طرح توسعه فولاد به فروسیلیس بیشتری نیاز دارد

تولید فروسیلیس بخشی جدایی ناپذیر از صنعت فولاد و بخش های پایین دستی آن است. ایران در حال حاضر تقریباً به اندازه کافی مواد خام برای تغذیه کوره های خود تولید می کند، اما برنامه توسعه بلندپروازانه ای که دنبال می کند، در چند سال آینده به آلیاژ بیشتری و بیشتر نیاز دارد.

برای تولید یک تن فولاد به طور متوسط ​​۳ تا ۵ کیلوگرم فروسیلیس مورد نیاز است. و ایران قصد دارد با افزایش ظرفیت تولید به ۵۵ میلیون تن تا سال ۲۰۲۵ به ششمین فولادساز بزرگ جهان تبدیل شود.

این گسترش بخشی از برنامه چشم انداز ۲۰ ساله کشور (۲۰۰۵-۲۵) است.

این صنعت برای ایران نسبتاً جدید است، زیرا اولین بار در اوایل دهه ۹۰ تأسیس شد. در حال حاضر سه کارخانه بزرگ این آلیاژ را در ایران تولید می کنند. به گزارش فولاد نیوز، پیش از آن، فولادسازان ایرانی تقریباً تمام تقاضای ۳۸۰۰۰ تنی فروسیلیس خود را وارد می کردند.

به عنوان آلیاژ آهن، فروسیلیس به عنوان منبع سیلیکون برای کاهش فلزات از اکسیدهای آنها و اکسید زدایی فولاد و سایر آلیاژهای آهنی استفاده می شود. این مانع از دست دادن کربن از فولاد مذاب می شود.

این آلیاژ همچنین در ساخت سیلیکون، آلیاژهای سیلیکون آهنی مقاوم در برابر خوردگی و مقاوم در برابر دمای بالا، و فولاد سیلیکونی برای الکتروموتورها و هسته‌های ترانسفورماتور استفاده می‌شود.

در ساخت چدن، فروسیلیس برای تلقیح آهن برای تسریع گرافیت شدن استفاده می شود. در جوشکاری قوس الکتریکی، فروسیلیس را می‌توان در برخی از پوشش‌های الکترود یافت.

شرکت صنایع فروآلیاژ ایران بزرگترین و قدیمی ترین شرکت از این سه است. این شرکت در سال ۱۳۷۲ در استان لرستان با ظرفیت تولید اولیه ۲۵۰۰۰ تن در سال تاسیس شد و در حال حاضر قادر به تولید ۶۰۰۰۰ تن از این ماده است.

دو شرکت دیگر شرکت فروسیلیس ایران در استان سمنان با ظرفیت ۲۵۰۰۰ تن و فروسیلیس غرب پارس در استان همدان با ظرفیت ۱۲۰۰۰ تن هستند.

ایران با ظرفیت تولید ۹۰۰۰۰ تن، دومین تولیدکننده بزرگ فروسیلیس در خاورمیانه و شمال آفریقا پس از مصر است. با توجه به قیمت ارزان انرژی کشور و فراوانی ذخایر معدنی و مناطقی که هنوز مورد اکتشاف و بهره برداری قرار نگرفته اند، به نظر می رسد توسعه صنعت فروسیلیکون یک هدف دست یافتنی باشد.