صنعت پوشاک در تلاش برای حفظ پیراهن خود است

صنعت پوشاک در چند سال گذشته فراز و نشیب های شدیدی را پشت سر گذاشته است و اکنون در تلاش است تا بازار قابل توجهی از تولید پیراهن مردانه را فعال نگه دارد.

«وضعیت کنونی وحشتناک است و اکثر همکاران ما کار خود را رها کرده اند. روزنامه فرصت امروز به نقل از عباس مرتضایی، تولیدکننده باسابقه پیراهن مردانه، گفت: رکود همچنان بدتر می شود و به همین دلیل به هیچ کس توصیه نمی کنم که وارد این کار شود.

او توضیح می دهد که تولید به یکی از دو روش انجام می شود. «تولید بر اساس سفارش های دریافتی، تولیدی است که در آن تعداد محدودی پیراهن برای گروه خاصی دوخته می شود. نوع دوم زمانی است که تولید برای اهداف عمده فروشی باشد، که سرمایه بر آن بیشتر است و نیاز به آگاهی کامل از شرایط بازار و مهارت های بازاریابی خوب دارد.

به گفته مرتضایی، زمینی به مساحت ۲۰ متر مربع و دو چرخ خیاطی برای شروع کار کافی است.

علاوه بر هزینه های مورد نیاز برای اجاره یا خرید زمین، حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون ریال (۵۸۰۰ تا ۸۷۰۰ دلار به نرخ ارز بازار) برای شروع کار مورد نیاز است. ناگفته نماند که باید از اتحادیه پیراهن‌سازان و خرده‌فروشان نیز مجوز دریافت کرد.

او تاکید کرد که الگوهای خوب و روش‌های برش صیقلی، کلید موفقیت یک کسب‌وکار در این زمینه است.

«نوع منسوجات مورد استفاده در تجارت نیز عامل مهم دیگری است. تولید نساجی داخلی محدود است و صنعت فاقد کیفیت استاندارد است.

با این حال، برندهای باکیفیت نساجی ایرانی که پیراهن های بسیار گران قیمت تولید می کنند، بسیار کم هستند. اینها اغلب در اصفهان، یزد و سمنان ساخته می شوند. اما عمده مواد اولیه ما از چین، پاکستان، تایوان و ترکیه وارد می شود. منسوجات چینی، اگرچه ارزان هستند، اما کیفیت پایینی دارند و اتفاقاً تاثیر خود را بر تولید می گذارند.»

مرتضایی از افزایش تعرفه واردات که به نوبه خود منجر به افزایش قیمت منسوجات شده است ابراز تاسف می کند.

او گفت: «تمام رشته‌ای که نیاز داریم وارداتی است.

جواد دورودیان، رئیس اتحادیه پیراهن‌فروشان و پیراهن‌های مردانه گفت: بیش از ۳۰۰۰ واحد تولیدی مجوز فعالیت در این حوزه را گرفته‌اند.

وی گفت: «نزدیک به نیمی از آنها به دلیل شرایط نامساعد تولید و بازار تعطیل شده اند و بقیه با ۳۰ درصد یا گاهی ۱۰ درصد ظرفیت اسمی خود کار می کنند.

یکی از مشکلات اصلی تولیدکنندگان، به گفته این مقام مسئول، وفور کالای قاچاق است.

«بازار مملو از پیراهن‌های بی‌کیفیت است که با قیمت‌های بسیار ارزان فروخته می‌شوند. متأسفانه هیچ کنترلی بر قاچاق این اقلام که تولید را خدشه دار می کند و به اقتصاد داخلی آسیب می رساند، وجود ندارد.

به گفته دورودیان، زمانی بود که نیاز داخلی با تولید در داخل تامین می شد و مازاد آن به بازارهای منطقه صادر می شد.

«در حال حاضر ۶۰ درصد پیراهن‌های موجود در بازار وارداتی است. با کمال تاسف باید بگویم که شرکت‌های ترکیه‌ای به کشور ما می‌آیند، نمایشگاه برگزار می‌کنند و حتی مشوق‌هایی نیز به آنها تعلق می‌گیرد، در حالی که از تولیدکنندگان داخلی کوچک‌ترین حمایتی نمی‌شود.

وی با اشاره به اینکه بیشتر پیراهن‌های تولید داخل از برندهای خارجی گران‌تر هستند، گفت: تولیدکنندگان ایرانی مالیات و حق بیمه سنگینی می‌پردازند. از سوی دیگر، صاحبان مغازه‌ها در میان نظارت سهل‌انگیز احساس می‌کنند هر قیمتی را که می‌خواهند تعیین کنند. این باعث می شود که قیمت پیراهن های ایرانی غیر قابل رقابت باشد.»

با توجه به رکود در بازار، مالیات ها و عوارض تنبیهی بر مشاغل طنز آمیز است. ما به شدت به حمایت دولت نیاز داریم، در غیر این صورت واحدهای تولیدی بیشتری تعطیل خواهند شد.