فرصت ها، چالش های کسب و کار در ایران

در مقایسه با اکثر کشورهای نفت خیز خاورمیانه، ایران دارای اقتصاد متنوعی است، به طوری که بخش گردشگری آن در آستانه یک درآمد بادآورده بزرگ است. در مقاله‌ای با عنوان «درباره انجام کسب‌وکار در ایران چه باید بدانید» که اخیراً در هاروارد بیزینس ریویو منتشر شده است، آمده است: مدیران ارشد نباید دیدگاه خود را نسبت به فرصت‌های عظیم در ایران از دست بدهند، اما آنها باید برای عبور از برخی چالش‌های جدی آماده باشند. مجله منتشر شده توسط انتشارات بازرگانی هاروارد، یکی از شرکت های تابعه دانشگاه هاروارد. آنچه در زیر می آید بخشی از مقاله است.

  چالش‌ها

بسیاری از تحریم‌های ایالات متحده، که ابتدا در سال ۱۹۷۹ وضع شد و در سال‌های بعد تقویت شد، ممنوعیت معاملات مالی، تجاری و تجاری همچنان پابرجاست، به این معنی که اکثر شرکت‌های آمریکایی نمی‌توانند در آنجا تجارت کنند.

برای شرکت‌های غیر آمریکایی، بسیاری از تحریم‌های مربوط به ایالات متحده به حالت تعلیق درآمده و اکثر محدودیت‌های ملی و اتحادیه اروپا پس از توافق هسته‌ای در ژانویه حذف شدند.

در عرض چند هفته، ۵۰ میلیارد دلار معاملات تجاری با شرکت های خارجی، از جمله قرارداد ایرباس (به ارزش ۲۵ میلیارد دلار) برای فروش ۱۱۸ هواپیما، و پیمان ۵ میلیارد دلاری شرکت راه آهن دولتی ایتالیا برای توسعه شبکه ریلی محلی انجام شد.

با این حال، تحریم‌های باقی‌مانده آمریکا تامین مالی این پروژه‌ها را به تاخیر می‌اندازد. به‌ویژه بانک‌های بزرگ اروپایی با وجود اینکه اجازه دارند، آماده بازگشت به ایران نیستند. موسسات مالی به دلیل جریمه‌های ۱۵ میلیارد دلاری که بانک‌ها برای نقض تحریم‌ها در پنج سال گذشته پرداخت کرده‌اند و دشواری اجتناب از سیستم مالی ایالات متحده برای تراکنش‌های بانکی مرتبط با ایران، همچنان نگران هستند.

مشکلات اقتصادی ایران فراتر از تحریم ها است. این کشور همچنان به درآمد نفت متکی است، اگرچه تحریم ها تنوع اقتصادی را تسریع کرده است: ۳۷.۵ درصد از درآمد دولت از انرژی در نیمه اول سال مالی ۱۶ به دست آمده است. این بسیار کمتر از وابستگی بالای صادرکنندگان رقیب به نفت مانند عراق، عربستان سعودی است. و کویت.

با این حال، قیمت نفت از زمان توافق موقت هسته ای در نوامبر ۲۰۱۳ بیش از ۶۰ درصد کاهش یافته است. بنابراین، ایران درآمد نفتی کمتری نسبت به پیش بینی دو سال و نیم پیش جمع آوری می کند و هزینه های عمومی را محدود می کند. این وضعیت دولت را تشویق می‌کند تا درآمد خود را از طریق روش‌های دیگر، از جمله مالیات‌های جدید و اصلاح یارانه‌ها افزایش دهد.

  فرصت‌ها

حتی با وجود این چالش‌ها، شرکت‌های خارجی هم هستند که از فرصت پیش از رقبای خود استفاده می‌کنند. در حالی که بخش نفت و گاز بیشترین توجه را به خود جلب می کند، اقتصاد متنوع ایران در حال جذب شرکت ها در صنایع مختلف است. به طور خاص، بخش‌های مصرف‌گرا روی جمعیت بزرگ (نزدیک به ۸۰ میلیون نفر)، جوان (بیش از ۶۰ درصد زیر ۳۰ سال) و شهرنشین (بیش از ۷۰ درصد) برای مشتریان وفادار ایران حساب می‌کنند. به عنوان مثال، ال‌جی الکترونیکس مستقر در کره جنوبی که علیرغم تحریم‌ها حضور خود را در ایران حفظ کرد، در حال مذاکره برای ایجاد یک کارخانه تولیدی در تهران است که سالانه بیش از ۱.۵ میلیون یخچال، تلویزیون و ماشین لباسشویی تولید خواهد کرد.

خودروساز فرانسوی رنو از تخفیف تحریم‌ها استفاده کرده و نزدیک به ۱۵۰۰۰ خودرو بین ژانویه تا آوریل مونتاژ کرده است که نشان دهنده افزایش هفت برابری نسبت به مدت مشابه در سال ۲۰۱۵ است. و سرمایه گذاری ۷۶ میلیون دلاری در یک کارخانه جدید.

