که روی پیاده رو دراز شده بود تلاش کرد تا هوشیار بماند. برادرش فریاد زد: پیش من بمان. ما هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن با هم داریم.»
تیم‌های نجات غرق شدند. بیرون از خانه ای که فرو ریخته بود، زنی مسن از سربازان التماس کرد که از بولدوزر برای یافتن پسرش که در داخل آن گیر افتاده است استفاده کنند. نیروها از دستان خود استفاده کردند و توضیح دادند که از تجهیزات سنگین آنها برای جستجوی بازماندگان استفاده می شود. یکی گفت: «خاله، ما باید چند انتخاب سخت بگیریم. “پسرت احتمالا مرده است.” در جای دیگر مردی به والدین مسن خود که در داخل خانه گیر افتاده بودند، از سوراخی در آوار غذا داد.
دولت می گوید ۶۰,۰۰۰ مقام از جمله ۱۸,۰۰۰ ژاندارم و ۱۰,۰۰۰ پلیس را مستقر کرده است. هزاران نفر دیگر از خارج وارد شده اند. در اسکندرون، یک امدادگر از یونان، یکی از دشمنان تاریخی ترکیه، پس از نجات یک دختر از ساختمان فروریخته، اشک ریخت. سربازان از مناطق تحت اشغال ترکیه در سوریه مستقر شدند. رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه در ده استان این کشور که ۱۳ میلیون نفر در آن زندگی می‌کنند، وضعیت فوق‌العاده اعلام کرد.
دولت می گوید که تیم های نجات به تمام مناطق آسیب دیده رسیده اند. مردم محلی مخالف هستند. در آنتاکیا کمک بسیار دیر رسیده است. ناامیدی در حال افزایش است. لوتفو ساواس، شهردار شهر، در ۸ فوریه گفت: «بیش از ۲۰۰۰ ساختمان تخریب شده داریم و تنها به ۲ تا ۳ درصد از آنها رسیده‌ایم. بسیاری از مجروحان قبل از رسیدن آمبولانس ها جان خود را از دست دادند. مردی که بیرون از آوار خانه مادرش نشسته است، گفت: «آنها تجهیزات کافی ندارند. او امید خود را از زنده بودن او قطع کرده بود. در بخش‌هایی از شهر، نیروهای امدادی دولتی در جایی دیده نمی‌شدند.
در سوریه، زمین لرزه منطقه ای را که قبلاً بیش از یک دهه جنگ داخلی ویران شده بود، لرزاند. تلفات تقریباً بین ادلب، استان تحت کنترل شورشیان در شمال غربی و مناطق تحت کنترل رژیم بشار اسد تقسیم شده است. اکثر مردم ادلب از مناطق دیگر سوریه آواره شده اند و در چادرها یا خانه های موقت زندگی می کنند. کلاه سفیدها، یک گروه دفاع غیرنظامی در استان، متأسفانه به خوبی آماده بودند: آنها سال ها را صرف کندن مردم پس از حملات هوایی سوریه و روسیه کرده اند. اما آنها شاید ۳۰۰۰ داوطلب در منطقه ای با بیش از ۴ میلیون نفر داشته باشند. سخنگوی این گروه می گوید که آنها برای ارائه درمان با مشکل مواجه هستند. روسیه و سوریه از بمباران بیمارستان‌ها استفاده کرده‌اند و این استان را با زیرساخت‌های پزشکی کمی رها کرده‌اند.
ارتش ترکیه که پایگاه‌های کوچک در سراسر ادلب، تیم‌های نجات را اعزام کرده است. ترکیه راه نجات ادلب است: حدود ۲.۷ میلیون نفر به کمک‌های بین‌المللی تکیه می‌کنند که بدون رضایت رژیم اسد، تحت یک قطعنامه سازمان ملل شورای امنیت که محدودیت‌هایی را ایجاد می‌کند، به کمک‌های بین‌المللی منتقل می‌شوند. فعالیت در یک گذرگاه مرزی. زلزله آن را غیرقابل استفاده کرده است. نزدیکترین فرودگاه در نزدیکی آنتاکیا به دلیل آسیب دیدن باند پرواز بسته است. جاده‌های مرزی غیرقابل عبور است. در ۷ فوریه UN اعلام کرد که متقابل کمک های مرزی متوقف شده بود، هرچند مقامات امیدوارند که ظرف چند روز از سر گرفته شود.
وضعیت در سرزمین های تحت کنترل رژیم بهتر نیست. به نظر می رسد بدترین تلفات در حلب، دومین شهر سوریه است. اما خسارات گسترده ای در حماه در جنوب و لاذقیه در سواحل وجود دارد. رژیم با بحران های قبلی خوب عمل نکرده است: برای مدیریت آتش سوزی های جنگلی در غرب سوریه در سال ۲۰۲۰ تلاش کرد و به سختی توانست با همه گیری مقابله کند. در جابجایی ذخایر با مشکل مواجه خواهد شد، زیرا سوخت به دلیل کمبود ارز سخت کمیاب است.
