فدرال رزرو سپرده گذاران ۲ بانک ورشکسته را نجات داد ولی بقیه بانک ها بی پرواتر شدند / شایعاتی که می‌توانست بقیه بانک ها را هم به دردسر بیندازد!
اقتصاد آنلاین – مهسا نجاتی؛ زمانی که یک بانک سقوط می‌کند، سوالی که از وحشت برمی‌آید اغلب این است: “بعدی کدام است؟” ممکن است سایر موسسات مالی به دلیل ارتباط با موسسه‌ای که سقوط کرده، به کار گرفتن مدل‌های تجاری مشابه یا احساسات هیجانی سرمایه‌گذار، در معرض خطر قرار بگیرند.
اگر وجوه سپرده‌گذاران به حدی زیاد باشد که تحت پوشش طرح‌های بیمه سپرده قرار نگیرد، با ضرر مواجه می‌شوند.
این‌ها دقیقا نگرانی‌هایی بود که در اثر سقوط بانک سیلیکون ولی، شانزدهمین وام‌دهنده بزرگ آمریکا، پس از تلاش ناموفق برای افزایش سرمایه و ادامه داشتن جریان سپرده‌های آن در ۱۰ مارس، ایجاد شد.
در طول آخر هفته شایعاتی در رسانه‌های اجتماعی در مورد مشکلات احتمالی در تعداد انگشت‌شماری از سایر وام‌دهندگان منطقه‌ای منتشر شد.
این تصور دور از ذهن نبود که سرمایه‌داران نگران شرکت‌ها برای احتیاط، تصمیم به انتقال سپرده‌های خود به بزرگترین بانک‌ها بگیرند.
اما در ۱۲ مارس، پاسخ مشترک خزانه‌داری آمریکا، فدرال رزرو و شرکت بیمه سپرده فدرال (fdic) کمک کرد تا نگرانی‌ها در مورد سپرده‌گذاران از روی میز برداشته شود و در عین حال یک قربانی دیگر بانکی فاش شود.
اقدام آنها دو شاخه داشت. اولین مورد بازپرداخت کامل به سپرده‌گذاران در بانک سیلیکون ولی و سیگنچر بانک (Signature Bank)، یک وام دهنده مستقر در نیویورک با ۱۱۰ میلیارد دلار دارایی بود که توسط مقامات ایالتی روز یکشنبه بسته شد.
مقامات گفتند که سیگنچر به منظور حفاظت از مصرف‌کنندگان و سیستم مالی “با در نظر گرفتن اتفاقات بازار” و پس از “همکاری نزدیک با سایر قانون‌گذاران ایالتی و فدرال” بسته شد.
در هیچ یک از این دو مورد، مالیات‌دهندگان مجبور به پرداخت نیستند. صاحبان سهام و بسیاری از دارندگان اوراق قرضه در هر دو بانک کنار گذاشته خواهند شد؛ صندوق بیمه سپرده‌ها که تمام بانک‌های آمریکایی به آن پرداخت می‌کنند، هزینه‌های باقی مانده را متحمل خواهد شد. سپرده‌گذاران هر دو بانک، صبح دوشنبه به پول خود دسترسی کامل دارند.
دومین مورد، راه‌اندازی یک امکان وام‌دهی جدید به نام برنامه سرمایه‌گذاری مدت‌دار بانکی در فدرال رزرو بود. این به بانک‌ها اجازه می‌دهد تا اوراق خزانه، اوراق بهادار با پشتوانه رهنی (mbss) و سایر دارایی‌های واجد شرایط را به عنوان وثیقه گرو بگذارند.
بانک‌ها وامی با ارزش اسمی اوراق بدهی دریافت می‌کنند. نرخ استقراض برای آن وجه بر اساس “سواپ شاخص یک شبه یک ساله”، یک نرخ بهره بازار، به علاوه ۰.۱ درصد ثابت خواهد شد.
اوراق خزانه یا اوراق با پشتوانه رهنی، اغلب کمتر از ارزش اسمی خود معامله می‌شوند، به خصوص زمانی که نرخ بهره افزایش می‌یابد. نرخی که به بانک‌ها ارائه می‌شود، به نرخ وجوه فدرال رزرو نزدیک است؛ ۰.۱ درصد جریمه زیادی برای دسترسی به تسهیلات نیست.
اقدامات انجام شده توسط خزانه‌داری و فدرال رزرو چندین سوال را ایجاد می‌کند. اولین سوال این است که آیا کسی بانک سیلیکون ولی یا سیگنچر را می‌خرد یا خیر. یکی از مقامات ارشد وزارت خزانه‌داری می‌گوید، به صورت اجباری همه چیز در آخر هفته با سرعت بالایی پیش رفت، زیرا اطمینان دادن به سپرده‌گذاران در صبح دوشنبه مهم بود.
برای یک بانک دیگر ارائه پیشنهاد برای بانک سیلیکون ولی نیاز به بررسی گسترده‌ای دارد که تکمیل آن در یک آخر هفته سخت است. معامله‌ای برای بانک سیلیکون ولی یا سیگنچر ممکن است در روزها یا هفته‌های آینده انجام شود. (در ۱۳ مارس HSBC، بزرگترین بانک اروپا، گفت که شعبه بریتانیایی بانک سیلیکون ولی را به قیمت ۱ پوند یا ۱.۲۱ دلار خریداری خواهد کرد.)
مهم‌تر از آن، مردم همچنین می‌پرسند که آیا این اقدامات معادل کمک مالی دولت است یا خیر. پاسخ دادن به آن ساده نیست. مقامات می توانند با کنار گذاشتن دارندگان اوراق قرضه و سهام و احتمالا با اخذ کارمزد از بانک‌ها، به طور کامل به سپرده‌گذاران بازپرداخت کنند.
این نشان می‌دهد که بانک‌های دیگر، به جای مالیات‌دهندگان، ممکن است هزینه تخلفات بانک سیلیکون ولی و سیگنچر را متحمل شوند. با این حال، با وجود اینکه مشکلات دو وام‌دهنده را به تدریج حل می‌کند، واضح است که با توجه به شرایط سخاوتمندانه‌ای که بانک‌ها می‌توانند دارایی‌های باکیفیت را با پول نقد مبادله کنند، نقش دولت در حمایت از سیستم بانکی گسترش یافته است.
والتر بجت، سردبیر سابق اکونومیست، در سال ۱۸۷۳ نوشت، نقش حیاتی یک بانک مرکزی این است که به عنوان آخرین وام دهنده برای سیستم بانکی عمل کند – و در انجام این کار آزادانه، در برابر وثیقه خوب، وام دهد. این به یک بانک مرکزی اجازه می‌دهد تا سیستم مالی را تثبیت کند و از اینکه وام‌دهنده غیر نقدشونده باعث از بین رفتن مؤسسات غیر نقدشونده شود، جلوگیری کند.
فدرال رزرو در حال حاضر یک تسهیلات وام به نام پنجره تخفیف دارد که در آن بانک‌ها می‌توانند در مقابل وثیقه خود به ارزش منصفانه وام بگیرند. برنامه جدید نه تنها بانک‌ها را در برابر مشکلات نقدینگی محافظت می‌کند، بلکه آنها را در برابر ریسک نرخ بهره ایمن می‌کند.
این احتمالا بانک سیلیکون ولی را که ریسک قابل توجهی را در خود جمع کرده بود، نجات می‌داد. اما ممکن است این بی‌پروایی را در دیگران بیشتر تشویق کند.
[انتهای پیام]