بخش گردشگری این کشور در سال ۲۰۱۴ کمتر از پنج میلیون بازدید کننده جذب کرد در حالی که کشور همسایه ترکیه ۳۹ میلیون بازدید کننده را جذب کرد.

با توجه به ۱۰ رتبه برتر ایران در تعداد سایت های فرهنگی میراث جهانی یونسکو در جهان، این در حال تغییر است. برند هتل‌های مجلل Melia به Accor و Rotana می‌پیوندد تا اولین هتل بین‌المللی پنج ستاره این کشور، Gran Melia Ghoo را افتتاح کند.

با نگاهی بیشتر به آینده، ایران یک قطب تجاری بالقوه جهانی است. در حال حاضر نزدیک به ۲۰ درصد تجارت نفت از طریق تنگه هرمز، آبراه باریک سواحل جنوبی ایران، که تنها مسیر دریایی خارج از خلیج فارس و یکی از استراتژیک ترین نقاط ترانزیتی جهان است، می گذرد. علاوه بر این، کریدور حمل‌ونقل بین‌المللی شمال-جنوب، ایران را به یک حلقه کلیدی در اتصال هند، آسیای مرکزی و روسیه تبدیل می‌کند، در حالی که نقش ایران به عنوان بخشی از جاده ابریشم جدید چین (به‌ویژه با خطوط ریلی) می‌تواند تجارت دوجانبه بین این کشورها را افزایش دهد. به ۶۰۰ میلیارد دلار.

فرصت‌های صادراتی و سرمایه‌گذاری سودآوری در جاهای دیگر منطقه وجود دارد، مانند افغانستان، که به دنبال بهره‌برداری از ثروت معدنی است، و در غول‌های نوظهور مانند هند، پاکستان و ترکیه که برای تقویت توسعه اقتصادی به گاز طبیعی نیاز دارند.

  نحوه برنامه ریزی

بر اساس گفتگوهای مکرر با شرکت های چند ملیتی متمرکز در ایران، پنج چالش قابل توجه وجود دارد که برای بهره مندی از مزایای بازار ایران شایسته توجه فوری هستند:

۱. به روز رسانی سیاست های انطباق جهانی. یک استراتژی انطباق جامع، بستر ضروری برای ساخت و اجرای یک طرح موفق ایران است. شرکت‌ها باید با مشورت با وکیل تحریم‌های خارجی، مطابقت خط‌مشی‌هایشان را تأیید کنند.

۲. غلبه بر کمبود داده های بازار. شرکت هایی که به دنبال ورود به بازار هستند باید شاخص های اقتصاد کلان پیشرو بخش های خاص مشتریان را شناسایی و پیگیری کنند. تمرکز بر داده هایی مانند رشد جمعیت، تورم و رشد تولید ناخالص داخلی راهی برای پیش بینی تحولات بازار است.

۳. یافتن شرکای محلی مناسب. در حالی که امکان حضور مستقیم وجود دارد، در ابتدا استفاده از توزیع کنندگان محلی به شدت توصیه می شود.

۴. بازپس گیری ارزش ویژه برند. ممکن است مشتریان نسبت به کالاهای خارجی که به طور غیرقانونی در ایران هستند، دیدگاه های تحریفی داشته باشند. مدیران ارشد باید آماده ردیابی منشاء و مبارزه با تجارت خاکستری و تقلبی محصولات خود در ایران باشند. در غیر این صورت، شرکت‌ها با چالش‌های مربوط به قیمت‌گذاری، ارزش و موقعیت در برابر رقبا مواجه می‌شوند.

۵. دسترسی به ارز خارجی. اغلب، شرکت‌های محلی هفته‌ها منتظر دسترسی به ارز خارجی برای واردات کالا از شرکای خارجی خود هستند. بدون دسترسی به سیستم مالی ایالات متحده، این فشار در کوتاه مدت کاهش نخواهد یافت.

علاوه بر این، این مشکل احتمالاً ادامه خواهد داشت زیرا ایران در حال یکسان سازی نرخ ارز دوگانه است و در عین حال به دنبال محافظت از تولیدکنندگان داخلی در برابر نوسانات است. ایران فرصت مهمی برای شرکت های چند ملیتی است که در بازارهای نوظهور فعالیت می کنند. اما مدیریت انتظارات در مورد مسیر کشور برای ایجاد یک استراتژی موثر بسیار مهم است.

یک رویکرد هوشمند نقطه شیرین را پیدا خواهد کرد: پیشروی از رقبا و در عین حال کنار گذاشتن اشتباهات اولیه که اغلب شرکت‌ها را در محیط‌های تجاری ناآشنا، به سرعت در حال تغییر و دارای ریسک بالا می‌گیرند.