لولا به نیکلاس مادورو، ونزوئلا نزدیک می شود خودکامه

منن ۲۰۰۵ لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، که در آن زمان تنها دو سال از اولین دوره ریاست جمهوری خود به عنوان رئیس جمهور برزیل می گذشت، اعلام کرد که ونزوئلا دارای «دموکراسی بیش از حد» است. در واقع حتی در آن زمان نیز دموکراسی در معرض تهدید بود. هوگو چاوز، رئیس‌جمهور پوپولیست چپ ونزوئلا، اخیراً قانونی را معرفی کرده بود که آنچه را که می‌توان درباره مقامات دولتی از رادیو و تلویزیون پخش کرد، محدود می‌کرد. در سال ۲۰۰۷ او خواستار برگزاری همه پرسی قانون اساسی شد که به دنبال گسترش اختیارات خود و در عین حال لغو محدودیت دوره بود. نزدیک به دو دهه بعد، نیکلاس مادورو، جانشین نامحبوب چاوز، از سیاست‌های ضد دموکراتیک مربی خود استفاده کرده و به عنوان یک دیکتاتور حکومت می‌کند. در طول یک دهه قدرت، اقتصاد ۷۵ درصد سقوط کرده است. حدود ۷ میلیون نفر یا یک چهارم جمعیت مهاجرت کرده اند. با وجود این، به نظر می‌رسد که دیدگاه‌های لولا سرسختانه ثابت مانده است.

در ۲۹ مه، لولا، که در انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته برای سومین دوره پیروز شد، آقای مادورو را در برازیلیا، پایتخت، پذیرفت. این اولین باری بود که آقای مادورو از سال ۲۰۱۵ به برزیل سفر می کرد. سفر او بخشی از اجلاس منطقه ای رهبران آمریکای جنوبی بود. پس از یک سری آغوش و سیلی، لولا مهمان خود را که در سال ۲۰۲۰ جایزه ای ۱۵ میلیون دلاری از سوی دولت ایالات متحده به خاطر «تروریسم مواد مخدر» برای او تعیین کرده بود، به عنوان قربانی «روایتی ساخته شده از اقتدارگرایی» توصیف کرد. او اعلام کرد که برچسب زدن آقای مادورو به عنوان یک رهبر غیرقانونی، با توجه به اینکه او توسط مردم انتخاب شده است، «بیهوده» است. استدلالی پیچیده که زمینه انتخابات تقلبی در سال ۲۰۱۸ را که ۶۰ دولت در سراسر جهان آن را تقلبی اعلام کردند، نادیده می گیرد.

رژیم آقای مادورو همچنین با اتهامات شدید حقوق بشر، از جمله شکنجه مواجه است. . در دوران دونالد ترامپ، تحریم های آمریکا علیه این کشور و صنعت نفت آن اعمال شد. اما این باعث نشد که لولا در ستایش تمام عیار او را منصرف کند. او اعلام کرد: «مخالفان ما باید به خاطر آسیبی که در ونزوئلا وارد کردند عذرخواهی کنند.” ساده ترین توضیح این است که رئیس جمهور یک چپ گرای قدیمی است و غریزه بنیانگذار حزب کارگران برزیل همیشه این است که رژیم آقای مادورو را نه به عنوان یک کابال فاسد، بلکه قربانی دسیسه های «امپریالیست» ببیند. خارجی‌ها مانند ایالات متحده. در واقع، از برخی جهات به نظر می رسد که لولا حدود ۲۰ سال است که استدلال های خود را به روز نکرده است. او در ۳۰ مه از تمایل چاوز، که در سال ۲۰۱۳ درگذشت، به همه پرسی به عنوان نمونه هایی از دموکراتیک بودن کشور امروزی نام برد. آقای مادورو از همه پرسی مخالفان جلوگیری کرده است.

