سفر یارانه ای: بله یا خیر؟

مقام گردشگری ایران طرحی را برای یارانه سفر به مقاصد منتخب برای کمک به ترویج گردشگری داخلی اعلام کرده است.

مسعود سلطانی فر، رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران روز شنبه گفت دفتر وی ۲۰ درصد از هزینه های سفر به ازای هر نفر به مکان های کمتر بازدیدکننده در سراسر کشور را تقبل می کند.

طرح ICHHTO که در ماه مه توسط مقامات گردشگری برای تشویق مردم به بازدید از مقاصد خارج از رادار معرفی شد، با استقبال متفاوتی مواجه شد.

در حالی که در ابتدا اصطلاح “یارانه سفر” مردم را گمراه می کرد تا تصور کنند برای سفر مبلغی دریافت می کنند، بعداً مشخص شد که این یارانه به آژانس های مسافرتی که تورهایی را به آن مکان ها انجام می دهند پرداخت می شود.

این مقاصد شامل استان های کرمان، کرمانشاه، کردستان، لرستان، خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان و هرمزگان است.

  خوب

مقامات استدلال می کنند که این طرح افراد بیشتری را تشویق به سفر می کند و کمک می کند تا پول نقد بسیار مورد نیاز را به مناطقی که اقتصاد آنها در وضعیت بدی قرار دارد، بیاورند. گردشگری باعث ایجاد شغل می شود که باعث تقویت اقتصاد محلی و بهبود کیفیت زندگی ساکنان آنها می شود.

بر اساس جدیدترین آمار منتشر شده توسط مرکز آمار ایران، ۴۶ درصد از ایرانیان تابستان امسال به دلایل مختلف از جمله قدرت خرید پایین سفر نکردند.

بدون شک پرداخت یارانه به سفر می تواند به کاهش این رقم کمک کند، زیرا اکثر خانواده ها صرفاً به این دلیل که هزینه ای بر خزانه آنها وارد می کند، سفر نمی کنند.

 بد

در تئوری، به نظر می‌رسد این طرح تلاشی قابل تحسین از سوی مقامات گردشگری برای روغن‌کاری چرخ‌های بخش گردشگری نوپا در کشور باشد. با این حال، برخی کارآمدی این طرح را زیر سوال برده اند.

منتقدان به کمبود مزمن زیرساخت‌ها در مقاصد انتخابی و قیمت بالای هتل اشاره می‌کنند و استدلال می‌کنند که اگر مردم از سفر خود راضی نباشند، تبلیغات دهان به دهان تضمین می‌کند که این طرح یک تلاش ناموفق دیگر برای توسعه گردشگری است.

برترین مقاصد تعطیلات ایران از جمله اصفهان، شیراز، کیش و قشم از کمبود امکانات اقامتی مناسب و مقرون به صرفه رنج می برند. اگر مقاصد پرطرفدار نتوانند همگام با تقاضای فزاینده گردشگر باشند، بدون شک مقاصد ایزوله کار دشوارتری برای مقابله با هجوم گردشگران خواهند داشت.

در حالی که درست است که مقامات گردشگری در حال پیشبرد برنامه های خود برای ساخت هتل های بیشتر هستند، منتقدان می گویند که آنها فقط نگران تأسیسات چهار و پنج ستاره هستند که فقط توسط ثروتمندان استفاده می شود. مقامات سزاوار این هستند که از شک و تردید بهره مند شوند تا ببینند کدام مکان ها توسط آژانس های مسافرتی تعیین شده آنها در اولویت هستند.

منتقدان استدلال می کنند که یارانه سفر باید در عوض برای توسعه زیرساخت ها و ارائه وام به پروژه های گردشگری استفاده شود، که گزینه های سفر را افزایش می دهد و نیازهای بخش وسیع تری از مردم را برآورده می کند.

با این حال، این یک بازی کاملاً متفاوت با توپ است که در یک چارچوب طولانی مدت انجام می شود. آیا مردم باید منتظر بمانند تا چنین پروژه هایی از هزارتوی بوروکراتیک عبور کنند تا روشنایی روز را ببینند؟

اکنون باید کاری انجام شود تا به مردم کمک شود تا از مشقت های روزانه خود فرار کنند و هوای تازه و مناظر سبز وارد زندگی آنها شود. هر قدم کوچکی در این مسیر باید مورد استقبال قرار گیرد.