سربازان همجنسگرای اوکراین با روسیه و برای آنها می جنگند حقوق

Wهنگامی که پاشا لاگویدا در سال ۲۰۲۱ به ارتش اوکراین پیوست، به کسی نگفت که همجنسگرا است. در هفته های اول زندگی، هم اتاقی هایش در کمپ تمرینی، به قول خودش «متن های تند» پیدا کردند و او مورد آزار و اذیت قرار گرفت. «تجاوز وجود داشت. آنها به من می گفتند آدم ولگردی—همه این چیزها.”

همانطور که همکارانش او را بهتر می شناختند، این ارعاب فروکش کرد. اکنون آقای لاگویدا در خط مقدم خدمت می کند و تمام ۱۸۰ نفر در واحد او می دانند که او همجنسگرا است. او عکس‌های سلفی می‌فرستد که به‌نظر می‌آیند در لباس‌های کامویی‌اش با شکم تخته‌شویی و ته ریش‌های بی‌عیب و نقص به نظر می‌رسند. او همچنین عضو LGBTIQMilitary است، یک حساب اینستاگرام که دارای lgbt افرادی در خدمت سربازی است. حتی پیوندی برای خرید کالا دارد: لیوان‌ها و تکه‌های پارچه‌ای که یک تکشاخ زرهی را در حال تنفس آتش نشان می‌دهند. آقای لاگویدا می‌گوید: «هر جا خدمت می‌کنم، همه به من می‌گویند: «از آنجا که تو اینجا در حال جنگ هستی، اصولاً من حق ندارم تو را همجنس‌گرا یا ولگرد خطاب کنم. شما فقط فردی هستید که از ما در شرایط برابر محافظت می کنید.»

او تنها نیست. هزاران همجنس گرا در نیروهای مسلح اوکراین خدمت می کنند و اغلب نشان رنگین کمانی را در کنار رنگ آبی و زرد اوکراینی روی لباس خود دارند. گروه های LGBT نیز در خط مقدم داوطلبی بشردوستانه بوده اند. دیده شدن آنها منجر به تغییر دریا در جامعه اوکراین شده است.

جنس همجنسگرا پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ جرم زدایی شد، اما زمانی که اولین رژه همجنسگرایان در کیف در سال ۲۰۱۳ برگزار شد، تنها چند ده نفر آنقدر شجاع بودند که تهدید را نادیده بگیرند. خشونت اسکین هد حتی پس از انقلاب اوکراین در سال ۲۰۱۴ و اصلاحات پس از آن، قوانین حمایت از حقوق همجنسگرایان عقب افتاد. برای مثال، علیرغم سال‌ها مبارزات انتخاباتی، پارلمان هنوز قوانین جنایات نفرت‌آمیز اوکراین را اصلاح نکرده است تا شامل اعمال علیه همجنس‌گرایان شود.

جنگ همه چیز را تغییر می دهد. تابستان گذشته، پارلمان سرانجام کنوانسیون استانبول شورای اروپا در مورد خشونت علیه زنان را پس از یک دهه تأخیر ناشی از اعتراض گروه های کلیسا به استفاده از «جنسیت» در متن، تصویب کرد. اکنون در حال تهیه پیش‌نویس لایحه‌ای است که به زوج‌های همجنس حق می‌دهد تا مشارکت مدنی را ثبت کنند، چیزی که حتی یک سال پیش غیرقابل تصور بود.

اینا سووسون، نماینده مجلس که این لایحه را ارائه کرد، می‌گوید که زمانی که تابستان گذشته طوماری که خواستار قانونی شدن ازدواج همجنس‌گرایان شده بود، توسط بیش از ۲۵۰۰۰ نفر امضا شد و به آستانه بررسی ریاست‌جمهوری رسید، تشویق شد. نظرسنجی‌ها نشان داده است که بیش از نیمی از اوکراینی‌ها فکر می‌کنند که همجنس‌گرایان و دوجنس‌گراها باید از حقوق برابر برخوردار باشند. رئیس جمهور اوکراین، ولودیمر زلنسکی، حمایت خود را از قانون مشارکت مدنی اعلام کرده است، اما دولت او هنوز آن را در اولویت قرار نداده است.

حفاظت از حقوق همجنس گرایان در ارتش فشار زیادی برای لایحه ایجاد می کند. شراکت مدنی به زوج‌های همجنس اجازه می‌دهد در صورت زخمی شدن شریک زندگی، تصمیمات پزشکی بگیرند. اگر کسی کشته شود، بازماندگان می توانند او را مطابق میل خود دفن کنند، با همان امتیازات مالیاتی که همسران متاهل دارند، ارث ببرند و غرامت دولتی برای خسارت دریافت کنند. آقای لاگویدا می‌گوید: «این چیزی است که بسیاری از مردم رویای آن را می‌بینند. اگر خدای ناکرده برای من اتفاقی بیفتد، می خواهم دوست پسرم بتواند به بخش مراقبت های ویژه بیاید یا جسد من را بردارد.

سوفیا لاپینا، رئیس اوکراینپراید، یک NGO، استدلال می‌کند که تغییر نگرش در مورد مسائل همجنس‌گرایان تا حدی منعکس‌کننده آرزوهای اوکراینی برای نزدیک‌تر شدن فرهنگی و سیاسی است. به اروپا. او می‌افزاید، این همچنین راهی برای مخالفت اوکراینی‌ها با روسیه سرکوبگر ولادیمیر پوتین است که «تبلیغات همجنس‌بازی» را غیرقانونی اعلام کرده و جنگ در اوکراین را یک نبرد وجودی علیه ترویج فرضی ازدواج همجنس‌گرایان، پدوفیلی افراطی و بی‌طرفی جنسیتی توصیف می‌کند. ضمایر.

گروه‌های LGBT اوکراینی نحوه شکار، تجاوز، بازداشت و تحقیر لزبین‌ها و همجنس‌گرایان در سرزمین‌های تحت اشغال روسیه را ثبت کرده‌اند. خالکوبی نمادهای همجنس گرا به همان اندازه برای سربازان روسیه پرچم قرمز است که سه تایی اوکراینی. ترنس ها در آنجا می ترسند به خیابان بروند. خانم لاپینا می‌گوید: «اوکراینی‌ها با وضوح بیشتری متوجه شده‌اند که نفرت به هر شکلی – نژادپرستی، همجنس‌گرا هراسی – اساساً تبلیغات روسیه است.» ■