اما، حمایت آشکار لولا از آقای مادورو ممکن است هدف عملی تری نیز داشته باشد. دو کشور ۲۲۰۰ کیلومتر (۱۴۰۰ مایل) مرز مشترک دارند که بیشتر آن در منطقه آمازون است. این منطقه کانون توجه لولا است زیرا او قول داده است که جنگل‌زدایی را که در زمان سلف او، ژایر بولسونارو، یک پوپولیست راست‌گرا به شدت افزایش یافته بود، مهار کند. یکی از رانندگان قطع درختان، استخراج غیرقانونی طلا است. مقابله با آن، که یک کار بسیار پیچیده است، نیاز به همکاری با آقای مادورو دارد. به طور مشابه، کاهش مهاجرت از ونزوئلا چالش دیگری است، زیرا بیکاری در شمال برزیل را افزایش می دهد.

اما به نظر می رسد دلیل اصلی این است که لولا، اکنون ۷۷ ساله است. مشتاق تبدیل شدن به یک صلح‌ساز جهانی است. Guilherme Casarões در بنیاد Getúlio Vargas، یک دانشگاه، معتقد است که رئیس جمهور تصمیم گرفته است به جای گوش دادن به مشاوران خود، تصمیمات سیاست خارجی را خودش به عهده بگیرد. از زمان تحلیف لولا در ژانویه، زمانی که او اعلام کرد که “برزیل بازگشته است”، رئیس جمهور تقریباً یک سفر بین المللی رسمی در ماه داشته است که باعث شده است متحدان به طور خصوصی ناله کنند که او از مسائل داخلی غفلت می کند. او می خواهد یک “باشگاه صلح” برای مقابله با جنگ در اوکراین ایجاد کند. اما تلاش‌های او برای دیپلماسی با شکست مواجه شده است، به ویژه زمانی که او ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین را متهم کرد که «به اندازه [ولادیمیر] پوتین مسئول جنگ است». روبنس باربوسا، سفیر سابق برزیل، می گوید که لولا ممکن است انگیزه جاه طلبی “مذاکره برای انتقال دموکراتیک در ونزوئلا” داشته باشد.

دلایل دفاع قاطعانه لولا از آقای آقای هرچه که باشد. مادورو، به نظر می رسد که نتیجه معکوس داشته است. سرجیو مورو، قاضی که در سال ۲۰۱۷ لولا را به اتهام فساد به زندان محکوم کرد (که بعداً محکومیت‌های آن لغو شد)، در توییتی نوشت: «برزیل بازگشته است تا از دیکتاتورهای آمریکای جنوبی با افتخارات دولتی استقبال کند». آقای مورو که سال گذشته به عنوان سناتور انتخاب شد، درخواست کرده است که سنای برزیل جلسه استماع درباره نقض حقوق بشر در ونزوئلا برگزار کند و از ماریا کورینا ماچادو، رهبر برجسته مخالفان ونزوئلا دعوت شود. او نمی‌توانست شخصاً شرکت کند، زیرا رژیم آقای مادورو او را از سفر منع کرده است.

همسران جدید مادورو

به‌طور مشابه، در ۳۰ مه بسیاری از افراد لولا میهمانان ریاست جمهوری او را به دلیل افشای سوابق آقای مادورو در زمینه حقوق بشر مورد سرزنش قرار دادند. لوئیس لاکال پو، رئیس جمهور محافظه کار اروگوئه، نسبت به خطرات نادیده گرفتن واقعیت هشدار داد. گابریل بوریچ، رهبر جناح چپ شیلی، گفت که او با لولا مخالف است که نقض حقوق بشر یک “ساخت روایت” است و افزود: “این یک واقعیت است، جدی است.” با این حال، او موافقت کرد که تحریم ها علیه ونزوئلا لغو شود.

لولا و آقای بوریچ تنها نیستند که می خواهند انزوای آقای مادورو را کاهش دهند. حتی دولت ایالات متحده شروع به کاهش بخشی از تحریم های خود علیه صنعت نفت ونزوئلا کرده است. اما آقای کازاریس می‌گوید آخرین اظهارات لولا «فراتر از حد معقول بود». ■