طالبان در حال حفر یک کانال عظیم هستند

تعلیبان مقامات صحبت درباره کانال جدید در دست ساخت در شمال خشک افغانستان را آغاز کرده اند. ویدئویی که اخیراً در یوتیوب منتشر شده است نشان می‌دهد که حفاران براق بر فراز تپه‌های شنی غرش می‌کنند و کارگرانی از گروه‌های قومی مختلف با هم کار می‌کنند. رژیم اسلامی می گوید که حدود ۵۵۰۰ نفر به صورت شبانه روزی روی این پروژه کار می کنند و از بیش از ۳۳۰۰ بیت ماشین آلات استفاده می کنند. پس از تکمیل، کانال قوش تپا آب را از رودخانه آمودریا برای آبیاری منحرف خواهد کرد. این رودخانه که زمانی به نام Oxus شناخته می شد، از افغانستان و تاجیکستان سرچشمه می گیرد، به ازبکستان می ریزد و یکی از طولانی ترین رودخانه های آسیای مرکزی است. طالبان انتظار دارند که این پروژه ۵۵۰۰۰۰ هکتار از بیابان را به بزرگ تبدیل کند. -زمین کشاورزی مورد نیاز است.

در میان اخبار بسیار وحشتناک از افغانستان ، از جمله تهدید فقیر شدن تقریباً کل جمعیت ۴۰ میلیونی آن، این کانال آزمایشی برجسته برای توانایی طالبان در حکومت است. . عبدالرحمن عطاش، رئیس شرکت انکشاف ملی، اعلام کرد: «بسیاری از مردم شک دارند که ما ظرفیت اجرای این پروژه را داریم. ما ثابت خواهیم کرد که افغانستان می تواند از اقتصاد خود دفاع کند و پروژه های ملی را به تنهایی اجرا کند.” از زمانی که آنها افغانستان را در آگوست ۲۰۲۱ بازپس گرفتند، این کشور درگیر یک بحران اقتصادی بود که بخشی از آن به دلیل اعمال تحریم ها و تبخیر کمک های بین المللی است که این کشور به آن وابسته بود. بانک جهانی تخمین می‌زند که اقتصاد آن در سال ۲۰۲۱ بیش از ۲۰ درصد کاهش یافته است. این بحران به دلیل خشکسالی شدید و زمستان سرد غیرعادی، ۲۰ میلیون نفر را به گرسنگی شدید سوق داده است.

گرمایش زمین، که به ویژه در آسیای مرکزی نیمه خشک آشکار است، در عین حال دسترسی به آب را به یک نگرانی فوری تبدیل کرده است. رئیس جمهور پیشین افغانستان، اشرف غنی، از تکمیل یک سد در نزدیکی مرز با ایران برای تولید آبیاری و برق لذت برد. به طور مشابه، طالبان، همانطور که اشلی جکسون از مرکز گروه های مسلح، یک غیردولتی، بیان می کند، از کانال قوش تپا برای طرح «خودمختاری، استقلال و قدرت» استفاده می کنند.

این پروژه جدید نیست. پلان ایجاد کانال در شمال افغانستان ده ها سال است که مورد بحث قرار گرفته است. مطالعات امکان سنجی در دولت سابق تحت حمایت آمریکا انجام شد. با این حال، پیشرفت طالبان چشمگیر به نظر می رسد. تصاویر ماهواره ای ارائه شده توسط Planet Labs، pBC، یک شرکت آمریکایی، نشان می دهد که بیش از ۱۰۰ کیلومتر کانال در ۱۰ ماه گذشته حفاری شده است.

اما کار سریع لزوما کار خوبی نیست. نجیب الله سدید، یک انجنیر افغان مستقر در آلمان، نگران است که این کانال پوشش داده نشده باشد. در این صورت، بسیاری از آب آن به دلیل نشت در خاک خشک و شنی منطقه از بین می رود. علاوه بر این، حفر یک خندق قطعه آسان ساخت کانال است. آقای سدید تردید دارد که طالبان بتواند کارهای پیچیده مهندسی، از جمله ساختن پل‌ها و پل‌ها را مدیریت کند. او می‌گوید: «آنها عجله دارند.

تامین مالی کانال نیز آسان نخواهد بود. وزارت مالیه افغانستان پیشنهاد می‌کند که این کار را از درآمدهای داخلی انجام خواهد داد که به لطف مبارزه با اجتناب از مالیات و فساد افزایش یافته است. جایگزین کمی دارد. در حالی که رژیم زنان و دختران را از زندگی عمومی منع می کند، کمک کنندگان خارجی برای دادن پول به طالبان برای پروژه های بزرگ صف نمی کشند. با این حال، انتظار می‌رود که فاز اول این کانال که بیش از ۱۰۰ کیلومتر از طول ۲۸۵ کیلومتر برنامه‌ریزی شده آن را پوشش می‌دهد، ۸.۲ میلیارد افغانی (۹۱ میلیون دلار) هزینه داشته باشد. این معادل حدود ۸ درصد از عواید داخلی افغانستان است که در هشت ماه اول سال ۲۰۲۲ جمع آوری شده است.

یک نگرانی دیگر این است که در صورت تکمیل، کانال می تواند باعث افزایش در درگیری منطقه ای این امر آب را از آمودریا نزدیک مرز با ازبکستان که برای آبیاری مزارع پنبه که بزرگترین منبع شغلی آن است به رودخانه متکی است، هدایت می کند. و با توجه به این که افغانستان بیشتر برق خود را از ازبکستان وارد می کند، نمی تواند با آن مخالفت کند. در هفته‌های اخیر، ساکنان کابل روزانه دو ساعت برق داشتند، زیرا دولت تاشکند با کاهش صادرات به افغانستان به کمبود برق در خانه پاسخ داد. افزایش تنش ها بر سر آب یک رابطه دشوار را بدتر می کند. ■