مؤسسات دانشگاهی آلمان به دنبال بهره برداری از استخر علمی ایران هستند
تحقیقات علمی ایران در جامعه بین‌المللی به خوبی شناخته شده است، و اغلب دانشگاه‌های خارجی را در مقیاس موضوعاتی که در حال حاضر مورد تحقیق قرار می‌دهند، شگفت‌زده می‌کند، با این حال، مشکلات همچنان مانع از رتبه‌بندی این کشور در زمینه مشارکت جهانی می‌شود.
بنیاد رابرت بوش آلمان در سفر اخیر خود به تهران، چشم‌انداز همکاری با دانشمندان ایرانی برای پروژه‌های مشترک آینده را بررسی کرد.
از زمانی که ایران موافقت کرد برنامه هسته‌ای خود را به نفع رفع تحریم‌های تنبیهی محدود کند، کسب‌وکارهای خارجی و مؤسسات دانشگاهی به طور یکسان شروع به کشف پتانسیل‌های بکر گسترده این کشور کرده‌اند.
همانطور که Handelsblatt Global آلمان گزارش می دهد، ایران پیشنهادی جذاب در صحنه بین المللی است – نه تنها برای تجارت، بلکه برای علم.
بر اساس یک مرور کلی از توسعه و تجارت مشترک، سرمایه‌گذاران آلمانی تحقیقاتی اکنون از تعداد فزاینده دانشمندان سطح بین‌المللی این کشور که مشتاق همکاری با شرکت‌ها و مؤسسات خارجی برای ارتقای سطح و زمینه‌های تحقیقاتی خود هستند آگاه هستند.
انجمن ماکس پلانک و انجمن فراونهوفر قبلاً نمایندگانی را به ایران فرستاده‌اند، در حالی که خدمات تبادل علمی آلمان، یک سازمان پشتیبانی از همکاری‌های دانشگاهی بین‌المللی، در سال ۲۰۱۴ دفتری را در تهران افتتاح کرد.
در همین حال، بنیاد رابرت بوش – یک موسسه خیریه خصوصی آلمانی که برای حمایت از علوم طبیعی و اجتماعی در سطح بین‌المللی کار می‌کند – اوایل ماه آوریل از تهران بازدید کرد تا با شرکای بالقوه دیدار کند و به دنبال قراردادهای تحقیقاتی مشترک برای آلمان باشد.
یواخیم روگال، مدیر این سازمان، گفت که ایران را با توجه به تحولات سیاسی اخیر در بریتانیا، در مقابل برگزیت و انتخاب دونالد ترامپ در آمریکا، فرصتی می‌داند.
همکاری با ایالات متحده و بریتانیا دشوارتر خواهد شد. اکنون می‌خواهیم بهترین ذهن‌ها را جذب کنیم.» افزودن این دو پیشرفت می تواند جایگاه آلمان را در زمینه تحقیقات علمی تغییر دهد.
اولین ایستگاه دانشگاه شریف
این بنیاد در جریان سفر دو روزه خود به ایران، با چهار دانشگاه، وزارت علوم و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، اتاق بازرگانی تهران و انجمن سرمایه گذاری خطرپذیر ایران دیدار کرد.
در بین دانشگاه های مورد بازدید این گروه، دانشگاه شریف اولین ایستگاه بود که طبق گزارش آلمانی، گروه خارجی با ۱۰ استاد دیدار کردند. بسیاری در دانشگاه‌های معروف ایالات متحده یا کانادا تحصیل کردند و دو نفر در مؤسسه‌های تحت حمایت ماکس پلانک در آلمان کار کردند.
بسیاری از محققان موضوعاتی مانند محاسبات ابری، اینترنت اشیا، داده های بزرگ، دولت تلفن همراه و مهندسی بافت را به عنوان تغییرات بزرگی که در دنیای فناوری جهانی پیش می آید، تشخیص دادند.
این در حالی است که محققان ایرانی در سال‌های اخیر از تحریم‌هایی که صنعت تحقیقات کشور را خفه کرده است، آسیب دیده‌اند، مطالعات متعددی به دلیل مسائل مربوط به قطعات و توقف همکاری‌های تحقیقاتی با گلوله مواجه شده است. با این حال، پیشرفت‌هایی در سال‌های اخیر از جمله رشد فناوری نانو و تحقیقات نفت و گاز صورت گرفته است.
در نتیجه، این کشور روی سرمایه انسانی خود سرمایه گذاری کرد و علم و تحقیق را ارتقا داد – رویکردی منحصر به فرد در منطقه، و رویکردی که منجر به افزایش فعالیت های علمی شد.
در زمینه فناوری نانو، اسناد تحقیقاتی منتشر شده، تعداد محققین از حدود ۶۰۰ نفر در سال ۲۰۰۳ به حدود ۲۰۰۰۰ نفر در حال حاضر افزایش یافت. رونق با یک برنامه بودجه دولتی امکان پذیر شد.
به گفته معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، طرح های مشابهی در زمینه بیوتکنولوژی برنامه ریزی شده است.
اما با همه اینها نشانه هایی وجود دارد که تحقیقات ایرانی فاقد کیفیت و اصالت است. ایران از نظر استناد در هر مقاله علمی در رتبه ۳۴ جهان قرار دارد. و در حالی که ایران مقادیر زیادی مقاله تحقیقاتی تولید می کند، تعداد تبدیل شده به حق ثبت اختراع در حال کاهش است که نشان دهنده کمبود نوآوری است.
تنها با توسعه صنعت تا حدی با رشد پروژه های تحقیقاتی مشترک با بازیگران خارجی، رتبه کشور بهبود می یابد.
با این حال، بخشی از مشکلی که بر قدرت پژوهشی کشور آسیب می زند، فرار مداوم مغزها است. سازمان‌های تحقیقاتی از اروپا و ایالات متحده همچنان با کمک هزینه‌های تحقیقاتی بزرگ به جستجوی بهترین و باهوش‌ترین‌ها می‌پردازند.
دولت تهران در سال‌های اخیر پذیرفته است که این نتیجه اجتناب‌ناپذیر وجود گروه بزرگی از دانشمندان در عرصه‌ای محدود است. با این حال، پروژه های مشترک با آلمان و سایر موسسات باید تا حدودی در صورت سرمایه گذاری در ایران، مشکل را کاهش دهند.
منبع: Financial Turbine