مجارهای قومی روزهای سختی را سپری می کنند اوکراین

“T دوروتیا، سرایدار مهدکودک، با استفاده از سخنان ویکتور اوربان، نخست وزیر مجارستان، می گوید: جنگ او ما نیست. “این یک روستای مجارستانی است.” اما کیدوش در اوکراین، ده کیلومتر دورتر از مرز، در کمربندی در امتداد مرز قرار دارد که اکثراً مجارها در آن ساکن هستند. گابور، پسر ۱۴ ساله‌اش، می‌گوید که او احساس اوکراینی نمی‌کند، اوکراینی صحبت نمی‌کند و از آنجایی که «زندگی اینجا خوب نیست»، او می‌خواهد به یک مدرسه شبانه‌روزی در مجارستان برود، جایی که احتمالاً هرگز برنمی‌گردد.

روابط رسمی مجارستان و اوکراین سال‌ها سرد بوده و جنگ < a href="/europe/2022/05/25/hungary-ends-its-covid-emergency-and-declares-one-over-ukraine">آنها را بدتر کرد. در نتیجه، اقلیت مجارستانی اوکراین آسیب دیده است. تعداد آن در حال کاهش است و جنگ مهاجرت را سرعت می بخشد. اعضای آن نیز تقسیم شده اند. کارولی ساس، یک شراب ساز در کیدوش، می گوید که البته “این جنگ ماست، ما در این کشور زندگی می کنیم!”

تقریباً کل اقلیت مجارستانی در اوکراین در استان غربی Zakarpattia زندگی می کنند که معمولاً در انگلیسی به عنوان Transcarpathia شناخته می شود. در اولین دهه‌های پس از کمونیسم، روابط بین اوکراین و مجارستان عالی بود و تا سال ۲۰۲۰ مجارستان بیش از ۲۵۰ میلیون یورو (۲۶۴ میلیون دلار) کمک برای حمایت از مجارستان‌های محلی و کل ترانس کارپاتیا ارائه کرده بود. اما اکنون روابط به حدی بدتر شده است که در ۱۹ ژانویه تاماس منچزر، یک مقام ارشد وزارت خارجه مجارستان، مقامات اوکراینی را به ارتکاب “جنایت” علیه اقلیت متهم کرد. به نظر می رسد او به برداشتن پرچم های مجارستان توسط پلیس از برخی ساختمان های شهرداری در نزدیکی شهر موکاچوو اشاره کرده است.

چنین زبانی کرملین را خوشحال خواهد کرد. دیمیترو توژانسکی، مدیر مؤسسه استراتژی اروپای مرکزی، می‌گوید از سال ۲۰۱۴، یک اتاق فکر در اوژهرود، مرکز استان، روسیه تلاش زیادی کرده است، اما شکست خورده است، تا از طریق رسانه های اجتماعی و وسایل دیگر . گابور مدعی است که معاهده ۱۹۲۰ تریانون، که به موجب آن مجارستان دو سوم قلمرو خود، از جمله ترانس کارپاتیا را از دست داد، در واقع یک “قرارداد” بود که پس از ۱۰۰ سال منقضی شد، بنابراین اکنون باید به مجارستان بازگردانده شود. او احتمالاً این مزخرفات را از شبکه های اجتماعی دریافت کرده است.

بررسی های انجام شده توسط آقای توژانسکی نشان می دهد که احتمال درگیری قومی در ماوراء کارپاتیا “تقریباً صفر” است. اما تنش های واقعی وجود دارد. از سال ۲۰۱۷ اصلاحات آموزشی به این معنی است که مدارس دولتی اقلیت مجارستانی باید زمان بیشتری را صرف تدریس به زبان اوکراینی کنند. این می تواند برای دانش آموزان سخت باشد.

قانون جدید حقوق اقلیت ها که در دسامبر گذشته تصویب شد نیز مشکلاتی را ایجاد می کند. ساندور شپنیک، رئیس مؤسسه آموزشی اوکراین-مجارستان در دانشگاه اوژهرود، به این نتیجه رسیده است که مقامات اوکراینی «می‌خواهند ما را جذب یا ترک کنیم». لازلو زوبانیکس، رئیس اتحادیه دموکراتیک مجارستان اوکراین، متأسفانه می‌گوید که «مشکل این است که نسل جدید انگیزه‌ای برای یادگیری زبان اوکراینی ندارند، زیرا نمی‌توانند آینده در این کشور .”

و این کار را رها کنید. طبق آخرین سرشماری اوکراین، در سال ۲۰۰۱، ۱۵۱۵۰۰ مجار در Transcarpathia زندگی می کردند که در آن زمان ۱۲٪ از جمعیت آن بود. در سال ۲۰۱۷ یک نظرسنجی نشان داد که این تعداد به ۱۳۱۰۰۰ کاهش یافته است. اکنون، آقای زوبانیکس می گوید، این رقم برای افراد باقی مانده به ۷۵۰۰۰ تا ۸۵۰۰۰ کاهش یافته است. برای سال ها مهاجرت مجارستان های ماوراء کارپات به هر نقطه از اتحادیه اروپا آسان بوده است، زیرا مجارستان به آنها پاسپورت داده است.

اکتبر گذشته، مجسمه برنزی یک عقاب نمادین مجارستانی که از سال ۲۰۰۸ بر فراز موکاچوو در بالای قلعه خود قرار داشت، با یک سه گانه اوکراینی جایگزین شد. آندری بالوها، شهردار (از لحاظ نژادی اوکراینی) می‌گوید: عقاب «به عنوان نماد دوستی ساخته شد»: اما اکنون وضعیت تغییر کرده است. اگرچه او آن را رد می کند، اما تحلیلگران می گویند که حذف عقاب بخشی از منازعه بین «طایفه بالوها» و سیاستمداران محلی قومی مجارستانی بود.

آقای بالوها می گوید که اگر کیف در فوریه گذشته به دست روسیه می افتاد، Transcarpathia “به عنوان هدیه ای برای حمایت از روسیه به مجارستان منتقل می شد”. آقای زوبانیکس چنین صحبت هایی را مسخره می کند. او می گوید که مجارستان بزرگ را نمی توان دوباره خلق کرد. در همین حال، اگرچه بسیاری از مجارهای قومی، مانند بسیاری از مردم دیگر، ممکن است به دنبال تهاجم روسیه از اوکراین فرار کرده باشند، آقای شپنیک مشتاق است اشاره کند که حدود ۳۰۰ نفر از هموطنان مجارستان ماوراءالنهر در جبهه حضور دارند و در کنار هموطنان اوکراینی خود می جنگند. ■