غافل از واقعیت

دولت می‌خواهد دارایی‌های بانک مرکزی ایران در خارج از کشور را تجدید ارزیابی کند و عواید آن را به خزانه‌اش واریز کند. مجلس خواهان بخشودگی سود وام های کمتر از یک میلیارد ریال (۲۸۰۰۰ دلار) است.

دارایی های خارج از کشور ایران عمدتاً متعلق به CBI است زیرا دولت آنها را در گذشته به بانک می فروخت. دولت بابت این دارایی‌ها به ریال پرداخت می‌شد که عمدتاً درآمد حاصل از صادرات نفت خام و با نرخ‌های مختلف ارز بود.

با این حال، نرخ ارز بسیار کمتر از نرخ فعلی دلار است زیرا ریال پس از بحران ارزی ۲۰۱۲ بیش از ۷۰ درصد از ارزش خود را در بازار رسمی از دست داد. از آن زمان حتی بیشتر ضعیف شده است.

اینجاست که دولت تقاضای کارت خروج رایگان از زندان را با هزینه مالیات دهندگان می کند. بر اساس ماده ۳۵ لایحه اصلاحی بودجه سال ۱۳۹۵ (اسفند ۹۵-۱۳۹۵) دولت می تواند دارایی های خارج از کشور خود را تجدید ارزیابی و مابه التفاوت آن را بانک مرکزی به خزانه واریز کند. این اقدام عملاً بخش بزرگی از بدهی دولت به CBI را پاک می‌کند.

در واقع، به معنای نادیده گرفتن اصول پذیرفته شده مالکیت است. تصور کنید در سال ۲۰۰۱ یک خودروی اسپورت را از شخصی به قیمت ۳۰۰۰۰ دلار خریداری کرده اید. امروزه آن خودرو طرفداران زیادی دارد و بسیار مورد توجه است و پس از ۱۵ سال به شما ۴۵۰۰۰ دلار برای آن پیشنهاد می شود. اگر مالک قبلی نزد شما بیاید و بگوید: “هی رفیق، ماشین قیمتش بالاست، چه می‌گویید تفاوت ۱۵۰۰۰ دلاری را به من بپردازید؟”

این همان چیزی است که دولت در قانون بودجه امسال از بانک مرکزی می خواهد. می‌خواهد بدهی‌اش به بانک مرکزی از روی دفاتر پاک شود.

ضربه بدن

برای تجدید حافظه، پس از تشدید تحریم‌ها بر سیستم بانکی ایران با قرار گرفتن در فهرست سیاه بانک مرکزی در سال ۲۰۱۰، ریال ایران دچار کاهش ارزش شد. سلامت ضعیف اقتصاد و چشم‌اندازهای تیره آینده – که توسط سیاست‌های مالی بی‌سابقه در سال قبل تضمین شد – به معنای کاهش شدید ارزش پول ایران بود.

دلار آمریکا که قبل از بحران ارزی در بانک مرکزی حدود ۹۰۰۰ ریال مبادله می شد، اندکی بعد به ۲۴۰۰۰ ریال جهش کرد. در بازارهای آزاد در سال ۲۰۱۳ به ۴۰۰۰۰ ریال رسید. امروز دلار در بانک مرکزی با بیش از ۳۱۰۶۴ ریال و در بازار به اصطلاح آزاد با ۳۵۴۱۰ ریال مبادله می‌شود، یعنی وجه نقد حاصل از تجدید ارزیابی دارایی‌های خارج از کشور بسیار زیاد است. /p>

نمایندگان مجلس که در مرکز شهر باهرستان روی صندلی‌های دنج خود نشسته‌اند، مفهوم بخشودگی بدهی را جدی گرفته‌اند. به گفته پویا جبل عاملی، اقتصاددان داخلی ما، از آنجایی که CBI می‌تواند چاپخانه‌های خود را با هر سرعتی که می‌خواهد اجرا کند، هرچند در تصور آنها، آنها می‌خواهند تمام سود معوقه وام‌های معوق کمتر از ۲۸۰۰۰ دلار را بپردازد. تحلیلگر رگولاتور.

بنابراین لازم نیست بانک ها این وام های بد را به عنوان زیان حذف کنند. بدهکاران ارزان‌ترین وام‌هایی را که می‌توانستند رویای آن را داشته باشند، دریافت کرده‌اند، و مجبور به پرداخت هیچ بهره‌ای نیستند، و از نکول خارج می‌شوند. همه اینها توسط ضرابخانه بانک مرکزی انجام می شود. CBI می تواند به چاپ تمام پولی که می خواهد ادامه دهد. تنها افرادی که بهای آن را می پردازند مالیات دهندگان به شکل تورم، از دست دادن شغل و نگه داشتن پولی هستند که هر روز کمتر خرید می کنند.