فیروزه نیاز به تغییر فناوری دارد

برای نزدیک به ۲۰۰۰ سال، ایران پیشروترین تامین کننده فیروزه در جهان باقی مانده است. این سنگ قیمتی که به طور طبیعی آبی است اما با گرم شدن به رنگ سبز در می آید، در قلب شهر نیشابور در شمال شرقی استان خراسان رضوی یافت می شود.

به گزارش روزنامه SMT، معدن فیروزه نیشابور دارای بیش از ۸۲۵۰ تن ذخایر اثبات شده است و سالانه نزدیک به ۴۰ تن انواع سنگ های قیمتی را تولید می کند.

اگرچه این معدن یکی از بزرگ‌ترین معدن‌های جهان است و کیفیت فیروزه آن بی‌نظیر است – ایالات متحده سنگ‌های سبزتر و متخلخل‌تری تولید می‌کند که تمایل به محو شدن سریع‌تر دارند – سهم ناچیزی از بازار جهانی فیروزه دارد.

کارشناسان کمبود تجهیزات مدرن اکتشاف و استخراج معدن و همچنین تخصص معدنی و فرآوری و سرمایه گذاری در این بخش را از عوامل اصلی مانع رشد تجارت فیروزه در ایران می دانند.

به گفته امیر امام جمعه، کارشناس معادن، لغو تحریم های اعمال شده علیه ایران به دلیل برنامه هسته ای این کشور – به عنوان بخشی از توافق هسته ای ۱۴ ژوئیه منعقد شده بین ایران و قدرت های جهانی – می تواند معادن فیروزه ایران را با تأمین معادن به آنها بازگرداند. دسترسی به آخرین فناوری‌ها برای بهبود کیفیت و کاهش ضایعات.

«شرکت متولی بهره برداری از معدن نیشابور به دلیل نداشتن تخصص کافی کار نمی کند. در واقع آنها اکتشاف را در کنار پروژه های بهره برداری انجام می دهند.

او خاطرنشان کرد که نیروی کار بومی معدن تنها بر اساس تجربه، تونل‌هایی را در معدن حفر می‌کنند.

او گفت که تعداد تونل ها به حدی افزایش یافته است که “یک زلزله خفیف می تواند کل معدن را خراب کند.”

به گفته امام جمعه، شرکت متولی این معدن می تواند از فرصت های پساتحریم برای تجهیز شرکت خود به دستگاه های حفاری تونل استفاده کند تا نه تنها هزینه های عملیاتی را کاهش دهد، بلکه کیفیت فیروزه را نیز افزایش دهد.

TBM ها که به عنوان مول نیز شناخته می شوند، ماشین های معدنی هستند که برای حفاری تونل هایی با سطح مقطع دایره ای از میان لایه های مختلف خاک و سنگ استفاده می شوند. TBMها که به عنوان جایگزینی برای روش‌های سنتی استخراج معادن معمولی استفاده می‌شوند، دارای مزایای محدود کردن اختلالات در زمین اطراف و ایجاد دیواره تونلی صاف هستند.

علاوه بر این، معدن‌کاران محلی هنوز از تکنیک‌های سنتی انفجار برای استخراج استفاده می‌کنند، که سنگ‌های فیروزه را خرد می‌کند و خروجی معدن را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

علاوه بر روش‌های منسوخ استخراج معدن، این بخش از تکنیک‌های سنتی برش نیز رنج می‌برد، که نمی‌تواند ارزش مناسبی به فیروزه بیافزاید. این در حالی است که تجار چینی، عرب و ترک، فیروزه فرآوری نشده ایران را خریداری کرده و با برندهای خود صادر می کنند.

حمیدرضا علیمردانی، مدیرعامل موسسه و انجمن گوهر شناسی گوهرنشان می گوید: با وجود پتانسیل بسیار زیاد تجارت جهانی سنگ های قیمتی، ایران به دلیل فقدان فناوری های مدرن برش و فرآوری هنوز نتوانسته است از آن بهره مند شود.

به گفته کارشناسان بازار، قیمت یک فیروزه با کیفیت متوسط ​​با تراش صحیح صد برابر می شود و در مورد نگین های مرغوب، قیمت آن حتی هفت برابر افزایش می یابد.