غذای هندی عالیه شاید خیلی عالیه

IN 1999 Chittaranjan Yajnik، پزشک و محقق هندی، با دوست و همکار خود، جان عکس گرفته شد. یودکین، استاد بریتانیایی پزشکی. سپس در اوایل میانسالی، هر دو مرد مرتب و سالم به نظر می رسند. در واقع، این دو «شاخص توده بدنی» یکسانی داشتند، که به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد، اگر ناقص باشد برای چاقی: ۲۲.۳، در حدود وسط محدوده ایده‌آل. اما آزمایشات بیشتر تفاوت فاحشی را نشان داد. چربی بدن فقط ۹.۱ درصد از توده دکتر یودکین را تشکیل می دهد. نتیجه برای دکتر یاجنیک بیش از دو برابر، در ۲۱.۲٪ بود. این به پارادوکس Y–Y معروف شد و به رایج شدن مفهوم تیپ بدنی “لاغر چاق” آسیای جنوبی کمک کرد.