آقای اسد دوستان کمی دارد. رژیم او از غرب خواسته است که تحریم‌های اعمال شده در طول جنگ داخلی را که معافیت‌هایی برای کمک‌های بشردوستانه دارد، لغو کند، اما در عمل می‌تواند کمک‌های بشردوستانه را به تعویق بیندازد. با این حال، مانع بزرگ‌تر، عادت رژیم به رد پیشنهادهای کمک یا سرقت کمک‌های خارجی است. چند کشور پیشنهاد حمایت کرده اند. روسیه که در سوریه حضور نظامی دارد، گفت که سربازانش به پاکسازی آوارها کمک خواهند کرد. امارات متحده عربی کمک های بشردوستانه را از طریق هواپیمای باری ارسال کرد. الجزایر، مصر و ایران نیز قول کمک داده اند. اما تعداد کمی از این کشورها مایل و قادر به ارسال مبالغ قابل توجهی هستند.
برای ترکیه، تخریب خاطرات سال ۱۹۹۹ را زنده می کند، زمانی که زمین لرزه عظیم در حومه استانبول حدود ۱۸۰۰۰ کشته بر جای گذاشت. مردم. آن فاجعه یک مدل توسعه شهری عمیقاً معیوب، شیوه‌های ساختمانی فاسد و عدم آمادگی را نشان داد. عملیات نادرست جستجو و نجات، افسانه یک دولت قادر مطلق ترکیه را افشا کرد، که ترکها برای نسلها به ترکها آموخته بودند که به آن باور داشته باشند.
در زمان آقای اردوغان و حزب عدالت و توسعه او که از سال ۲۰۰۲ در قدرت بودند، اوضاع تا حدودی بهبود یافته است. یک طرح دولتی بیش از ۳ میلیون واحد مسکونی را تقویت کرده است. واکنش به بلایا سریعتر بوده است. با این حال، بلوک‌های آپارتمانی که بر خلاف مقررات ساخته شده‌اند، همچنان شهرها را شلوغ می‌کنند، به‌ویژه در استانبول، که در بالای یکی از فعال‌ترین مناطق زلزله‌زده جهان قرار دارد. عفو در مورد کارهای ساختمانی ثبت نشده که توسط دولت آقای اردوغان در سال ۲۰۱۸ برای جلب نظر رأی دهندگان پیش از انتخابات عمومی تصویب شد، اوضاع را بدتر کرد.
سقوط بر سر کار
به نظر می رسد بیشتر ساختمان های ویران شده مربوط به دهه ۲۰۰۰ هستند، اما بسیاری از آنها جدیدتر هستند. در آنتاکیا یک مجتمع آپارتمانی از سال ۲۰۱۰ با ۸۰۰ نفر در داخل آن قرار داشت. یک بلوک برجی که در مالاتیا، شهری نزدیک مرکز زلزله دوم فروریخت، به تازگی تکمیل شده بود. مصطفی اردیک، استاد دانشگاه بوغازیچی در استانبول، می‌گوید که اگر قوانین ساختمان رعایت می‌شد، «شما آسیب می‌بینید، اما چنین پنکیکی فرو نمی‌ریزد».
اگر دولت جامعه مدنی نیست. داوطلبان و کمک های مالی از گوشه و کنار ترکیه سرازیر می شوند. معدنچیان طلا از چاناک کاله، آتش نشانان استانبول و کشاورزان کوکورووا مشغول پاکسازی آوار هستند. صاحبان مغازه ها و رستوران ها در حال پخش غذا هستند. ده‌ها هتل درهای خود را به روی بی‌خانمان‌ها باز می‌کنند.
واکنش‌های اضطراری نادرست دولت او و رابطه صمیمی با سرمایه‌گذاران ساختمان‌سازی ممکن است آقای اردوغان را تحت تأثیر قرار دهد. او در ۱۴ می با انتخابات روبرو خواهد شد. این فاجعه مشکلات اقتصادی ترکیه را تشدید خواهد کرد: این کشور در حال حاضر با کندی رشد و تورم ۵۸ درصدی کنار آمده است. مناطق زلزله زده نزدیک به ۱۰ درصد از GDP را تشکیل می دهند. سلوا دمیرالپ، اقتصاددان دانشگاه کوچ، می‌گوید که ترکیه می‌تواند دو درصد از GDP را تنها در درآمد گردشگری از دست بدهد. شاخص اصلی سهام ترکیه در سه روز پس از زلزله ۱۵ درصد کاهش یافت. با این حال، برخی از سهام افزایش یافتند. آنها شرکت های سیمان بودند. ■